 |
| December 2007 |
Sunday 30 December 2007
Het leven zoals het is...
met Erinn...
Kerstdag, iets na 7 uur 's morgens: "Mamaaa, Papaaa, ik moet pipi doen!" Erinn zet haar keeltje open en Hannes springt uit bed. Samen in de badkamer, het is al een heel klein beetje licht, papa doet het licht aan, waarop Erinn: "Het licht moet toch niet aan hé papa, dat is toch verspulling?"
Nog even bij ons in bed, ze blijft redelijk stil tot Jente begint te kraaien, dat is ook voor haar het teken om eventuele luie buurkinderen wakker te zingen, roepen, stampen en hollen. Papa en mama proberen nog even in te dommelen, nog even te genieten van elkaars warmte, maar lang houden de kinderen het niet uit in of rond ons bed. Hup hup, naar beneden, gaan eten, gaan spelen, gaan ruziemaken. Soms zet Erinn al van de eerste minuut beneden de muziek aan, de laatste tijd bijna steeds de Franse kerstmuziek, met Jingle Bells in het Frans, best wel grappig. Ze zingt dan uit volle borst mee, de Franse woorden komen er haspelend uit, af en toe herkennen we toch al iets. Jente vindt zo'n voorstelling natuurlijk prachtig en wiebelt soms wel eens mee op de maat van de muziek. De hele verdere voormiddag is Erinn meestal druk bezig met kleuren, knippen en plakken. Vanmorgen maakte ze een 'boek' voor Dries en Tine en ze wil dan ook hun namen opschrijven. Ik schrijf het op een apart blad en zij tekent het dan over in haar boekje. 't Is zelfs leesbaar, dat kind is een genie!
Betty en Dolly zijn nog steeds haar geliefkoosde alter-ego's, en die komen te pas en te onpas aan bod tijdens eens of andere onheldere uitleg.
Uitleggen kan ze goed, ze doet haar mama of papa na natuurlijk. Dan gebruikt ze eens moeilijke woorden die een klein foutje bevatten, typisch Samson, maar zo spreken die kinderen dus echt!
Neen, het leven is één en al feest met Erinn in de buurt, oordopjes kunnen af en toe wel handig zijn, maar gelukkig kregen we die van Opa.
Monday 17 December 2007
Rune
Mijn teergeliefde broer zocht een passende zin op z'n blog om zijn pasgeboren zoontje Rune te verwelkomen.
Het is hem blijkbaar niet gelukt, meer dan wat prijzenwinnende literatuur komt er niet uit bij hem.
Ik zal dus maar de rol van oudste tante spelen en Rune verwelkomen op onze blog en natuurlijk op deze mooie wereld, als de mensen niet egoïstisch doen voor even.
Welkom Runeke, schatteke, lief baby'tje met je donkere haartjes en het dons op je oren. Klein prutske met donkerblauwe ogen die nog niet zien maar wel al kijken, die al opmerken dat mama, zus of papa in de buurt zijn, die al welgemikt kunnen piesen in het stralende gezicht van mama. Pluimig lichtgewichtje, met je grote komieke neus en die dikke lippen die je zeker van mij hebt. Myrthe had mijn rode wangen na haar siësta, dus je ziet het, we zijn wel degelijk familie, of je dat nu leuk vindt of niet. Je materieel verwennen zoals je TantEs of je beknuffelen zoals je beschermengel Veerle zal ik niet doen, ieder de rol die bij hem past. Ik zal met je boekjes lezen, je laten afwassen als ik kook, je meesleuren door de koude winterwind om je neefjes of nichtjes op een Waalse school te halen, je vegetarische volkoren spaghetti voorzetten en je grote neus afkuisen als hij drupt, je billen schoonvegen als ze besmeurd zijn met kaka van drie dagen geleden en weet je wat, je zal het nog leuk vinden ook! Want dat deed ik vandaag allemaal met je grote zus Myrthe, die nu zalig slaapt en droomt van haar supertante Fenna! Straks staat haar nog een leuke middag te wachten met haar neefje Jente die meer neut dan speelt tegenwoordig, dus ze zal misschien een beetje doof terug bij jou komen. Erinn zal met haar spelen, of beter gezegd, zal haar commanderen en haar speelgoed afpakken, maar ja, ze moeten het allemaal zelf maar uitzoeken. Jij blijft voorlopig veilig bij mama thuis, daar zit je goed. We wachten hier alvast in ongeduld om jou eens te logeren te hebben.
Welkom Runeke, op deze bizarre maar wondermooie wereld.
Aan Tine en de andere ongeduldigen: sorry, nog geen foto's. 't Is nochtans een echt schoon manneke.
Het is hem blijkbaar niet gelukt, meer dan wat prijzenwinnende literatuur komt er niet uit bij hem.
Ik zal dus maar de rol van oudste tante spelen en Rune verwelkomen op onze blog en natuurlijk op deze mooie wereld, als de mensen niet egoïstisch doen voor even.
Welkom Runeke, schatteke, lief baby'tje met je donkere haartjes en het dons op je oren. Klein prutske met donkerblauwe ogen die nog niet zien maar wel al kijken, die al opmerken dat mama, zus of papa in de buurt zijn, die al welgemikt kunnen piesen in het stralende gezicht van mama. Pluimig lichtgewichtje, met je grote komieke neus en die dikke lippen die je zeker van mij hebt. Myrthe had mijn rode wangen na haar siësta, dus je ziet het, we zijn wel degelijk familie, of je dat nu leuk vindt of niet. Je materieel verwennen zoals je TantEs of je beknuffelen zoals je beschermengel Veerle zal ik niet doen, ieder de rol die bij hem past. Ik zal met je boekjes lezen, je laten afwassen als ik kook, je meesleuren door de koude winterwind om je neefjes of nichtjes op een Waalse school te halen, je vegetarische volkoren spaghetti voorzetten en je grote neus afkuisen als hij drupt, je billen schoonvegen als ze besmeurd zijn met kaka van drie dagen geleden en weet je wat, je zal het nog leuk vinden ook! Want dat deed ik vandaag allemaal met je grote zus Myrthe, die nu zalig slaapt en droomt van haar supertante Fenna! Straks staat haar nog een leuke middag te wachten met haar neefje Jente die meer neut dan speelt tegenwoordig, dus ze zal misschien een beetje doof terug bij jou komen. Erinn zal met haar spelen, of beter gezegd, zal haar commanderen en haar speelgoed afpakken, maar ja, ze moeten het allemaal zelf maar uitzoeken. Jij blijft voorlopig veilig bij mama thuis, daar zit je goed. We wachten hier alvast in ongeduld om jou eens te logeren te hebben.
Welkom Runeke, op deze bizarre maar wondermooie wereld.
Aan Tine en de andere ongeduldigen: sorry, nog geen foto's. 't Is nochtans een echt schoon manneke.
Friday 14 December 2007
December
Ik weet niet wat het is met december, maar van overal krijg ik gruwelijke berichten over hoe egoïstisch de mensen weer eens met elkaar omgaan... En niet zelden komen die berichtjes uit Colombia, van mijn goede vriend Juanfé die het hart op de juiste plaats heeft en in een getroubleerd deel van de wereld woont.
Er zijn zoveel wereldschokkende dingen en dat raakt me echt. Maar ik heb gewoon geen idee hoe we 'zoiets' kunnen oplossen. Wat kunnen we het beste doen? Zelfmoord plegen, staken, petities tekenen, een kind adopteren, betogen, taarten gooien, bio, eco en fair kopen, blanco stemmen, in een ngo gaan werken in de jungle, geld storten op vzw's, een arme uitnodigen voor kerstavond, terugkeren naar de natuur, afijn, mogelijkheden zat dus, maar welke helpt nu écht?
Even een anecdote vertellen.
Donderdag keerde ik terug van mijn les in Tubize, met de auto. Soms ga ik met de bus (als Hannes de auto nodig heeft), maar meestal met de auto. De route die ik volg is exact dezelfde als die van de bus. Tijdens het terugkeren had ik al af en toe eens gedacht: ik zou toch gerust iemand kunnen meenemen die aan de bushalte staat te wachten, vooral als het slecht weer is of als er een kindje bij is. Nog nooit echt de kans daartoe gekregen, tot nu donderdag, er stond een oude vuilnisophaler (of hoe noem je die mannen?) te liften. Geheel gerust ben ik nooit, maar ik stopte toch en hij moest mijn richting uit. Hij had blijkbaar tevergeefs op de bus zitten wachten in de koude. Vriendelijke, oude man die bij het binnenstappen zijn hoofd stootte (ik dacht dus direct: ja lap, die is dronken), maar achteraf niets geroken en normale conversatie gehad. 't Is maar wat je normaal noemt natuurlijk, want hij een buitenlandse bijna gepensioneerde vuilnisophaler (hij had een rollende r, lijkt me niet echt Frans) en ik een Vlaamse blozende zelfstandig leerkracht die voor haar plezier een beetje werkt af en toe. Na een gezellige babbel over waar hij overal de zakken ophaalt, kon ik hem al vlug weer afzetten in de koude.
Ikke content naar huis, want a) niet verkracht en b) een goede daad gedaan.
Neen, mijn anecdote is nog niet gedaan, nog even geduld.
's Avonds ga ik met mijn twee lieve kindjes in de donkere gure avond op pad om een video te huren voor mijn eenzame avond (Hannes overnachtte voor het werk in Hasselt) op te vrolijken. Erinn aan de ene hand, Jente in de buggy voortgeduwd met de andere hand, op het gruwelijk slechte trottoir langs voorbijrazende auto's. Redelijk gevaarlijk dus, maar we kennen deze straat nu wel, dus problemen maken we daar niet meer van. Erinn luidop zingend in het Frans en tellend in het Nederlands. Stopt er toch niet zo'n STOMME TRUT met haar wagen op de stoep vlak voor enkele geparkeerde auto's, zodat ik er eigenlijk helemaal niet goed langskan. Stapt die STOMME TRUT niet gewoon gezellig uit en is ze gewoon gezellig van plan om de winkel binnen te stappen zonder mij een blik waardig te gunnen. Ik schiet een beetje uit mijn vel, een beetje maar, in het Frans uit je vel schieten is niet zo eenvoudig. Ze lacht het weg, ik vraag of ze geen kinderen heeft, en jawel hoor, die STOMME TRUT heeft er twee! En dan nog niet begrijpen dat het moeilijk is met buggy en kleuter in het donker op een slecht trottoir. Verwacht ze toch niet zeker dat ik rond haar auto stap, op de straat dus! Écht waar, ik kreeg het bijna! Maar ja, wat kan je doen? Die STOMME TRUT staat daar wat schaapachtig te lachen, is niet van plan haar STOMME auto een millimeter te verplaatsen, dus manoeuvreer ik zo ruw mogelijk mijn twee bloedjes langs die STOMME TRUTTENWAGEN in de hoop dat ik een enorme kras achterlaat.
Niet dus.
Maar allé, wat is de moraal van dit verhaal nu?
Voor een goede daad die ik eerder die dag gedaan had, doet een ander een egoïstische daad. Dat heft elkaar dus op, heeft dus geen zin.
Of zit er nu ergens een fout in mijn redenering?
Er zijn zoveel wereldschokkende dingen en dat raakt me echt. Maar ik heb gewoon geen idee hoe we 'zoiets' kunnen oplossen. Wat kunnen we het beste doen? Zelfmoord plegen, staken, petities tekenen, een kind adopteren, betogen, taarten gooien, bio, eco en fair kopen, blanco stemmen, in een ngo gaan werken in de jungle, geld storten op vzw's, een arme uitnodigen voor kerstavond, terugkeren naar de natuur, afijn, mogelijkheden zat dus, maar welke helpt nu écht?
Even een anecdote vertellen.
Donderdag keerde ik terug van mijn les in Tubize, met de auto. Soms ga ik met de bus (als Hannes de auto nodig heeft), maar meestal met de auto. De route die ik volg is exact dezelfde als die van de bus. Tijdens het terugkeren had ik al af en toe eens gedacht: ik zou toch gerust iemand kunnen meenemen die aan de bushalte staat te wachten, vooral als het slecht weer is of als er een kindje bij is. Nog nooit echt de kans daartoe gekregen, tot nu donderdag, er stond een oude vuilnisophaler (of hoe noem je die mannen?) te liften. Geheel gerust ben ik nooit, maar ik stopte toch en hij moest mijn richting uit. Hij had blijkbaar tevergeefs op de bus zitten wachten in de koude. Vriendelijke, oude man die bij het binnenstappen zijn hoofd stootte (ik dacht dus direct: ja lap, die is dronken), maar achteraf niets geroken en normale conversatie gehad. 't Is maar wat je normaal noemt natuurlijk, want hij een buitenlandse bijna gepensioneerde vuilnisophaler (hij had een rollende r, lijkt me niet echt Frans) en ik een Vlaamse blozende zelfstandig leerkracht die voor haar plezier een beetje werkt af en toe. Na een gezellige babbel over waar hij overal de zakken ophaalt, kon ik hem al vlug weer afzetten in de koude.
Ikke content naar huis, want a) niet verkracht en b) een goede daad gedaan.
Neen, mijn anecdote is nog niet gedaan, nog even geduld.
