Tuesday 29 January 2008

Doordenkertje


Erinn: De ooievaar heeft het haar van mijn baby'tje geknipt en nu is 't een jongetje.

Fenna: En hoe heeft hij het haar geknipt? Met zijn bek?

Erinn: Neen, met zijn knipoog.

Friday 25 January 2008

Absurditeiten onder ingenieurs

Deze middag tijdens het eten:

A. De tijd vliegt voorbij. Het leven gaat altijd sneller en sneller.

B. Dat komt omdat een maand, naarmate je ouder wordt, relatief steeds korter wordt.

C. Dat klopt niet helemaal, naarmate je ouder wordt, ga je langzamer, en gaat de tijd dus trager (bewijs geleverd door Einsteins relativiteitstheorie).

B. En worden voorwerpen langer. De meeste oude mensen die ik ken worden nochtans korter.

Monday 21 January 2008

Ik ben fan

Ik ben sinds kort fan geworden van Yevgueni.
Verder geen commentaar.

foto's

Onze foto's van Pits verjaardagsfeest vind je hier:

pit wordt 80


Foto's van Rat van hetzelfde feest vind je hier:

Hallo daar allemaal,

een selectie van zondagse foto's vind je op

http://picasaweb.google.nl/ratlaget/VerjaardagsfeestVa

zijn er nog foto's????

groetjes,

Rat

18 januari 2008



Een doodgewone dag voor velen, een speciale dag voor ons want onze allerliefste papa Hannes werd ... eum even denken, ja ... 28 jaar!
't Werd een typische werkdag, volwassenen hebben bijna altijd hun verjaardag op een werkdag... 't Lot zeker?
Maar deze keer had ik al lang op voorhand een kadoke bekokstoofd met mijn dierbare schoonfamilie en mijn al even dierbare ouders. Namelijk een chique valies om op zakenreis te gaan. 't Werd een soort outdoormodel uit de A.S.Adventure, maar mijn ventje lijkt er wel tevreden mee. We zullen zien of het goede kwaliteit is (wat wel zou mogen voor die prijs), want vanmiddag vertrok hij ermee naar Lyon, voor zijn werk, inderdaad. Met een jonge Franstalige én vrouwelijke collega aan zijn zijde, hij zal zich dus niet al te eenzaam voelen.
Ikke daarentegen...

Op de foto hieronder kan je een typisch Marokkaans gerecht met lamsvlees bewonderen...


Monday 14 January 2008

Pit is 80

Pit is 80 geworden en we hebben het geweten! 't Was een typisch Lagettenfeest, met oude wijn en veel te veel eten, met veel familie die in alle eer en geweten Hannes en Dries door elkaar blijven halen, maar die wel mijn naam onthouden. Tiens, dat vind ik nu eens vreemd...
Een typisch Belgisch feest met, jawel, veel te veel eten, gebabbel en gepraat en speechen en deftige achtergrondmuziek, een gezellig klein zaaltje waar niet te dansen viel. Niemand die dat wou hoor, maar allé, 't zou toch mogelijk moeten zijn. In andere landen wordt er namelijk gedanst op feesten, of worden er spelletjes gespeeld, of wordt er muziek gespeeld als de muzikanten geen stijve nek hebben of wordt er zeven dagen gevierd of worden er scheve moppen getapt (die ene van Pit niet meegerekend).
Bij ons niet, en ik moet eerlijk zeggen, ik vond het een superkeineigtof feest! Toch jammer dat er geen plaats was om te dansen, niet dat ik dat wou, maar allé...
Slechts één iets viel tegen, en 't was nu eens niet de paling want die serveerden ze niet. Neen, 't waren de nagerechten. Ik had nochtans zorgvuldig plaats gehouden in mijn binnenste, geen brood gegeten bij de soep, geen puree bij het voorgerecht, zelfs het volledige hoofdgerecht overgeslagen... 5 Porties van die heerlijke ijstaart van Pit kun je ook niet echt vulling noemen. Neen, al mijn zintuigen stonden gefixeerd op het nagerechtenbuffet. 't Beloofde ook veel goeds: nagerechtenbuffet door de kleinkinderen, dat is nog nooit misgegaan. Awel, nu wel. Vind ik persoonlijk. Mijn bananentaart, om daar maar mee te beginnen, was gruwelijk mislukt, wat Erinn en Jente niet belette een groot stuk naar binnen te werken (goed opgevoed of wat?). Neen, ze was erbarmelijk, ik hoop dat de varkens in Zomergem geen digestie gekregen hebben...
Dat was dus het ergste, mijn eigen zorgvuldig bereide taart. Maar Hannes zijn citroenricottataart was te zuur, zijn wafeltjes te hard, en in Dries zijn chocoladetaart zaten vieze rozeblaadjes, en zijn koekjes waren niet doorbakken. De potjes prut van Tine leken op prut, de appeltaart van Marijn leek zó uit een kookboek weggelopen, daar ben ik dus niet aangeweest, uit principe. De lopende smurries van Maai waren te lopend, de rijstpap van Riet was te zoet en te geel. Wat was er nog? Of heb ik iedereen al geërgerd?
Maar allé, de truffels waren als altijd overheerlijk en ook de kokosrotsjes vond ik zeer geslaagd.
't Leukste was eigenlijk dat Jente en Erinn oververmoeid waren, niet wilden slapen en zich toch flink gehouden hebben. Lang geleden dat we nog eens kunnen blijven plakken hebben op een feest!
Beste Pit, ik kijk al uit naar uw 81e verjaardagsfeest! Ge gaat dat toch vieren met ons allen, hé?