's Avonds ga ik met mijn twee lieve kindjes in de donkere gure avond op pad om een video te huren voor mijn eenzame avond (Hannes overnachtte voor het werk in Hasselt) op te vrolijken. Erinn aan de ene hand, Jente in de buggy voortgeduwd met de andere hand, op het gruwelijk slechte trottoir langs voorbijrazende auto's. Redelijk gevaarlijk dus, maar we kennen deze straat nu wel, dus problemen maken we daar niet meer van. Erinn luidop zingend in het Frans en tellend in het Nederlands. Stopt er toch niet zo'n STOMME TRUT met haar wagen op de stoep vlak voor enkele geparkeerde auto's, zodat ik er eigenlijk helemaal niet goed langskan. Stapt die STOMME TRUT niet gewoon gezellig uit en is ze gewoon gezellig van plan om de winkel binnen te stappen zonder mij een blik waardig te gunnen. Ik schiet een beetje uit mijn vel, een beetje maar, in het Frans uit je vel schieten is niet zo eenvoudig. Ze lacht het weg, ik vraag of ze geen kinderen heeft, en jawel hoor, die STOMME TRUT heeft er twee! En dan nog niet begrijpen dat het moeilijk is met buggy en kleuter in het donker op een slecht trottoir. Verwacht ze toch niet zeker dat ik rond haar auto stap, op de straat dus! Écht waar, ik kreeg het bijna! Maar ja, wat kan je doen? Die STOMME TRUT staat daar wat schaapachtig te lachen, is niet van plan haar STOMME auto een millimeter te verplaatsen, dus manoeuvreer ik zo ruw mogelijk mijn twee bloedjes langs die STOMME TRUTTENWAGEN in de hoop dat ik een enorme kras achterlaat.
Niet dus.
Maar allé, wat is de moraal van dit verhaal nu?
Voor een goede daad die ik eerder die dag gedaan had, doet een ander een egoïstische daad. Dat heft elkaar dus op, heeft dus geen zin.
Of zit er nu ergens een fout in mijn redenering?
Red de Jungle
Estimadas amigas y amigos de la Selva Tropical:
A lo largo de los días pasados hemos estado recibido noticias acerca
de las terribles violaciones de los derechos
humanos en contra de los pueblos indígenas en Colombia. De acuerdo a
informaciones de la Organización
Indígena de Antioquia (OIA), la Asociación de Cabildos Indígenas del
Norte del Cauca (ACIN) y el Consejo
Regional Indígena del Cauca (CRIC), el gobierno colombiano está
respondiendo con violencia a la protesta
pacífica y legítima de los indígenas del departamento del Cauca, que
reivindican sus territorios acusándolos
de terrorismo. En la frase "La tierra es nuestra única posibilidad de
sobrevivir", puede resumirse el llamamiento
de las organizaciones indígenas.
Se ha instalado un Parlamento Indígena y Popular, donde delegados de
organizaciones sociales de todo el país
se suman a la movilización. Participe de la acción exigiendo al
gobierno colombiano el respeto de los Derechos
Humanos, la protección de la vida y el reconocimiento de los procesos
legales de la población indígena.
Encontrará más información y un modelo de carta en:
www.salvalaselva.org
Difunda este mensaje. Muchas gracias y un afectuoso saludo
Guadalupe Rodríguez
Salva la Selva
www.salvalaselva.org
Guadalupe@regenwald.org
Sunday 25 November 2007
Kiekjesdag
We zullen deze inhaalbeweging beginnen met gisteren. Gisteren was een prachtige dag, ik verdiende 50 euro, het was mooi weer en we fietsten naar de speciale babyboomplantactie van Braine-l'Alleud, onze gemeente. Elke baby die in Braine geboren wordt, mag een boompje komen planten in een speciale weide. Schoon gebiedje, omgeven door autostrades en woonwijken, maar al bij al redelijk groot en dus niet te veel last van die menselijke zaken. Toch eventjes een wandeling kunnen maken en kunnen genieten van die heerlijke zompige geur van oud gras. Deed me denken aan beheerswerken aan de Roeselarekreek, in die goede gouden tijden van de JNM. Maar enfin, kindjes moe dus vlug vlug naar huis en allen in bed, wij incluis. De afwas kon verder beschimmelen, de was kon zich verder verkreukelen en het speelgoed kon kwijt blijven, het kon ons een worst wezen...
Hannes moest 's avonds uit: een grootse reünie van de regeltechniekers uit d'unief van Gent. Ze waren zeker met z'n vieren, wat een lol moeten ze beleefd hebben, die burgies, wiskundige moppen tappend bij een dubbel glas spuitwater!
Vandaag was weer eens 'op een ander'-dag: Vicky en Raas nodigden ons uit in hun nieuwe huisje in Roborst en we kregen er een zalige Griekse schapenstoofschotel voorgeschoteld (hoe heette dat ook alweer? iets met een Y). Ze hebben het ginds blijkbaar goed naar hun zin, zo op den buiten, met modderige weiden rondom en een gezellige bar op 5 minuten te voet, wat heeft een mens nog meer nodig?
Vorige zondag was 't 'op een ander' bij Cindy en Marnix in Nieuw-Namen, dat is net in Nederland. Marnix bouwde eigenhandig zijn kasteel met wintertuin en zomerterras en sportzaal. Cindy volgde een speciale kleurencursus en koos zo de gordijnen en kleuren van de muren. Blijkbaar geen weggegooid geld zo'n cursus, want het geheel zag er piekfijn uit. Cindy maakte voor ons een vegetarische winterschotel en een appeltaart. We worden écht verwend door onze vrienden!
Volgende week zondag worden we verwacht in Everbeek bij Ymke, Yorijn en hun oudertjes. Benieuwd wat we daar zullen lekkerbekken!
Oh ja, deze morgen werd Jente vroeger dan normaal wakker en hij zag er zó uit. Kan iemand ons helpen?
Hannes moest 's avonds uit: een grootse reünie van de regeltechniekers uit d'unief van Gent. Ze waren zeker met z'n vieren, wat een lol moeten ze beleefd hebben, die burgies, wiskundige moppen tappend bij een dubbel glas spuitwater!
Vandaag was weer eens 'op een ander'-dag: Vicky en Raas nodigden ons uit in hun nieuwe huisje in Roborst en we kregen er een zalige Griekse schapenstoofschotel voorgeschoteld (hoe heette dat ook alweer? iets met een Y). Ze hebben het ginds blijkbaar goed naar hun zin, zo op den buiten, met modderige weiden rondom en een gezellige bar op 5 minuten te voet, wat heeft een mens nog meer nodig?
Vorige zondag was 't 'op een ander' bij Cindy en Marnix in Nieuw-Namen, dat is net in Nederland. Marnix bouwde eigenhandig zijn kasteel met wintertuin en zomerterras en sportzaal. Cindy volgde een speciale kleurencursus en koos zo de gordijnen en kleuren van de muren. Blijkbaar geen weggegooid geld zo'n cursus, want het geheel zag er piekfijn uit. Cindy maakte voor ons een vegetarische winterschotel en een appeltaart. We worden écht verwend door onze vrienden!
Volgende week zondag worden we verwacht in Everbeek bij Ymke, Yorijn en hun oudertjes. Benieuwd wat we daar zullen lekkerbekken!
Oh ja, deze morgen werd Jente vroeger dan normaal wakker en hij zag er zó uit. Kan iemand ons helpen?
 |
| november 2007 |
Sunday 11 November 2007
St Martin came to town
en naar Moes. De hele familie was op de afspraak om de cadeautjes van de heilige man in ontvangst te nemen ten huize Laget. De Sint was weer gul dit jaar, met een doos snoepgoed met de traditionele speculoos, patatjes, chocolade, nic-nacs en maria'tjes. Ook onze twee snotneuzen werden niet vergeten, en kregen elk een doos duplo cadeau. Dank u wel, beste Sint.
Voor de rest was het weer een gezellige boel, met een opgewekte mit en pit, een tafel met veel te veel eten en de practical jokes van de familie. Jente deed er weer een heerlijk lang middagdutje, en Erinn haalde de snurfjes van onder het stof. Volgende afspraak rond nieuwjaar ...
Voor de rest was het weer een gezellige boel, met een opgewekte mit en pit, een tafel met veel te veel eten en de practical jokes van de familie. Jente deed er weer een heerlijk lang middagdutje, en Erinn haalde de snurfjes van onder het stof. Volgende afspraak rond nieuwjaar ...
Snap the shot
Of all technical equipment, Erinn likes the photocamera the most. She likes to wander around the house and flash every object in our living room. A few nice pictures of this evening's "snapshot" session.
 |
| Snapshot session 11/11/2007 |
een heer in het verkeer ...
Waarom stopt een mens in godsnaam voor een oud vrouwtje met een hond dat wil oversteken? Waarom hebben zwakke weggebruikers in deze tijden van duistere politieke machten voorrang als ze zich in het verkeer wagen?
Eén antwoord volstaat in elk geval: om de economie te laten draaien. Vrijdag werd ik voor de tweede keer dit jaar aangereden omdat ik voorrang verleende, en voor de tweede keer mag een gelukkige garagist mijn bumper vervangen en mijn kofferdeksel uitblutsen (alsook de volledige voorkant van een andere wagen een facelift geven).
Voorrang geven is dus een zeer dankbaar beroep. Als nobele daad van werkverschaffing kan dit tellen!
Eén antwoord volstaat in elk geval: om de economie te laten draaien. Vrijdag werd ik voor de tweede keer dit jaar aangereden omdat ik voorrang verleende, en voor de tweede keer mag een gelukkige garagist mijn bumper vervangen en mijn kofferdeksel uitblutsen (alsook de volledige voorkant van een andere wagen een facelift geven).
Voorrang geven is dus een zeer dankbaar beroep. Als nobele daad van werkverschaffing kan dit tellen!
Sunday 4 November 2007
Dries en Myrthe
Gelukkig zijn er nog verjaardagen om de mensen samen te brengen... Dries verjaarden den 3den en dat werd gevierd met kip op z'n aveschoots, geprepareerd door Moeke Lut en versche frietjes versneden door Vake Staf. Leuke namiddag, lekker eten, goed gezelschap, kindjes braaf na twee logeerdagen bij Oma en Opa, enfin, perfect dus. Vandaag zondag iets minder perfect, we moeten allevier weer in ons vertrouwde ritme geraken en dat gaat niet zonder wrijvingen hier en daar. Maar allé, Hannes en ik hebben na meer dan een jaar nog eens kunnen genieten van ons romantische gezelschap, twee nachten zonder kinderen, ja ja, je kan het je al voorstellen!
Myrthe verjaart ook binnenkort, zij wordt twee, maar dat zal het minste van haar zorgen zijn. Ze woont nu in een nieuw huis en heel gauw komt daar een broertje of zusje bij.
D'r wordt hier langs alle kanten gekweekt, zelfs door Mutanten... Waar gaat dat eindigen?
Een baby van een ander deeg was Evertje, een baksel van Renaat en Nele, waarmee we vorig weekend eens in het Zoniënwoud zijn gaan wandelen. Mooi kindje, brave ouders, die mogen nog komen!
Myrthe verjaart ook binnenkort, zij wordt twee, maar dat zal het minste van haar zorgen zijn. Ze woont nu in een nieuw huis en heel gauw komt daar een broertje of zusje bij.
D'r wordt hier langs alle kanten gekweekt, zelfs door Mutanten... Waar gaat dat eindigen?
Een baby van een ander deeg was Evertje, een baksel van Renaat en Nele, waarmee we vorig weekend eens in het Zoniënwoud zijn gaan wandelen. Mooi kindje, brave ouders, die mogen nog komen!
We hebben Maarten en Nele ook een beetje meegeholpen met den verhuis, 't ging vlotjes, maar ik vrees dat ze nu nog veel werk hebben in Papegem om alles in orde te krijgen. De rest van hun leven, zullen we maar zeggen...
Dus, 't is bijna vaarwel Monterrey... Ik krijg er eerlijk gezegd geen weemoedig gevoel bij...
Eske verhuist waarschijnlijk eind deze maand, hopelijk beginnen ze daarna dan eens aan speelkameraadjes voor Erinn en Jente.
Voilà, da wast.
Monday 15 October 2007
Reuzen in Moerzeke
Een mooie zondag in oktober, ideaal om Mit en Pit te bezoeken en kennis te maken met onze vriend, de Reus...
Enkele gegevens over de reuzen van Moerzeke:
Ontstaan in 1960 om Baafmis-kermis wat nieuw leven te geven.
Ontvangen op het gemeentehuis om 17u30 en als ereburger ingeschreven onder de naam:
Bavo-Amedeus-Arthur-Desiderius-Dominicus-Franciscus I-Franciscus II-Werner.
Dit zijn de namen van de initiatiefnemers die ook instonden voor de organisatie.
De kleren werden gemaakt door een kleermaker uit de wijk, samen met heel wat vrouwelijke vrijwilligers die de kleedjes van de kinderen maakten.
Koningsplein 14 was enkele avonden een echt naaiatelier.
De reuzin werd twee jaar later gemaakt en Sjieksen in 1996.
Pit en Mit
 |
| Reuzen in Moerzeke |
Rijmsels
Het toiletrijmpje voor Jentes verjaardag zal ik een andere keer publiceren.
Hier alvast een voorproefje van de verschillende auteurs van dat bewuste rijmpje:
Drollige Dries
Toffe Tine
Leutige Lut
Straffe Staf
Vinnige Viviane
Dansende Daniël
Erge Erinn
Jengelende Jente
Ferme Fenna
Harige Hannes
Pissende Pit
Mijmerende Mit
Tappende Tantes
Mistige Myrthe
Zoals je ziet, de afwezigen hadden ongelijk!!!!
Hier alvast een voorproefje van de verschillende auteurs van dat bewuste rijmpje:
Drollige Dries
Toffe Tine
Leutige Lut
Straffe Staf
Vinnige Viviane
Dansende Daniël
Erge Erinn
Jengelende Jente
Ferme Fenna
Harige Hannes
Pissende Pit
Mijmerende Mit
Tappende Tantes
Mistige Myrthe
Zoals je ziet, de afwezigen hadden ongelijk!!!!
Jentes first birthday
Jentes first birthday was on Thursday the 11th of October, coincidentally the date of his birth one year before... For some people, the birth of their children seems like only yesterday, but for me, it doesn't and actually, I'm rather grateful for that.
Anyway, we didn't celebrate his anniversary on Thursday (in the day nursery they did and he ate 4 slices of chocolate cake!) but last Sunday with our family and it was a beautiful day! What a pity we didn't buy that farm a month ago with that huge garden, because it was such a nice weather...
We stayed inside and did what Belgians are supposed to do... eat and drink. We tried something new, a brunch and that was really cool, because you could eat loads and loads of food, sweet and salty mixed with coffee and wine. That's really my cup of tea! The other advantage was that at about 4 o'clock in the afternoon everybody started going home, so we had a quiet evening to ourselves, enjoying the leftovers and the cosiness of our children.
Jente quite enjoyed this party as well, he received nice presents, played with them for a while, he liked his (healthy) birthday cake I made especially for him alone and he even changed arms sometimes for about ... 5 seconds.
Myrthe came alone, without her parents, and she was simply adorable: easygoing, pretty, cute, etc. Erinn behaved herself perfectly as well that day so Hannes and I were really proud of our kids.
A big thank you to everyone who remembered Jentes birthday (I know, it's not easy nowadays, everybody's having children...)
Anyway, we didn't celebrate his anniversary on Thursday (in the day nursery they did and he ate 4 slices of chocolate cake!) but last Sunday with our family and it was a beautiful day! What a pity we didn't buy that farm a month ago with that huge garden, because it was such a nice weather...
We stayed inside and did what Belgians are supposed to do... eat and drink. We tried something new, a brunch and that was really cool, because you could eat loads and loads of food, sweet and salty mixed with coffee and wine. That's really my cup of tea! The other advantage was that at about 4 o'clock in the afternoon everybody started going home, so we had a quiet evening to ourselves, enjoying the leftovers and the cosiness of our children.
Jente quite enjoyed this party as well, he received nice presents, played with them for a while, he liked his (healthy) birthday cake I made especially for him alone and he even changed arms sometimes for about ... 5 seconds.
Myrthe came alone, without her parents, and she was simply adorable: easygoing, pretty, cute, etc. Erinn behaved herself perfectly as well that day so Hannes and I were really proud of our kids.
A big thank you to everyone who remembered Jentes birthday (I know, it's not easy nowadays, everybody's having children...)
Friday 5 October 2007
Briefjes
Zou ik het doen? Ik heb nog even de tijd, Hannes komt straks terug uit Parijs (voor zijn werk), de kindjes slapen, de film van de videotheek was nogal kort, enfin, ik heb dus echt wel nog wat tijd. Om eens rond te snuisteren in mijn paperassen en daaruit blaadjes te halen die ik ooit gescheurd heb uit de Knack of andere tijdschriften. Meestal de Knack, want mama geeft ons elke maand een grote stapel omdat ze anders bang is dat ik niet meer van de wereld weet. Natuurlijk lees ik die serieuze artikels zeer zelden, maar zo is haar geweten toch gesust. Ik heb nooit graag naar het nieuws gekeken of geluisterd, maar betrap mezelf er nu toch op dat ik wat meer oplet dan vroeger en af en toe een mening vorm over teen of tander.
Enfin, even terug naar die briefjes. Ik zal er een aantal dingen uit citeren, want ik scheur dingen uit omdat ze interessant lijken (een website met uitstapjes voor kinderen bijvoorbeeld) of omdat ik sommige ideeën, zinnen, stukjes tekst goed gevonden vind en het wil bewaren voor later. Later... wanneer is dat nu eigenlijk? I.p.v. die briefjes hier te laten rondslingeren, zal ik ze even bundelen in dit blogstukje. Oké?
Mobiele School: www.mobileschool.org
"de Belgische stichting Mobile School levert draagbaar schoolmateriaal voor projecten met straatkinderen ... de eerste projecten startten in Guatemala en Bolivia"
Gezinnen op de fiets: gezinnenopdefiets@gezinsbond.be
"250 gastgezinnen die tegen een vriendenprijsje kamer en ontbijt aanbieden aan fietsers en wandelaars"
Lesgeven bij Auxilia: www.auxilia-vlaanderen.be
"zowel jongeren als volwassenen kunnen bij Auxilia terecht als ze een duidelijke en specifieke leervraag hebben, en als ze met die leervraag nergens anders terechtkunnen én als ze in een situatie van kansarmoede verkeren"
De gek op de heuvel: jp.mulders@skynet.be
een stukje uit de column van Jean-Paul Mulders:
"Het bevestigt mijn overtuiging: we mogen niet te vlug denken dat we spoken zien. We moeten blijven roepen als we onrecht ruiken. Dat onrecht is overal al verschuilt het zich steeds vaker in vernuftige gedaanten. (...) Hetzelfde geldt voor de hype rond het milieu die momenteel heerst. Mooi dat dat eindelijk aandacht krijgt. Tegelijk zie je de dreigende inkapseling, de vernuftige manier waarop een almachtig systeem elke tegenbeweging voor zijn kar probeert te spannen. De regering profiteert ervan om extra taksen in te voeren, overgoten met een groen sausje. Ook automerken springen op de kar. Plotseling adverteren zij met de milieuvriendelijkheid van hun modellen. De Morgen doet zijn lezers het boek van Al Gore cadeau en laat dit sponsoren door Lexus. Wie de planeet zal redden, weet ik niet, maar een automerk acht ik daartoe even voor de hand liggend als onze vrienden de Geesten van het Licht. Het is belangrijk niet in deze vallen te trappen. Het is belangrijk te blijven zeggen wat je voelt en denkt, ook al is dat soms zo tegendraads en onverstandig dat je je de gek op de heuvel waant, die met zijn haren tussen zijn tanden staat te prediken in de wind. De gek van vandaag is de wijze van morgen, en de woorden van Burke zijn bekend: all that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing."
Films die ik ooit nog eens wil zien:
Khadak, Peter Brosens en Jessica Woodworth
Notes on a scandal, Richard Eyre
The straight story, David Lynch
The return, Andrei Zviaguintsev
Central do Brasil, Walter Salles
Kruistocht in spijkerbroek, Ben Sombogaart
Goede muziek:
Yevgueni, Aan de arbeid
Overnachten in La Chaussée: www.chausseesaintpierre.be
"Een sfeervolle plek in Brussel waar gezinnen met kinderen welkom zijn"
Boek dat ik ooit nog eens wil lezen:
De ontvoerde prinses, Karen Duve
Wereldgezin gezocht: info@yfu.be
"YFU biedt gezinnen in Vlaanderen de kans om internationale ervaring op te doen door vanaf midden augustus voor een jaar of een semester een buitenlandse jongere in huis te nemen."
Handleiding bij het leven: www.geluksschaal.org
"Frank Wouters schreef met 'Handleiding bij het leven' een no nonsens gids waaruit blijkt dat geluk perfect maakbaar en meetbaar is. (...) Mensen willen wel gelukkig zijn, maar niet gelukkig worden. Want verandering vergt een inspanning."
En hier eindig ik abrupt, want sindsdien geen tijd meer gehad om verder te snuisteren in mijn 'briefjes'.
Wordt dus hoogstwaarschijnlijk zeker wel vervolgd.
Enfin, even terug naar die briefjes. Ik zal er een aantal dingen uit citeren, want ik scheur dingen uit omdat ze interessant lijken (een website met uitstapjes voor kinderen bijvoorbeeld) of omdat ik sommige ideeën, zinnen, stukjes tekst goed gevonden vind en het wil bewaren voor later. Later... wanneer is dat nu eigenlijk? I.p.v. die briefjes hier te laten rondslingeren, zal ik ze even bundelen in dit blogstukje. Oké?
Mobiele School: www.mobileschool.org
"de Belgische stichting Mobile School levert draagbaar schoolmateriaal voor projecten met straatkinderen ... de eerste projecten startten in Guatemala en Bolivia"
Gezinnen op de fiets: gezinnenopdefiets@gezinsbond.be
"250 gastgezinnen die tegen een vriendenprijsje kamer en ontbijt aanbieden aan fietsers en wandelaars"
Lesgeven bij Auxilia: www.auxilia-vlaanderen.be
"zowel jongeren als volwassenen kunnen bij Auxilia terecht als ze een duidelijke en specifieke leervraag hebben, en als ze met die leervraag nergens anders terechtkunnen én als ze in een situatie van kansarmoede verkeren"
De gek op de heuvel: jp.mulders@skynet.be
een stukje uit de column van Jean-Paul Mulders:
"Het bevestigt mijn overtuiging: we mogen niet te vlug denken dat we spoken zien. We moeten blijven roepen als we onrecht ruiken. Dat onrecht is overal al verschuilt het zich steeds vaker in vernuftige gedaanten. (...) Hetzelfde geldt voor de hype rond het milieu die momenteel heerst. Mooi dat dat eindelijk aandacht krijgt. Tegelijk zie je de dreigende inkapseling, de vernuftige manier waarop een almachtig systeem elke tegenbeweging voor zijn kar probeert te spannen. De regering profiteert ervan om extra taksen in te voeren, overgoten met een groen sausje. Ook automerken springen op de kar. Plotseling adverteren zij met de milieuvriendelijkheid van hun modellen. De Morgen doet zijn lezers het boek van Al Gore cadeau en laat dit sponsoren door Lexus. Wie de planeet zal redden, weet ik niet, maar een automerk acht ik daartoe even voor de hand liggend als onze vrienden de Geesten van het Licht. Het is belangrijk niet in deze vallen te trappen. Het is belangrijk te blijven zeggen wat je voelt en denkt, ook al is dat soms zo tegendraads en onverstandig dat je je de gek op de heuvel waant, die met zijn haren tussen zijn tanden staat te prediken in de wind. De gek van vandaag is de wijze van morgen, en de woorden van Burke zijn bekend: all that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing."
Films die ik ooit nog eens wil zien:
Khadak, Peter Brosens en Jessica Woodworth
Notes on a scandal, Richard Eyre
The straight story, David Lynch
The return, Andrei Zviaguintsev
Central do Brasil, Walter Salles
Kruistocht in spijkerbroek, Ben Sombogaart
Goede muziek:
Yevgueni, Aan de arbeid
Overnachten in La Chaussée: www.chausseesaintpierre.be
"Een sfeervolle plek in Brussel waar gezinnen met kinderen welkom zijn"
Boek dat ik ooit nog eens wil lezen:
De ontvoerde prinses, Karen Duve
Wereldgezin gezocht: info@yfu.be
"YFU biedt gezinnen in Vlaanderen de kans om internationale ervaring op te doen door vanaf midden augustus voor een jaar of een semester een buitenlandse jongere in huis te nemen."
Handleiding bij het leven: www.geluksschaal.org
"Frank Wouters schreef met 'Handleiding bij het leven' een no nonsens gids waaruit blijkt dat geluk perfect maakbaar en meetbaar is. (...) Mensen willen wel gelukkig zijn, maar niet gelukkig worden. Want verandering vergt een inspanning."
En hier eindig ik abrupt, want sindsdien geen tijd meer gehad om verder te snuisteren in mijn 'briefjes'.
Wordt dus hoogstwaarschijnlijk zeker wel vervolgd.
Sunday 30 September 2007
Inhaalbeweging
Even een poging doen om ons 'dagboek' van september aan te vullen. We zijn voor 't eerst in ons leven naar een BabyBorrel geweest, en dan nog wel eentje met champagne en een prachtige West-Vlaamse baby: Evert Ide (zie foto). Ouders natuurlijk superfier op hun kleine spruit, en chapeau voor al het werk dat ze verricht hadden: mooie versiering, keitof verbouwd huis, schattige moestuin en lekkere hapjes. Komaan vrienden, kweken zou ik zo zeggen! En dan ons natuurlijk uitnodigen op de babyborrel!
We zijn er ook eindelijk aan toegekomen om het fameuze Papegem in oogschouw te nemen, ttz. het pas verworven liefdesnestje van Maarten en Nele, waar nog redelijk wat werk aan is, maar 't leek mij toch al duidelijk dat het er gezellig zal worden. Myrthe vindt het ginds alleszins zalig, ravotten in de tuin, door de brandnetels hotsen zonder problemen. Wat een kind! Ze is veel veranderd by the way, helemaal open geworden. Ze zag ons staan en begon al van ver te glimlachen en bij haar is glimlachen een speciale bedoening: heel haar gezicht gaat er van stralen en je ziet alleen nog haar mond en tanden. Ze kan ook al goed babbelen, ze herhaalt veel, zegt al wat zinnetjes en is verminderd met eten. Tja, 't kan verkeren... Ze lijkt nog niet veel te merken van de dikke buik van mama Nele en het vele werk van papa Maarten.
Gisterenavond was het dan weer eens tijd voor een écht familiefeest in Lembeke, pepe werd 80 en nonkel Matty 40, reden genoeg om te vieren met lekkere toastjes en een zeer goede traiteurdienst. Leuk ook om te zien hoe de neven en nichten van Hannes veranderen, bij de ene groeit het haar naar alle kanten, bij de andere begint het al uit te vallen. De ene neef toont zich trots met een bierbuik, de andere kleedt zich modieus en wordt er met de jaren knapper op. Neen, ik ga geen namen noemen... Wel nog eens gezien hoe leuk het is om veel kinderen te hebben (denk ik toch). De kinderen van tante Gerd en nonkel Mark zaten allemaal bij ons aan tafel en zaten gezellig onder elkaar mopjes te tappen, onnozel te doen, bij te praten, enz. Een zeer plezante bende! Dankzij Marieke kan Erinn nu ook al een vis tekenen en dankzij Sara ontdekte Jente dat een andere vrouwenboezem ook best zacht kan zijn. Zeker voor herhaling vatbaar, volgend jaar 80 jaar meme en 50 jaar tante Miek? Kleine tip: laat de koffie dan iets vroeger komen.
En dan vandaag. Rustige dag, mooi weer, Waalse koffiekoeken smaken ook, zelfs met WW-koffie. Jente en Erinn slapen een (klein) beetje uit en gunnen ons dus ook een (klein) beetje rust. 's Middags de fiets gepakt en allebei de prutskes achteraan in de fietsstoel, op weg naar een pompoenfeest. Leuk, grappig, modderig, pompoenerig enzovoort.
Allé, ge ziet het, we houden ons goed bezig.
We zijn er ook eindelijk aan toegekomen om het fameuze Papegem in oogschouw te nemen, ttz. het pas verworven liefdesnestje van Maarten en Nele, waar nog redelijk wat werk aan is, maar 't leek mij toch al duidelijk dat het er gezellig zal worden. Myrthe vindt het ginds alleszins zalig, ravotten in de tuin, door de brandnetels hotsen zonder problemen. Wat een kind! Ze is veel veranderd by the way, helemaal open geworden. Ze zag ons staan en begon al van ver te glimlachen en bij haar is glimlachen een speciale bedoening: heel haar gezicht gaat er van stralen en je ziet alleen nog haar mond en tanden. Ze kan ook al goed babbelen, ze herhaalt veel, zegt al wat zinnetjes en is verminderd met eten. Tja, 't kan verkeren... Ze lijkt nog niet veel te merken van de dikke buik van mama Nele en het vele werk van papa Maarten.
Gisterenavond was het dan weer eens tijd voor een écht familiefeest in Lembeke, pepe werd 80 en nonkel Matty 40, reden genoeg om te vieren met lekkere toastjes en een zeer goede traiteurdienst. Leuk ook om te zien hoe de neven en nichten van Hannes veranderen, bij de ene groeit het haar naar alle kanten, bij de andere begint het al uit te vallen. De ene neef toont zich trots met een bierbuik, de andere kleedt zich modieus en wordt er met de jaren knapper op. Neen, ik ga geen namen noemen... Wel nog eens gezien hoe leuk het is om veel kinderen te hebben (denk ik toch). De kinderen van tante Gerd en nonkel Mark zaten allemaal bij ons aan tafel en zaten gezellig onder elkaar mopjes te tappen, onnozel te doen, bij te praten, enz. Een zeer plezante bende! Dankzij Marieke kan Erinn nu ook al een vis tekenen en dankzij Sara ontdekte Jente dat een andere vrouwenboezem ook best zacht kan zijn. Zeker voor herhaling vatbaar, volgend jaar 80 jaar meme en 50 jaar tante Miek? Kleine tip: laat de koffie dan iets vroeger komen.
En dan vandaag. Rustige dag, mooi weer, Waalse koffiekoeken smaken ook, zelfs met WW-koffie. Jente en Erinn slapen een (klein) beetje uit en gunnen ons dus ook een (klein) beetje rust. 's Middags de fiets gepakt en allebei de prutskes achteraan in de fietsstoel, op weg naar een pompoenfeest. Leuk, grappig, modderig, pompoenerig enzovoort.
Allé, ge ziet het, we houden ons goed bezig.
 |
| september 2007 |
Saturday 22 September 2007
Monday 10 September 2007
Holiday pictures
The summer of 2007 was... Mmmh, anybody any ideas?
Anyway... We lost some great photos, but never mind, we have a few left that we want to share with you.
Enjoy.
Anyway... We lost some great photos, but never mind, we have a few left that we want to share with you.
Enjoy.
 |
| summer 2007 |
Onze twee prutskes
snapshots by Erinn
September... Vorig jaar was het nog prachtig weer en lekker warm, maar toen hadden we een natte augustus achter de rug. Over het weer van vandaag zullen we maar zwijgen...
Erinn gaat weer naar school en ze is daar zelf nog het blijste om! Ze huppelt en babbelt volop bij het heengaan en ziet er goed en gelukkig uit bij het terugkeren. De juf ziet er normaal uit, vergeleken bij de juffen van vorig jaar, en de klas is echt gezellig. Haar Frans gaat blijkbaar ook zeer goed vooruit, ze is deze vakantie gelukkig niet al te veel vergeten. Tegen het einde van deze zomer, begon Erinn echt wel vervelend te doen thuis: Jente ambeteren, niet alleen willen spelen, ondeugend zijn... Nu ze weer naar school gaat, is dat fel verminderd. Ze heeft regelmatig nieuwe uitdagingen nodig, onze kleine meid.
Jente gaat nu ook naar de crèche, op geen 2 km van ons huis, dus dat zit al goed. Een toffe, kleine crèche met vriendelijke verzorgsters en veel ruimte om rond te kruipen. Eten en slapen doet hij er goed, spelen soms een beetje moeilijk, maar het moeilijkst is het wanneer er allerlei ouders binnenkomen en buitengaan met een speelkameraadje. Maar hij zal het wel rap doorhebben. Hij begint nu ook aan onze vingers rond te stappen, liefst de eettafel rond, liefst een paar keer tot wij een gebroken rug hebben natuurlijk. Een andere geliefkoosde hobby is de kruimeltjes die hij tijdens het eten op de grond laten vallen heeft, achteraf lekker oppeuzelen...
Bij Dries en Tine zondag op bezoek geweest en daar vond hij de steentjes best wel lekker. Prins, het schapebokske, zag in Jente zelfs een potentiele rivaal: toen Jente in alle opgewondenheid naar de schapen toekroop, ging Prins in aanvalshouding staan. Gelukkig hield Toffe Tine een oogje in het zeil. Drollige Dries probeerde de twee varkens wat manieren bij te leren, maar die beesten weten wel wie de broek draagt thuis...
Allé, Jente en Erinn stellen het dus goed. 't Is bijna Jentes eerste verjaardag! Time flies...
Call (me)
't Is weer een tijdje geleden, maar ondertussen is er een nieuwe, interessante blog bijgekomen, die van Dries en Tine (zie Cie de Knor en de Bie), dus jullie hoeven niet op droog zaad te zitten. Bij Maarten ligt het ook wat stil, maar die jongen is druk bezig met zijn huis en zijn tweede (nog ongeboren) baby. Dus zal ik jullie maar wat vermaken met een verslagje over mijn nieuwe job als zelfstandig leerkracht.
't Is nog niet officieel, ttz. ik moet mij nog inschrijven bij het Sociaal Verzekeringsfonds, maar ik mag binnen twee weken wél al beginnen lesgeven bij de tofste taalacademie van 't land 'Call International' (www.callinter.com). Om daar te kunnen lesgeven moet je geen diploma's hebben (denk ik), maar wel native speaker zijn (liefst Nederlands of Frans, die talen worden blijkbaar ontzettend veel gevraagd) en bereid zijn om een opleiding van twee weken te volgen. De eerste week kregen we 15 uur Zweeds. Na die 15 uur konden we tellen tot 100, de dagen van de week, de maanden, de kleren, de kleuren, enkele voorzetsels, enkele vervoegingen, eten en drinken enzovoort opzeggen. Verder konden we ook een zonnebril kopen, de douane passeren met sterke drank in onze koffer en oude vrienden ontmoeten. Toch chique voor 15 uurtjes. Ze gaan ervan uit dat de moderne volwassen mens geen huiswerk maakt, en dus wordt al het studeren in de klas gedaan, op een interactieve, plezante, grappige en rustgevende manier. We mogen regelmatig onze ogen sluiten, luisteren naar Mozart op de achtergrond en ons het dialoogje voorstellen dat ondertussen door de leraar in perfect Zweeds wordt voorgelezen.
De tweede week kregen we dan de theorie over hun methode te weten. En verder ook veel praktijklessen, waarin we de spelletjes enzo konden oefenen.
Ik vond het alvast zeer interessant en een hele uitdaging om eens op die manier les te geven. Ik ben benieuwd of mijn nieuwe leerlingen dat ook zo tof gaan vinden...
Aan alle lezers die nog werk zoeken of iets anders willen doen, ga eens kijken op hun website of bel me eens voor meer informatie (02/3841280), je weet nooit dat het je droomjob wordt!
't Is nog niet officieel, ttz. ik moet mij nog inschrijven bij het Sociaal Verzekeringsfonds, maar ik mag binnen twee weken wél al beginnen lesgeven bij de tofste taalacademie van 't land 'Call International' (www.callinter.com). Om daar te kunnen lesgeven moet je geen diploma's hebben (denk ik), maar wel native speaker zijn (liefst Nederlands of Frans, die talen worden blijkbaar ontzettend veel gevraagd) en bereid zijn om een opleiding van twee weken te volgen. De eerste week kregen we 15 uur Zweeds. Na die 15 uur konden we tellen tot 100, de dagen van de week, de maanden, de kleren, de kleuren, enkele voorzetsels, enkele vervoegingen, eten en drinken enzovoort opzeggen. Verder konden we ook een zonnebril kopen, de douane passeren met sterke drank in onze koffer en oude vrienden ontmoeten. Toch chique voor 15 uurtjes. Ze gaan ervan uit dat de moderne volwassen mens geen huiswerk maakt, en dus wordt al het studeren in de klas gedaan, op een interactieve, plezante, grappige en rustgevende manier. We mogen regelmatig onze ogen sluiten, luisteren naar Mozart op de achtergrond en ons het dialoogje voorstellen dat ondertussen door de leraar in perfect Zweeds wordt voorgelezen.
De tweede week kregen we dan de theorie over hun methode te weten. En verder ook veel praktijklessen, waarin we de spelletjes enzo konden oefenen.
Ik vond het alvast zeer interessant en een hele uitdaging om eens op die manier les te geven. Ik ben benieuwd of mijn nieuwe leerlingen dat ook zo tof gaan vinden...
Aan alle lezers die nog werk zoeken of iets anders willen doen, ga eens kijken op hun website of bel me eens voor meer informatie (02/3841280), je weet nooit dat het je droomjob wordt!
Monday 20 August 2007
Enkele standpunten
Af en toe denk ik eens na, jawel, over het Leven en de Rest, en dus ook over de Zin en Onzin van ons bestaan of over het Nut van deze blog. Er zijn een aantal blogs in onze vriendenkring en wij (Hannes en ik) volgen die regelmatig en met plezier. Ze zijn allen serieus anders. Maartens blog bijvoorbeeld bevat geen dagboektekstjes, geen typische "mijn-kind-schoon-kind-foto's" maar wel... eum.. wat eigenlijk? No-nonsense vertelsels die je eigenlijk op 't toilet zou moeten lezen, Maartens favoriete leesplek. 't Is misschien een gat (ja, U hebt hem goed gezien, die leuke woordspeling) in de markt: een mini-laptopje voor boven het wc-papier om allerlei blogs te kunnen lezen.
Een andere blog die we met plezier en steeds weerkerende verwondering lezen is die van nonkel Guy uit Zelzate: een typische wandelblog, met verslagen over wandeltochtjes en foto's daarvan. Helemaal anders en zeer interessant, want hij doet dingen die wij nooit zouden doen en dus nooit ervaring mee kunnen hebben.
Andere vreemde ervaringen kun je lezen op de blog van Christophe, al eeuwenlang de vriend van onze nicht Doremieke, die in 1 week meer uitgaat dan wij ooit gedaan hebben in onze studententijd... Tjoff steekt er ook veel videootjes tussen zodat het met wat verbeelding en een pint in onze handen lijkt of we er bijzitten.
De laatste en ook weer totaal verschillende blog is die van onze Colombiaanse vrienden Juanfé en Lizeth (nu terug in hun geliefde Colombia). Lizeth maakt er iets gezelligs spiritueels van met verslagjes over bedevaarten naar een of andere kerk en met vele Spaanse zinnetjes vol van heilig, zalig, eeuwig en hart. Juanfé van zijn kant zorgt dan voor de grappige en herkenbare tekstjes bij de foto's van hun zoontje Simón.
Wat ik dus eigenlijk wilde zeggen... al die verschillende blogs doet me wel eens nadenken over de onze. Veel interessante dingen staan er nu niet echt op, enfin, toch niets wereldschokkends. 't Is natuurlijk ook niet de bedoeling, onze bedoeling is gewoon om familie en vrienden te verblijden met foto's van onze kroost en om af en toe eens een stek onder water te geven, for old times' sake...
Maar soms, heel soms, na het lezen van een of ander artikel in de Knack, Visie, Bond etc., krijg ik toch zin om eens wat van mijn meningen op het net te zetten. Enkele van mijn persoonlijke standpunten over onze maatschappij neer te pennen en met iedereen te delen. Ik schrijf dan een ganse tekst in mijn hoofd, dat gaat vlot, maar de dag erna lijkt het me toch maar belachelijk om het effectief te typen en de woorden willen ook geen zinnen meer vormen. Jullie blijven dus gespaard van mijn visies, Hannes jammer genoeg niet.
Aan de andere kant lijkt het me ook beter om niets te publiceren, er worden al genoeg meningen de wereld in gestuurd, meningen die over niets gaan en ook niets te betekenen hebben, die gezegd worden omdat iedereen denkt dat we over alles een mening moeten hebben.
Awel hè, ik heb daar lekker geen mening over dus ik ga jullie daar ook niet mee lastig vallen.
Nè.
Nueva vida
Nieuw leven in de brouwerij! Erinn en Jente hebben er twee speelkameraadjes bij:
Yorijn Zutterman (zie foto), zusje van Ymke en dochtertje van Ann en Christophe, een schattig en lief baby'tje, klein en fijn, met een grote neus (voor zaken?) en een grote wilskracht om het tuutje in haar mond te houden.
Evert Ide, zoontje van Nele en Renaat, een kereltje dat in goede handen terecht is gekomen, maar waarover ik nog niets kan vertellen, want nog niet op babyborrel geweest.
Maarten en Nele zijn nog steeds in blijde verwachting, Myrthe beseft het nog niet goed, maar wij zijn allen superbenieuwd.
Proficiat allen!
Back in Braine
Hi folks!
We kregen al wat klachten binnen, onze blog is idd totaal niet up to date, maar niet getreurd, want onze Asseneedse vakantie liep gisteren teneinde en dus staan we vandaag weer paraat om jullie te entertainen!
't Druilt en 't regent hier in Braine, hopelijk bij jullie ook... Vanmorgen toch groentjes moeten gaan kopen voor Jentes papje, en te voet door de Waalse regen getrokken met Erinn aan de hand en Jente in de buggy. Kindjes trekken altijd de aandacht van voorbijgangers, zeker als die van het vrouwelijke en ietwat bejaarde soort zijn. "C'est courageux, ça!" kreeg ik dus te horen en op die manier zit je wat minder in met Erinns natte broek en mijn mooie bemodderde laarsjes.
Soit, het leven in Braine is dus weer begonnen, maar met heel wat veranderingen in zicht: volgende week begint de twee-weekse training op mijn toekomstige taalacademie (later hierover meer, als ik écht ben begonnen), Hannes blijft dan thuis om voor de kids te zorgen en binnenkort gaat Jente 2,5 dagen naar de crèche en Erinn terug naar school. Een andere school dan vorig jaar, iets dichter bij huis, maar nog steeds in het Frans. We hebben haar Frans een beetje proberen bijhouden deze zomer, met Franse lessen bij mij en zwemlessen hier in de buurt, hopelijk is het genoeg om niet helemaal vanaf nul te moeten beginnen. Ze lijkt wel goed het verschil tussen Nederlands en Frans te kennen en te begrijpen en maakt er eigenlijk geen probleem van dat we hier Frans moeten praten en in Assenede bijv. Nederlands. Voor Jente zal het een grote schok zijn, maar ik heb er alle vertrouwen in, de crèche zag er echt leuk uit, met maar 13 kindjes en de drie verzorgsters waren zeer tof.
Verder hoop ik straks of vanavond nog een fotoverslag te kunnen maken van onze vakantie in Assenede.
Hoe was/is jullie vakantie?
We kregen al wat klachten binnen, onze blog is idd totaal niet up to date, maar niet getreurd, want onze Asseneedse vakantie liep gisteren teneinde en dus staan we vandaag weer paraat om jullie te entertainen!
't Druilt en 't regent hier in Braine, hopelijk bij jullie ook... Vanmorgen toch groentjes moeten gaan kopen voor Jentes papje, en te voet door de Waalse regen getrokken met Erinn aan de hand en Jente in de buggy. Kindjes trekken altijd de aandacht van voorbijgangers, zeker als die van het vrouwelijke en ietwat bejaarde soort zijn. "C'est courageux, ça!" kreeg ik dus te horen en op die manier zit je wat minder in met Erinns natte broek en mijn mooie bemodderde laarsjes.
Soit, het leven in Braine is dus weer begonnen, maar met heel wat veranderingen in zicht: volgende week begint de twee-weekse training op mijn toekomstige taalacademie (later hierover meer, als ik écht ben begonnen), Hannes blijft dan thuis om voor de kids te zorgen en binnenkort gaat Jente 2,5 dagen naar de crèche en Erinn terug naar school. Een andere school dan vorig jaar, iets dichter bij huis, maar nog steeds in het Frans. We hebben haar Frans een beetje proberen bijhouden deze zomer, met Franse lessen bij mij en zwemlessen hier in de buurt, hopelijk is het genoeg om niet helemaal vanaf nul te moeten beginnen. Ze lijkt wel goed het verschil tussen Nederlands en Frans te kennen en te begrijpen en maakt er eigenlijk geen probleem van dat we hier Frans moeten praten en in Assenede bijv. Nederlands. Voor Jente zal het een grote schok zijn, maar ik heb er alle vertrouwen in, de crèche zag er echt leuk uit, met maar 13 kindjes en de drie verzorgsters waren zeer tof.
Verder hoop ik straks of vanavond nog een fotoverslag te kunnen maken van onze vakantie in Assenede.
Hoe was/is jullie vakantie?
Wednesday 11 July 2007
Alweer varkentjes
Vorig weekend nog eens in Zomergem gepasseerd en gebleven... 't Was beschamend lang geleden, 't is eerlijk gezegd ook lang geleden dat we nog eens in Boekhoute geweest zijn, maar daar komt binnenkort wel verandering in. Voordeel van Zomergem is dat Dries en Tine nu ook in de Rijvers wonen én beestjes hebben om mee te dollen, dus dat is dubbel plezier verzekerd. De twee varkens en drie schaapjes gaan bewonderen en ze zien er lekker uit, zou mijn moeder zeggen... Het huisje van Dries en Tine ziet er nu al gezellig en tof uit, ook al moeten ze nog veel dozen uitpakken. 't Zijn hardwerkende menschen tegenwoordig, die twee, en veel tijd schiet er blijkbaar niet over. Ik ben blij dat ik nog twee maandjes kan genieten van mijn voltijdse job als huisvrouwmoeder en blogspecialiste.
Opa had weer eens een lekker receptje uit zijn petje getoverd: eend met zilveruitjessaus en zowel Erinn als ik vonden het geheel heerlijk en dat wil wat zeggen, want eend is niet mijn favoriet. (ja ik ben nogal een moeilijke, zeker als het om beestjes gaat, en paling noch eend vind ik niet zo'n plezante beesten om op te eten, d'r zit nog iets van een vegetariër in mij)
Jente wordt in slaap geduwd door Opa en Erinn wordt voorgelezen door Oma, ideaal dus voor Hannes en mij om het stapelbed op te zoeken en eens lekker te ... haha slapen. Saai nietwaar? Maar 't deed wel deugd.
Verder bekeek ik onze trouwvideo opnieuw, maar daarover hopelijk binnenkort meer.
Dinsdag op bezoek bij de zwarte hangbuikvarkens van mijn zus. Erinn de Stoere vind al die beesten superleuk, maar o wee als ze te veel bewegen en vraag haar niet om een stukje brood te geven. Jente kreeg blijkbaar toch een oor van Nina de hond te pakken, maar gelukkig is Nina volgens Eske en Dieter zo'n dweil van een hond dat er niets ergs gebeurde.
Bonne was er ook en zo werd het een plezante namiddag, met de bekende grapjes over de buik van Dieter, de dikke poep van Tantes en het geslis van Bonne. Over mij durft niemand grapjes te maken... U wel?
Opa had weer eens een lekker receptje uit zijn petje getoverd: eend met zilveruitjessaus en zowel Erinn als ik vonden het geheel heerlijk en dat wil wat zeggen, want eend is niet mijn favoriet. (ja ik ben nogal een moeilijke, zeker als het om beestjes gaat, en paling noch eend vind ik niet zo'n plezante beesten om op te eten, d'r zit nog iets van een vegetariër in mij)
Jente wordt in slaap geduwd door Opa en Erinn wordt voorgelezen door Oma, ideaal dus voor Hannes en mij om het stapelbed op te zoeken en eens lekker te ... haha slapen. Saai nietwaar? Maar 't deed wel deugd.
Verder bekeek ik onze trouwvideo opnieuw, maar daarover hopelijk binnenkort meer.
Dinsdag op bezoek bij de zwarte hangbuikvarkens van mijn zus. Erinn de Stoere vind al die beesten superleuk, maar o wee als ze te veel bewegen en vraag haar niet om een stukje brood te geven. Jente kreeg blijkbaar toch een oor van Nina de hond te pakken, maar gelukkig is Nina volgens Eske en Dieter zo'n dweil van een hond dat er niets ergs gebeurde.
Bonne was er ook en zo werd het een plezante namiddag, met de bekende grapjes over de buik van Dieter, de dikke poep van Tantes en het geslis van Bonne. Over mij durft niemand grapjes te maken... U wel?
 |
| Alweer varkentjes |
Foto's van Viviane
En we blijven ermee om uw oren slaan: de foto's van ons feest in Huizingen. Maar allé, 't zijn echt waar de laatste deze keer, en zeer de moeite waard om te bekijken.
 |
| Foto's van Viviane |
Monday 2 July 2007
Jubilee Mit en Pit
Mit en Pit zijn dit jaar 55 jaar getrouwd en vierden dat gezellig met hun naasten op restaurant (zondag 1 juli). 't Was er heel erg gezellig, en buiten de paling was alles ook zeer lekker. 't Was natuurlijk een palingrestaurant, tja, daar konden we dus niets aan doen. Maar de kaaskroketten vond ik toch wel geslaagd en de frieten mochten er ook wezen, net zoals die jonge obertjes die zo serieus goed hun best doen maar eigenlijk toch wat meer zouden mogen lachen. Soit, na de maaltijd deden we een korte wandeling langs de Schelde, met Sander als gids, mooi weer, veel bijtjes om te vangen voor Erinn en Dries, lekker bijbabbelen met wat tantes en nonkels. Dat is het leukste aan zo'n wandeling op een feestje, even uitwaaien, het eten laten zakken zodat er plaats is voor de volgende schotel en even bijpraten. Bij Mit en Pit thuis werden er foto's boven gehaald uit oude vervlogen tijden en 's avonds ook nog kaas (hopelijk niet uit vervlogen tijden) en zelfgebakken brood. Super! Erinn en Jente toonden zich van hun allerbeste en liefste kant, dus onze zondag kon echt niet meer stuk. Ik voelde me echt fier over mijn kindjes en ik hoop dat anderen (Riet, Tine, Maai, Fien, ...) nu ook goesting gekregen hebben om aan een kroost te beginnen. Je maakt er Mit en Pit alleszins heel gelukkig mee!
Onze foto's zijn niet zo mooi, misschien krijgen we er nog wat van Staf of van anderen (Rat, Pit???).
Onze foto's zijn niet zo mooi, misschien krijgen we er nog wat van Staf of van anderen (Rat, Pit???).
 |
| Jubilee Mit en Pit |
Foto's van Staf en Tine
Nóg wat foto's van ons verjaardagsfeestje... 't was natuurlijk een spetterende bedoening, en daar horen keiveel foto's bij, nietwaar!
 |
| foto's van staf en tine |
Friday 29 June 2007
Foto's van Daffie
Daffie en vriendin Karolien (zie foto) hadden tussen het vrijen en kussen door toch nog even de tijd om af te zakken naar Huizingen en hun oude vrienden te verblijden met een bezoekje, kadoke en gedichtje. Bedankt!
Wie meer foto's van Daffie wil bekijken, klik dan naar Maartens blog, daar staat een link naar de site van Daffie.
Spaans benauwd
we waren ooit
wie we steeds zullen zijn
gedragen op de golven
van het leven
kabbelen we steeds voort
en nog steeds zullen we worden
wie we wilden zijn
herinneringen vervagen
maar blijven gekoesterd
als waardevolle pentekeningen
in het schetsboek van onze jeugd
ooit zullen we worden
wie we wilden zijn
en nooit vergeten
wie we geworden zijn
David Van Eykeren, juni 2007
Wie meer foto's van Daffie wil bekijken, klik dan naar Maartens blog, daar staat een link naar de site van Daffie.
 |
| foto's Daffie |
Spaans benauwd
we waren ooit
wie we steeds zullen zijn
gedragen op de golven
van het leven
kabbelen we steeds voort
en nog steeds zullen we worden
wie we wilden zijn
herinneringen vervagen
maar blijven gekoesterd
als waardevolle pentekeningen
in het schetsboek van onze jeugd
ooit zullen we worden
wie we wilden zijn
en nooit vergeten
wie we geworden zijn
David Van Eykeren, juni 2007
Happy Weekend
Last weekend was just great! Quiet and relaxing, making biscuits with Erinn, celebrating my birthday, visiting some good friends, playing with Jente... What else do we want?
Have a look at the videos and pictures and enjoy!
Quiero también agradecer nuestros amigos colombianos y españoles que nos acuerden siempre. Ojalá aprendéis un poco de holandés gracias a este blog, jejeje...
Voor de kokkerellers (hè?), het recept van de citroencake van ons feestje staat inderdaad op onze website. Een beetje nostalgie, als je die site herleest...
Have a look at the videos and pictures and enjoy!
Quiero también agradecer nuestros amigos colombianos y españoles que nos acuerden siempre. Ojalá aprendéis un poco de holandés gracias a este blog, jejeje...
 |
| Happy Weekend |
Voor de kokkerellers (hè?), het recept van de citroencake van ons feestje staat inderdaad op onze website. Een beetje nostalgie, als je die site herleest...
Monday 25 June 2007
Foto's van Emmy
De eerste lichting foto's van ons verjaardagsfeest is bij ons geraakt! Dikke merci aan Emmy die zo'n mooie foto's maakte! Veel kijkgenot...
 |
| foto's van Emmy |
Thursday 21 June 2007
Acrostichon
Wadisdadde? Dat vroegen sommige deelnemers aan ons verjaardagsspelletje zich af, maar onwetendheid zorgde blijkbaar toch voor een poëtische fantasie. Ik laat u meegenieten:
Engeltjes in de hemel
Roosjes in de wei
Iepen langs de weg
Nougat in m'n mondje
Nu geven we nog een rondje
(meisjesploeg met Vicky, Bonne, Oma, en wie nog???)
Er liep een schaap in de wei
Roekeloos en blij
I
Nmiddels ver van hier
Naderde Erinn een pier
(jongensploeg met Dries, Opa en wie nog ???)
Feestje bouwen in het groen
En voor elk een dikke zoen
Nu spelen we een spel
Nic-nacjes dank je wel
Alle jongens in hun blote vel
(meisjesploeg met Nele van Maarten, Nele van Renaat, en wie nog ???)
Feestelijk
Erudiet
Natuur-lijk
Nijlpaard
Aantrekkelijk
(jongensploeg met Bopa, Maarten en wie nog ???)
Kan iemand helpen om de ontbrekende namen in te vullen, aub.
Engeltjes in de hemel
Roosjes in de wei
Iepen langs de weg
Nougat in m'n mondje
Nu geven we nog een rondje
(meisjesploeg met Vicky, Bonne, Oma, en wie nog???)
Er liep een schaap in de wei
Roekeloos en blij
I
Nmiddels ver van hier
Naderde Erinn een pier
(jongensploeg met Dries, Opa en wie nog ???)
Feestje bouwen in het groen
En voor elk een dikke zoen
Nu spelen we een spel
Nic-nacjes dank je wel
Alle jongens in hun blote vel
(meisjesploeg met Nele van Maarten, Nele van Renaat, en wie nog ???)
Feestelijk
Erudiet
Natuur-lijk
Nijlpaard
Aantrekkelijk
(jongensploeg met Bopa, Maarten en wie nog ???)
Kan iemand helpen om de ontbrekende namen in te vullen, aub.
Electrabel Trophy
Van 8 tot 10 juni vond in de buurt van Heer sur Meuse de 17de Electrabel Trophy plaats. Dat dit een gastronomisch weekendje op kosten van onze werkgever zou worden, zat er serieus naast. Vooral buitensport stond op het programma: oriëntatielopen, mountenbiken, kanoën, touwklimmen, ... In totaal liepen we een goede 30 km, en legden we 15 km af met de fiets in een prachtige vallei in de Franse Ardennen. Hieronder een paar fotootjes van de collega's.
 |
| trophy 2007 |
Tuesday 19 June 2007
Verjaardagsfeest 17 juni
Recept voor een geslaagd verjaardagsfeestje
Benodigdheden:
2 jarigen (1 die denkt dat ze alles onder controle heeft en 1 die naar niets of niemand luistert)
20 à 30 genodigden (dé voorwaarde om veel kado's te krijgen en nadien niet meer te weten wie wat gaf)
een tuin van 20 ha groot
veel onverwachte zon (zodat niemand zonnecrème meeheeft en iedereen lekker met een rode neus naar huis gaat, zelfs zonder alcohol te drinken)
een tiental dekentjes om fleurig te picnicen
een verjaardagsspel (onontbeerlijk, zodat iedereen op voorhand de piepers heeft)
een vijftal zelfgemaakte cakes of taarten, hier en daar wat zwartverbrand of raargevormd
3 zwangere vriendinnen zodat je eindelijk het gevoel hebt dat je buik toch niet zo dik is
een overgrootmoeder en een overgrootvader om ons eraan te doen herinneren hoe leuk het wel is om oud te worden
Bereidingswijze:
Stuur iedereen goed op voorhand een uitnodiging en verplicht hen zich in te schrijven vóór een bepaalde datum. De laatkomers hebben pech.
Stuur vlak voor het feestje nog eens de instructies, zodat iedereen weet dat het menens is.
Koop de Colruyt leeg.
Bak tussen het verversen en met de kinderen spelen de taarten, die dus perfect zullen aangebrand zijn.
Haal de ochtend van het feestje grootouders in huis om kinderen bezig te houden en een ontbijt te halen bij de bakker.
Commandeer je man naar believen.
Verwelkom iedereen met een klinkende zoen, een blozende lach en de vraag: 'waar blijven die kado's?'
Laat de genodigden meehelpen met het dragen van de taarten enz. Zorg ervoor dat je zelf niets in handen hebt, behalve eventueel een dreinend kind.
Roep en schreeuw en commandeer naar smaak.
Niet luisteren is gediskwalificeerd.
Laat de jongens geloven dat zij gewonnen hebben. (dat is een makkie)
Rep je na het spel naar de tafel om vlug vlug koffie voor jezelf in te schenken, want daarvan is er nooit genoeg.
Geef geen borstvoeding maar handig gekochte babyprut in potjes.
Las tijdens het spel vooral geen pispauze in!
Bereidingstijd: een weekend
Baktijd: een 5-tal uur
Veel bakplezier en tot volgend jaar misschien?
Friday 15 June 2007
Jente kruipt
Sinds vorig weekend is Jente mobiel. Hij kruipt, of sleept zich voort. Erinns speeelhoek is vanaf nu niet meer veilig voor invasies van onze roste reus van 3/4 meter groot en 9.900 kg. Tegelijk met het kruipen leerde hij ook enthousiast in zijn handjes klappen, tot groot jolijt van de hele familie, wij dus. Zondag volgt dan de show voor het grote publiek ...
Thursday 31 May 2007
Gedicht van Tine, Dries en Maaike
Eindelijk dan, U moest er lang op wachten, het (s)lange gedicht voor Jente van Tine, Dries en Maai, vergezeld van een écht slangenkussen.
Lieve kleine Jente,
zie hoe de reuzeregenboogpython zich wentelt
om en om en om en om en om en om je kakstoel heen.
Ze komt van het grote toverbos en brengt mooie dromen mee.
Ze laat ze los in jou zodat je ze kan beleven.
Dus, lieve kleine Jente, zit je even zonder dromen,
weet je even niet meer wat denken,
luister dan goed naar het gefluister van de reuzeregenboogpython.
Lieve kleine Jente,
zie hoe de reuzeregenboogpython zich wentelt
om en om en om en om en om en om je kakstoel heen.
Ze komt van het grote toverbos en brengt mooie dromen mee.
Ze laat ze los in jou zodat je ze kan beleven.
Dus, lieve kleine Jente, zit je even zonder dromen,
weet je even niet meer wat denken,
luister dan goed naar het gefluister van de reuzeregenboogpython.
Friday 25 May 2007
Gedicht van Pit en Mit
Gedicht van pit en mit voor Jente:
1 juni 1729 - 11 october 2006
Wellicht als Hugenoot en niet als Sansculot,
Heeft Judokus in Bavegem zijn geliefde gezocht.
Het huwelijk was allicht een zegen,
Want vlug was er een peuter of negen!
Judokus junior zorgde voor het nageslacht,
Hij had er bijna twee maal acht!
Van Bavegem naar Oordegem was een korte tocht,
Daar werd voor verder nageslacht gezorgd.
De familie's gingen hun eigen wegen,
Aalst, Wetteren, Gent en Adolf als bakker in Zele.
Jules werd als oudste ook een bakker,
En blijkbaar was hij nog lang genoeg wakker,
Om af en toe te zorgen voor een kloeke rakker,
Die hadden zowaar hun eigen gedachten.
WERNER ging naar 'Moes' en vond zijn gedacht
Met iemand van het andere geslacht.
Maria werd uitverkoren om te helpen in de zaak,
En dra was er een opvolger in de maak.
STAF was zowat voor alles goed,
Zelfs als St.Maarten bracht hij veel zoet.
Met Lut zorgde hij voor het nageslacht
Want door HANNES werd eindelijk de taak volbracht,
Met Fenna te zorgen voor een LAGETTEN viergeslacht!
En nu mag JENTE als sterke vierde man,
Af en toe eens tonen wat hij al kan.
Pit en Mit
Verder in volgende link nog het gedicht van Oma en Maarten (dat van Maarten niet volledig en we gaan het ook niet publiceren. Jawel, er wordt ook op onze blog gecensureerd! De reden voor deze censuur kan je bij Maarten vragen). Als ik tijd heb, komt het gedicht van Dries en Tine en Maai er ook nog op binnenkort, geen video want die is te lang. En dat zal het dan geweest zijn denk ik, de zelfgeschreven gedichtjes.
1 juni 1729 - 11 october 2006
Wellicht als Hugenoot en niet als Sansculot,
Heeft Judokus in Bavegem zijn geliefde gezocht.
Het huwelijk was allicht een zegen,
Want vlug was er een peuter of negen!
Judokus junior zorgde voor het nageslacht,
Hij had er bijna twee maal acht!
Van Bavegem naar Oordegem was een korte tocht,
Daar werd voor verder nageslacht gezorgd.
De familie's gingen hun eigen wegen,
Aalst, Wetteren, Gent en Adolf als bakker in Zele.
Jules werd als oudste ook een bakker,
En blijkbaar was hij nog lang genoeg wakker,
Om af en toe te zorgen voor een kloeke rakker,
Die hadden zowaar hun eigen gedachten.
WERNER ging naar 'Moes' en vond zijn gedacht
Met iemand van het andere geslacht.
Maria werd uitverkoren om te helpen in de zaak,
En dra was er een opvolger in de maak.
STAF was zowat voor alles goed,
Zelfs als St.Maarten bracht hij veel zoet.
Met Lut zorgde hij voor het nageslacht
Want door HANNES werd eindelijk de taak volbracht,
Met Fenna te zorgen voor een LAGETTEN viergeslacht!
En nu mag JENTE als sterke vierde man,
Af en toe eens tonen wat hij al kan.
Pit en Mit
Verder in volgende link nog het gedicht van Oma en Maarten (dat van Maarten niet volledig en we gaan het ook niet publiceren. Jawel, er wordt ook op onze blog gecensureerd! De reden voor deze censuur kan je bij Maarten vragen). Als ik tijd heb, komt het gedicht van Dries en Tine en Maai er ook nog op binnenkort, geen video want die is te lang. En dat zal het dan geweest zijn denk ik, de zelfgeschreven gedichtjes.
 |
| Gedicht Maarten en Oma |
Tuesday 22 May 2007
Varkentjes
Vorig weekend zaten we in Zomergem, kwestie van eens het gevoel te hebben op vakantie te zijn... Dries en Tine waren er ook en ferm in form! De vorige huurders zijn nog niet vertrokken (hun gerief staat zelfs nog niet in dozen), of onze twee varkenskwekers gingen al volop aan de slag in hun (weldra) nieuwe tuin. Gelukkig dat Big Brother Hannes er was om hen te helpen. Erinn maakte een mooie bloementuin en verorberde de rabarber, Jente had het meer voor de grassprietjes. Hij moet gedacht hebben: eindelijk een bord met eten dat niet leeg geraakt!
Maaike liet zich af en toe ook van haar mooiste kant zien, en zo werd het toch nog een Lagetten-weekend, ondanks de afwezigheid van Oma en Opa. Zaterdag een bezoekje gebracht aan Bonne en Bopa en zondag kwamen mijn neef Sebastian en nicht Doremieke op de koffie bij ons. Sebastian en vriendin Ilse kwamen stoefen met hun prachtige vier-maanden-oude baby Jago en Doremieke en haar vriend Christophe waren maar al te fier in hun rol als kersverse tante en nonkel.
Hannes 'zat' die zondag ergens in Charleroi op een triatlon voor Kom op tegen kanker. Zijn ploeg had het zó goed gedaan dat ze niet eens de uitslag hebben afgewacht.
Vergeet ook niet naar de foto's en videootjes te kijken.
Maaike liet zich af en toe ook van haar mooiste kant zien, en zo werd het toch nog een Lagetten-weekend, ondanks de afwezigheid van Oma en Opa. Zaterdag een bezoekje gebracht aan Bonne en Bopa en zondag kwamen mijn neef Sebastian en nicht Doremieke op de koffie bij ons. Sebastian en vriendin Ilse kwamen stoefen met hun prachtige vier-maanden-oude baby Jago en Doremieke en haar vriend Christophe waren maar al te fier in hun rol als kersverse tante en nonkel.
Hannes 'zat' die zondag ergens in Charleroi op een triatlon voor Kom op tegen kanker. Zijn ploeg had het zó goed gedaan dat ze niet eens de uitslag hebben afgewacht.
Vergeet ook niet naar de foto's en videootjes te kijken.
 |
| Varkentjes |
Saturday 19 May 2007
Jente's party
The 1st of May, we held a 'party' for Jente's birth here in Braine-l'Alleud. These are the pictures, all taken by Fenna's mother Viviane (or at least by her camera).
 |
| geboortefe |
Tuesday 15 May 2007
San Pedro Regalado
Este fin de semana estuve en Valladolid con Jente, había dejado a Erinn y Hannes para tener unas vacaciones en la casa de Yolanda, Roberto y Julia. Lo he pasado fenomenal! Hace casi un año que volvimos a Bélgica, y tenía muchas ganas de ver a mi viejo barrio, mis amigos españoles/colombianos/taiwaneses y la academia Bristol. Llegué el viernes, Yoli me venía a buscar en el aeropuerto y fuimos a su casa a reunirnos con la Julieta, Estibaliz y Ana. Julia me dio unos 'estrujitos' (se escribe así?) sin problemas, me reconocía? Ana estaba mucho más tímida, pero le gustó el regalito, menos mal. Ana y Julia nacieron en el mismo día pero se difieren como día y noche. Son buenas amigas y da gusto verles jugar con la plancha copiando a sus mamás. Por la tarde, Yoli tenía que trabajar (jejeje, yo no) y me fui con Jente a pasear por el centro de Valladolid. También tenía muchas ganas de ver a los colombianos y -que alegría- estaban en casa! Después fui a la academia y ahí algunas cosas han cambiado mucho: han pintado unas paredes en colores alegres y tiene muy buena pinta y Geno estaba trabajando en un laptop muy moderno. A las ocho y media, regresé a casa de Yoli, ya era tiempo porque Jente normalmente se va a la cama a estas horas.
El sábado por la mañana, Yoli había preparado una fiesta de cumpleaños para Julia y vinieron Martin, Ana y Ziggy. Ziggy es un niño encantador, muy bueno y muy tranquilo. Tambien le encantaba la plancha de Julia, fíjate. Tendré que comprar una para Erinn.
Después Yoli, Jente y yo nos encontramos con Estíbaliz y su hermana Cuca, fuimos a comer en McDonalds, si lo sé, muy mal, pero muy rico también! Por la tarde, había quedado con Celine, la taiwanesa más guapa de España. Ella atraía más miradas que mi hijo, no es justo! Por la noche, nos escapámos a tomar unas tapas con su novio/casi marido Juan, Jente estaba dormido, después de una tarde muy llorón.
El domingo empezó muy pronto (como Jente se despierta alrededor de las 6 de la mañana) y a las 8 ya estábamos en la calle para coger un autobus hacia el centro. Compré un desayuno en mi vieja frutería 'Luís' y a las 10 pensaba que era buen tiempo para despertar a mis amigos colombianos. Pero como se celebraba día de la madre en Colombia, ya estaban levantados y con muchas ganas de preparar una comida típica colombiana. Los fríjoles de Lizeth me encantan, es un plato que prodría comer todos los días, junto con la tortilla de Yoli. Simón no se confiaba de mí, pero por la tarde en el parque por fin logré a conquistarle (sin trucos de Colón): buscamos juntitos piedras para poner en su tienda. Después de una despedida con lágrimas (a que sí, Juanfé?, cogí el autobus para llegar en el piso agradable de mi mami.
El lunes tenía que regresar a Bélgica, ya tenía ganas de ver a mi niña y al amor de mi vida (quién sera?), mi mami me hizo un bocadillo con truco español y después de prometerle de hacer una lista de ventajas de vivir en Bélgica/España en este blog, me fui a la lluvia belga.
Muchas gracias a todos que tuvieron tiempo para verme y invitarme a comer/beber. El próximo año vendré con Erinn, os tendré informados!
El sábado por la mañana, Yoli había preparado una fiesta de cumpleaños para Julia y vinieron Martin, Ana y Ziggy. Ziggy es un niño encantador, muy bueno y muy tranquilo. Tambien le encantaba la plancha de Julia, fíjate. Tendré que comprar una para Erinn.
Después Yoli, Jente y yo nos encontramos con Estíbaliz y su hermana Cuca, fuimos a comer en McDonalds, si lo sé, muy mal, pero muy rico también! Por la tarde, había quedado con Celine, la taiwanesa más guapa de España. Ella atraía más miradas que mi hijo, no es justo! Por la noche, nos escapámos a tomar unas tapas con su novio/casi marido Juan, Jente estaba dormido, después de una tarde muy llorón.
El domingo empezó muy pronto (como Jente se despierta alrededor de las 6 de la mañana) y a las 8 ya estábamos en la calle para coger un autobus hacia el centro. Compré un desayuno en mi vieja frutería 'Luís' y a las 10 pensaba que era buen tiempo para despertar a mis amigos colombianos. Pero como se celebraba día de la madre en Colombia, ya estaban levantados y con muchas ganas de preparar una comida típica colombiana. Los fríjoles de Lizeth me encantan, es un plato que prodría comer todos los días, junto con la tortilla de Yoli. Simón no se confiaba de mí, pero por la tarde en el parque por fin logré a conquistarle (sin trucos de Colón): buscamos juntitos piedras para poner en su tienda. Después de una despedida con lágrimas (a que sí, Juanfé?, cogí el autobus para llegar en el piso agradable de mi mami.
El lunes tenía que regresar a Bélgica, ya tenía ganas de ver a mi niña y al amor de mi vida (quién sera?), mi mami me hizo un bocadillo con truco español y después de prometerle de hacer una lista de ventajas de vivir en Bélgica/España en este blog, me fui a la lluvia belga.
Muchas gracias a todos que tuvieron tiempo para verme y invitarme a comer/beber. El próximo año vendré con Erinn, os tendré informados!
Wednesday 9 May 2007
Gedicht van Eske en Dieter
Gedichtje van TantEs en Nonkel Dieter, geschreven door Bopa weliswaar...
Jente
Zoals je - zelfs prenataal - al kon denken
wisten tante Es en nonkel Dieter niets te bedenken.
We moesten via bonne die goeie oude bopa wenken
om je een schitterend leven toe te schenken.
We hebben het zo zwaar met verplegen en verbouwen,
dat er zelfs geen tijd meer rest om te trouwen.
Toch mag je gerust van ons onthou-en:
met zo'n familie zal je je leven nooit berouwen.
We haastten ons erg om hier te zijn, maar kunnen niet blijven.
Daarom, lieve Jente, moet je niet beginnen kijven.
Leg je zacht en heerlijk tussen mama's en papa's lijven,
wij moeten terug naar al die oude venten en wijven.
Jente
Zoals je - zelfs prenataal - al kon denken
wisten tante Es en nonkel Dieter niets te bedenken.
We moesten via bonne die goeie oude bopa wenken
om je een schitterend leven toe te schenken.
We hebben het zo zwaar met verplegen en verbouwen,
dat er zelfs geen tijd meer rest om te trouwen.
Toch mag je gerust van ons onthou-en:
met zo'n familie zal je je leven nooit berouwen.
We haastten ons erg om hier te zijn, maar kunnen niet blijven.
Daarom, lieve Jente, moet je niet beginnen kijven.
Leg je zacht en heerlijk tussen mama's en papa's lijven,
wij moeten terug naar al die oude venten en wijven.
Lips en rommelmarkt
Zo stond het op onze kalender en zo was het ook: Ann, Christophe en Ymke verheugden ons met een bezoekje en een vijgen-na-pasen nieuwjaarsbrief. Wij verheugden hen, hoop ik toch, met een vistajine (alweer!) en een bezoekje aan een plaatselijke rommelmarkt. 't Is lente en dan schieten ze als paddestoelen uit de grond (haha), die rommelmarkten hier. Ze noemen dat dan mooi 'brocante', staat toch iets sjieker, maar 't is hetzelfde als bij ons (sorry, bij jullie) in Vlaanderen. Voor kinderkleren is het alleszins ideaal. Erinn en Ymke speelden fantastisch goed samen, Ymke commandeerde en Erinn antwoordde in haar eigen taaltje, zo gaat dat bij kleine kinderen. Ferm gemakkelijk. Jente sliep drie uren over de middag, zodat we zelfs bijna de koopjes op de rommelmarkt misten! Over Jente gesproken, onze kerel heeft er twee tandjes bij en verder eet hij goed zijn groentepapje, zelfs zonder morsen, stel je voor.
Vorige week hebben we nog eens Spanjaarden op bezoek gekregen, voor een avondje maar: Miriam en Virginia, toffe en knappe madammen die op één dag Gent en Antwerpen bezocht hebben, je moet het maar kunnen.
Para los españoles: Miriam y Virginia han visitado Gante y Anveres en un solo día! Quién lo hace mejor? Jente lo hace muy bien tambien, tiene dos dientes mas (asi que tiene 4 ahora) y le gusta más su papilla de verduras que de frutas. Erinn ya no habla español, pero Miriam se hizo entender muy bien (claro, con un regalo en la mano no es tan dificil).
Bueno, os veo todos este fin de semana. Hasta pronto!
Saturday 5 May 2007
Sing-a-long with Erinn part 2
Have another 'click' at sing-along with Erinn, we've posted a new video for the fans!
(February)
(February)
Gedicht van Bopa
Bopa's gedichtje voor Jente:
waarschijnlijk om grootvader te bekoren
werd, eindelijk, een kleinzoon geboren
't was tijd, ik word stilaan dementer
heet jij nu Jente of is het Jenter?
ben je eerder wat ros, zwart of blond?
blijf je een boom van een vent, Jent, of word je veel te rond?
slik je je eten in of eet je traag als je zus?
word je een stille ambtenaar of een doctorandus?
oh, 't is allemaal dat niet wat moet
gezond zijn, braaf, hulpvaardig en goed
dat zijn de echte waarden in ons bestaan
moge je zo door het leven gaan
naschrift
als je, Jente, niet blij bent met mijn kunstzinnig maaksel,
verslik je dan maar in je eigen reflux-braaksel
wees dus liever waarderend en heel gedwee
want binnenkort komt kleinzoon twee!
Daniël Verhelst
waarschijnlijk om grootvader te bekoren
werd, eindelijk, een kleinzoon geboren
't was tijd, ik word stilaan dementer
heet jij nu Jente of is het Jenter?
ben je eerder wat ros, zwart of blond?
blijf je een boom van een vent, Jent, of word je veel te rond?
slik je je eten in of eet je traag als je zus?
word je een stille ambtenaar of een doctorandus?
oh, 't is allemaal dat niet wat moet
gezond zijn, braaf, hulpvaardig en goed
dat zijn de echte waarden in ons bestaan
moge je zo door het leven gaan
naschrift
als je, Jente, niet blij bent met mijn kunstzinnig maaksel,
verslik je dan maar in je eigen reflux-braaksel
wees dus liever waarderend en heel gedwee
want binnenkort komt kleinzoon twee!
Daniël Verhelst
Friday 4 May 2007
Geboortefeest voor Jente
De dag van de arbeid leek ons een ideale dag om Jentes blijde geboorte te vieren en onze naaste familie te bedanken voor de geboortekado's, maar vooral voor hun liefde en vriendschap. Zonder veel nadenken, noch overleggen met de uitgenodigden, spraken we af in de vroege namiddag voor een 'park-bos'wandeling en 's avonds een kaastafel. Sommigen konden er niet op tijd zijn, anderen waren er veel te vroeg, maar moesten nog werken, enkelen moesten uitrusten en één zonderling had overschotten aan energie (rarara...). 't Werd een toffe namiddag, met 'spontaan' gedichten voorlezen in het park en vieruurtje eten in een kringetje, onder waakzaam oog van Myrthe die alles uitdeelde zodat niemand te kort kwam. Erinn begint zelf al een beetje een pestkop te worden, daar hebben de nonkels wel iets mee te maken. Ze vindt het leuk om de bal van Myrthe af te pakken, zodat deze laatste op haar korte beentjes al koersend de bossen induikt. Jente liet zich alles zeer welgevallen, wat extra aandacht van grootouders is nooit mis, zolang hij op tijd en stond zijn borstje krijgt, is alles voor hem om het even. Hij geniet ook van het kijken naar Myrthe en Erinn, hoe luider en drukker de meisjes zijn, hoe liever hij het heeft. Dries, Tine en Maaike maakten eigenhandig een prachtige reuze regenboogpython, mit en pit en meme en pepe zorgden voor Jentes spaarpot, Oma vond een superleuk gedichtenboekje, TantEs en Dieter kochten een luxe-zwembadje, Bonne en Bopa verwenden Erinn met een stickerboekje en Maarten en Nele verwenden zichzelf met een fles rode wijn. Iedereen had weer veel te veel mee, en hoewel dat natuurlijk niet de bedoeling was, we zijn er heel blij mee.
De zelfgeschreven gedichtjes zal ik hier ergens publiceren, de andere moet je maar eens komen lezen in Jentes boekje.
Het gedichtenboekje van Oma heet: 'Super guppie' en werd geschreven door Edward van de Vendel, uitgegeven bij Querido. Echt de moeite waard om te lezen! Een klein genietertje:
plas
kijkes / wieze vieze voeten / stampen in een plas? / kijkes / die van mij van mij / maar kijkes naar me jas / kijkes naar me sokken / en me mouwen en me hoofd / ik ben een beetje modderig / terwijl ik had beloofd //
kijkes naar me vader / want me vader doet de was / jonge zegt hij jonge / ik zeg : pap / 't was de plas / de plas is op me kop gesprongen / ja zo ging het echt /ik ben een beetje klodderig / en je had nog zo gezegd //
Tuesday 24 April 2007
Een sociaal leven
We zitten hopeloos achter, ik weet het. En wij die vol goede moed gestart waren en elke week iets gingen schrijven... Soit... Vorige week naar een verjaardagsfeestje van een oud-collega uit Evergem geweest, in Assenede. We konden er dus naar toe met de fiets (van mijn ouders) en dat was superheerlijk! Zóóó lang geleden dat ik nog eens 's avonds en 's nachts gefietst had en het deed zo'n deugd dat ik me zaterdag maar een gekocht heb. Nu kan ik Erinn met de fietskar op school gaan halen, en dat scheelt toch rap een 45-tal minuten! 't Is druk geweest op de school van Erinn, la Petite Ecole dans la Prairie. Vrijdag werden de grootouders uitgenodigd voor een koffie en een pannenkoekje, de kindjes zongen van 'Bonpapa et Bonnemaman' en iedereen superfier natuurlijk. Zaterdagavond konden we dan inschrijven voor een souper om geld in 't laatje te brengen voor de turnlessen. Daar gingen we graag naartoe, want Xavier de turnleraar is Erinns favoriet! Oma en Opa vergezelden ons en 't werd een aangename, warme avond. De kindjes kregen allemaal een 'Oscar', die van Erinn werd 'la plus souriante'. Zondag kwam Myrthe met Maarten en Nele op bezoek, we maakten nog eens nen fameuzen tajine en gingen even wandelen op de rommelmarkt in de buurt, waar we weer eens stomme kadokes kochten voor onze kindjes. Uren speelplezier, daar doen we het voor, nietwaar? Myrthe was alleszins zeer tevreden met haar buggy'tje en baby'tje, schattig! Zo'n ukje dat met moeite zelf kan lopen, een buggy duwend en bezorgd kijken of alles nog goed is met poppemie.
Verder hebben we wasmagneten gekocht en we zijn er zeer tevreden over: geld- en energiebesparend, wat wil een mens nog meer. Ze wassen zelfs de poepluiers van Jente schoon, dus dat zit wel snor. Allen kopen die handel!
Jente krijgt nu elke dag een fruit- en/of groentepapje, de ene dag lukt al beter dan de andere... Afbouwen zit er nog niet echt in, vrees ik. Het liefst eet hij stukjes groente uit het vuistje, à la Gil Rapley.
Thursday 12 April 2007
De paashaas
De paashaas is geweest, heeft eitjes verstopt in allerlei tuinen, veranda's en bloembakken, maar hij heeft ook Erinns geliefde tuutje meegenomen... Eindelijk zijn we ervan af en ze neemt het goed op. We hadden er haar wel al een aantal maanden op voorbereid en natuurlijk een kadoke in de plaats gegeven. Grote dank aan de Moerzeekse paashaas, die ook een wiskundige puzzel meebracht, en aan de Boekhoutse paashaas, die laarsjes verstopte tussen de bloemen.
`t Nadeel van een leven zonder tuutje is dat ik nu niet meer kan dreigen (als je niet luistert, gooi ik je tuutje in de vuilnisbak) en dat ik Erinn in de auto zelf moet bezighouden door samen te zingen, haar elk kwartier iets van eten te geven, links windmolens te tonen en rechts naar andere mensen te zwaaien etc. Plezier verzekerd, gelukkig slaapt Jente (voorlopig) zonder fopspeen.
Monday 9 April 2007
Bélgica en 5 días
En Semana Santa, Roberto, Yolanda y Julia escaparon de España (y sus procesiones) para descubrir Bélgica. Misión imposible? Según nosostros si! Al menos estas 6 ciudades fueron conquistados por nuestros visitantes españoles.
Bruselas - Gante - Amberes - Brujas - Beersel - Braine-l'Alleud
Visto esta lista, parece que a los belgas nos gustan nombres que empiezan con B. Sea el B de Bélgica, de Bier, de Buen tiempo o de Banketbakkerbroodjes, sinceramente, no lo sé.
A parte de los recorridos por las ciudades más famosas, también eran días llenos de comida: jamón y queso recien importados de los altiplanos españoles, chocolate y cerveza belga y comidas caseras (sin carne ni sal).
Julia, Erinn y Jente se entretenieron bien: Erinn llamando todo el rato "JULIA", Julia respondiendo "JULIA", Jente disfrutando de las peleas por un puzzle o una bicicleta ... hasta que llegaban el domingo de resurección y los huevos de pascuas: paz total y punto final.
A Rober, Yoli y la mocosa, muchas gracias por la visita, el baño linguístico, los regalos, las comidas en los restaurantes... Lo pasámos muy bien. El domingo por la noche, estuvimos sopa frita.
Bruselas - Gante - Amberes - Brujas - Beersel - Braine-l'Alleud
Visto esta lista, parece que a los belgas nos gustan nombres que empiezan con B. Sea el B de Bélgica, de Bier, de Buen tiempo o de Banketbakkerbroodjes, sinceramente, no lo sé.
A parte de los recorridos por las ciudades más famosas, también eran días llenos de comida: jamón y queso recien importados de los altiplanos españoles, chocolate y cerveza belga y comidas caseras (sin carne ni sal).
Julia, Erinn y Jente se entretenieron bien: Erinn llamando todo el rato "JULIA", Julia respondiendo "JULIA", Jente disfrutando de las peleas por un puzzle o una bicicleta ... hasta que llegaban el domingo de resurección y los huevos de pascuas: paz total y punto final.
A Rober, Yoli y la mocosa, muchas gracias por la visita, el baño linguístico, los regalos, las comidas en los restaurantes... Lo pasámos muy bien. El domingo por la noche, estuvimos sopa frita.
 |
| Bélgica en 5 días |
Tuesday 3 April 2007
Lang Leve België!
Zaterdagavond naar onze eerste walking dinner gegaan, georganiseerd ter ere van 45 jaar Laborelec, waar Hannes werkt. Zeer tof gedaan, leuke collega's en bazen ontmoet, lekker eten, achteraf veel mensen op de dansvloer. Een geslaagde avond, wat wil een mens nog meer ... Maar daarover wil ik het eigenlijk niet hebben. Ik wilde iets schrijven over de 'taalproblemen' die avond. Die waren er namelijk niet, hoewel er zowel Vlamingen als Walen rondliepen. De baas speechte zowel in het Frans als het Nederlands, zonder telkens saai in herhaling te vervallen. Hij vertelde gewoon vlotjes overschakelend van de ene taal naar de andere en iedereen die hem goed verstond. Tijdens het eten werd er vanalles gepraat, aan onze tafel vnl. Nederlands omdat onze tafelgenoten zich beter voelden in het Nederlands dan wij in het Frans. Maar ik wil maar zeggen dat het echt niet zo moeilijk is als sommige mensen beweren, integendeel, het is zelfs plezant en zeer leerrijk. En je hoeft je niets aan te trekken van je slechte accent, want geef nu toe, welke Vlaming spreekt er nu zelf mooi AN?
Enfin, dat betekent niet dat ik hier nu plots in het Frans ga beginnen schrijven hé!
Bedankt aan Bonne en Bopa die kwamen babysitten, ik heb vernomen dat ze zich zeer goed gedragen hebben!
Enfin, dat betekent niet dat ik hier nu plots in het Frans ga beginnen schrijven hé!
Bedankt aan Bonne en Bopa die kwamen babysitten, ik heb vernomen dat ze zich zeer goed gedragen hebben!
Sunday 25 March 2007
Anakonda'ni (of wel?)
Zaterdagavond, langs de E40 in een duister studentenclubhuis, was er een optreden van Anakonda'ni. Veel toeters en bellen, en tromgeroffel van nonkel Maarten. Erinn moest er zelfs van gapen. De fanclub was talrijk aanwezig, gepakt tot in de nok. Van de fuif hebben we niet kunnen genieten, want Erinn was veel te moe.
Vooraf gingen we langs bij Myrthe. Wat is die gegroeid de afgelopen maanden! En helemaal niet bang van vreemde mannen met een baard!
Deze namiddag kwamen oma en opa even langs. Erinn leefde zich uit op de speeltuin bij het zwembad, en bouwde zandkastelen onder deskundige begeleiding van opa.
Vooraf gingen we langs bij Myrthe. Wat is die gegroeid de afgelopen maanden! En helemaal niet bang van vreemde mannen met een baard!
Deze namiddag kwamen oma en opa even langs. Erinn leefde zich uit op de speeltuin bij het zwembad, en bouwde zandkastelen onder deskundige begeleiding van opa.
 |
| anakonda'n |
Saturday 24 March 2007
Familiebezoekjes
Enkele foto's van enkele familieleden die we deze week gezien hebben. TanteMaai bleef slapen en bracht voor Erinn een bromtol en voor Jente een nijlpaardpop mee, bedankt! Wij gingen naar Maarten en Nele waar we de kermis een bezoekje brachten en Erinn en Myrthe uit de bol gingen op de draaimolen. TantEs kwam eens lunchen en een paar dagen erna gingen wij hetzelfde bij haar doen. Van de moeder van Dieter leuke kadokes gekregen voor de kindjes, ook bedankt dus! Dieter en Jente konden het goed met elkaar vinden, Erinn kijkt er altijd naar uit om de hondjes te zien (Nero en Nina), maar is er toch bang voor. TantEs troonde ons mee naar de diertjes in de buurt, waaronder pony's, Mieke de geit, een hangbuikzwijn met jongskes, eenden, ganzen, hertjes, duiven enzovoort. En Hannes, wat gebeurde er met Hannes??? Tja, dendienen moest werken en hij zat ook twee dagen op een congres in Maastricht. Saai hè? Tot gauw iedereen!
Monday 12 March 2007
Boswandeling
Eindelijk, na 6 maanden, eens een boswandeling gemaakt in het Zoniënwoud. Veel volk op een mooie zondagochtend, maar best plezant. Buiten een immigrant-eekhoorn en wat bosmuizen, geen speciale dieren gezien.
 |
| boswandeli |
Frisbee-namiddag
 |
| Frisbee-na |
Zaterdag kwamen Dries, Tine, Sander en Riet op bezoek, 't werd een drukke namiddag. Zó druk zelfs, dat ik vergeten vragen ben hoe het nog gaat op het werk en dat er zelfs geen tijd was voor een rondleiding in ons huisje. Gelukkig hadden we wel tijd voor een serieus rondje roddelen, alle gemeenschappelijke kennissen moesten eraan geloven! Onze gasten hadden heerlijke taart meegebracht (neen, geen zelfgemaakte van Dries), Sander toonde hoe je muntthee moest maken en nadat Erinn uit haar siesta ontwaakte, trokken we naar het dichtsbijzijnde parkje voor een snelcursus frisbee. De halsbandparkiet was ook van de partij, tot groot vermaak van Sander, die daarvan gebruik maakte om Erinn nog eens biologieles te geven. Zij vindt dat natuurlijk prachtig. Jente liet alle aandacht een beetje aan zich voorbij gaan, zoals steeds, al is hij al veel energieker dan voordien. Nadien schotelden we onze bezoekers een aperitiefje en drie-gangenmenu voor (ajuinsoep, pasta en vanillepudding, het laatste hebben we zelf moeten opeten, want iedereen wilde al vroeg de trein naar huis halen). Enfin, voor ons een zeer geslaagde namiddag, hopelijk voor herhaling vatbaar.
Monday 5 March 2007
Trouw Liesbeth en Joris
Er was eens, in het verre West-Vlaanderen, een superdeluxe-feestzaal met de charmante naam 'De Oude Melkerij'. Ik voelde mij er direct thuis en Jente vanzelfsprekend nog meer... Onze twee trouwers zagen er prachtig uit, moe maar voldaan, de zaal was origineel versierd met reuzengrote zwart-wit-foto's en we kregen spontaan drie kussen van de fiere ouders. Aan tafel was het smikkelen en smullen geblazen, d'r waren zelfs hart-smarties voorzien om de lange pauzes tussen de gangen door iets te kauwen te hebben. De burgies waren in form die avond, en hun partners ook. Iedereen had zich fantastisch uitgedost, maar alle eer gaat naar Nele met haar snoezig zwanger buikje.
Emmy had voor de gelegenheid een rokje aangedaan en haar vriend Ruben nogmaals thuisgelaten (heeft dat iets met elkaar te maken?), Elke had Karim van zijn doctoraat kunnen sleuren en Kirsten en Stijn waren nog nét niet naar Zelzate verhuisd (of all places!). Renaat kon zich nog eens volledig laten gaan, één van de laatste keren vooraleer het vaderschap hem te veel wordt. Veerle was een regelrechte diva uit een modern sprookje, Jente at, vrat en sliep en wij, tja... wij waren weer eens die onnozelaars die als eerste wegmoesten omdat het nog anderhalf uur rijden was naar ons bedje en de dag erna twee kindjes alle aandacht opeisten.
Het eten was overheerlijk, echt waar, en die West-Vlaamse gewoontes zag ik ook wel zitten, jammer dat wij al getrouwd zijn. Dat zwaaien met een vuile serviet, zodat de buren wat restjes in hun schoot geworpen krijgen, ja, dat had wel iets. Deed me wat denken aan de jnm...
Hopelijk is ons trouwkado in de smaak gevallen (bakstenen gevuld met geld en goed dichtgemetst). Joris en Liesbeth, stuur ons een foto van jullie pogingen om alles eruit te halen. Veerle, stuur ons een link naar jouw foto's. Renaat, ajb. stuur ons niets.
Enfin, 'k zal me maar verder inhouden. 't Was een zeer geslaagde avond, nu wordt het wachten op de volgende trouwers, maar bij die burgies kunnen ze daar lang over doen...
PS: wie zorgde voor de special effects (maansverduistering)?
Emmy had voor de gelegenheid een rokje aangedaan en haar vriend Ruben nogmaals thuisgelaten (heeft dat iets met elkaar te maken?), Elke had Karim van zijn doctoraat kunnen sleuren en Kirsten en Stijn waren nog nét niet naar Zelzate verhuisd (of all places!). Renaat kon zich nog eens volledig laten gaan, één van de laatste keren vooraleer het vaderschap hem te veel wordt. Veerle was een regelrechte diva uit een modern sprookje, Jente at, vrat en sliep en wij, tja... wij waren weer eens die onnozelaars die als eerste wegmoesten omdat het nog anderhalf uur rijden was naar ons bedje en de dag erna twee kindjes alle aandacht opeisten.
Het eten was overheerlijk, echt waar, en die West-Vlaamse gewoontes zag ik ook wel zitten, jammer dat wij al getrouwd zijn. Dat zwaaien met een vuile serviet, zodat de buren wat restjes in hun schoot geworpen krijgen, ja, dat had wel iets. Deed me wat denken aan de jnm...
Hopelijk is ons trouwkado in de smaak gevallen (bakstenen gevuld met geld en goed dichtgemetst). Joris en Liesbeth, stuur ons een foto van jullie pogingen om alles eruit te halen. Veerle, stuur ons een link naar jouw foto's. Renaat, ajb. stuur ons niets.
Enfin, 'k zal me maar verder inhouden. 't Was een zeer geslaagde avond, nu wordt het wachten op de volgende trouwers, maar bij die burgies kunnen ze daar lang over doen...
PS: wie zorgde voor de special effects (maansverduistering)?
Subscribe to:
Posts (Atom)