p.s. de foto's komen binnenkort.
Anderen die foto's hebben van het feest, stuur ons een link door!

machtige foto's

Mensen en andere personen die geïnteresseerd zijn in fotografie moeten zeker eens gaan kijken op volgende fotoblog:
http://picasaweb.google.com/steelfien

Zeer mooi, Fien!
(goed toestel zeker?)

Verder kan je voor dagelijkse achtergrond bij het nieuws nog steeds terecht op de blog van mijn broer Maartentje.

Dries en Tine hebben geen zware bevalling maar wel een zware eerste maand achter de rug met hun nieuwe telg: Nora. Is 't een Lagetje?

Veel blogplezier in 2008!

(ik geniet er alleszins van!)

en français

Nos meilleurs voeux pour le nouvel an!
et les paroles d'une chanson fabuleuse:

Paroles de Parler d'ma vie Chansons de Jean-Jacques Goldman Paroles de Pas toi
Pas l'indifférence
Imprimer la chanson Pas l'indifférence de Jean-Jacques Goldman à partir d'une fenêtre en mode texte et sans publicité  :-) Envoyer le texte Pas l'indifférence de Jean-Jacques Goldman à un ami Favori
Musique: Jean-Jacques Goldman
MP3 Karaoké


J'accepterai la douleur
D'accord aussi pour la peur
Je connais les conséquences
Et tant pis pour les pleurs

J'accepte quoiqu'il m'en coûte
Tout le pire du meilleur
Je prends les larmes et les doutes
Et risque tous les malheurs

Tout mais pas l'indifférence
Tout mais pas le temps qui meurt
Et les jours qui se ressemblent
Sans saveur et sans couleur

Et j'apprendrai les souffrances
Et j'apprendrai les brûlures
Pour le miel d'une présence
Le souffle d'un murmure

J'apprendrai le froid des phrases
J'apprendrai le chaud des mots
Je jure de n'être plus sage
Je promets d'être sot

Tout mais pas l'indifférence
Tout mais pas le temps qui meurt
Et les jours qui se ressemblent
Sans saveur et sans couleur

Je donnerai dix années pour un regard
Des châteaux, des palais pour un quai de gare
Un morceau d'aventure contre tous les conforts
Des tas de certitudes pour désirer encore

Echangerais années mortes pour un peu de vie
Chercherais clé de porte pour toute folie
Je prends tous les tickets pour tous les voyages
Aller n'importe où mais changer de paysage

Effacer ces heures absentes
Et tout repeindre en couleur
Toutes ces âmes qui mentent
Et qui sourient comme on pleure

Jean-Jacques Goldman

Dear Friends

To our English-speaking friends, a very happy 2008 as well!
We wish you lots of time to spend precious moments with your dearest. Lots of time as well to read our blog!
I received an i-Pod from my sweet husband, and I have to admit it, it's just great! I'm mostly going to use it for my classes (I bought some portable loudspeakers as well), but last time on the bus, it was so good to turn off the world around me (with its horrible conversations between cigarette-stinking people, with its dirty streets and pouring rain, with its indifference... ) and turn on my brand new i-Pod with my own favourite songs. Really, a healing Zen-moment! You should try it as well!
So, for 2008, I wish you some very special moments on your own, with nobody but yourself and perhaps some good music, but only your own voice inside talking to you and you listening to yourself.

Hola chicos!

Hola a todos y todas!
Aqui estamos en un nuevo año... El tiempo vuele... se dice en holandés, no sé si en español significa algo...
Os deseamos un 2008 con mucho amor, amistad, deseos, vacaciones, trabajo y cosas asi.

Con nosotros todo nos va muy bien. Hemos comprado un terreno para construir una casa. Es bastante grande (casi 2000 metros cuadrados) y está situado en un sitio precioso, en el medio del campo, con una vista fantástica!
Asi que estamos muy ansiosos de construir y de vivir en nuestra casa. Por fin, la nuestra!
Con los dos gusis muy bien tambien. Erinn tiene 3 años y medio, le gusta ir al cole, le encanta su profe (es una profe muy buena) y se maneja bien en el francés.
Jente es una otra historia... Le gusta copiar a su hermana, tambien si es demasiado dificil o peligroso para él. Le gusta hacer el tonto, hacernos reír y enfadarnos tambien. Es un poco travieso, no escucha y ya es muy fuerte, asi que a veces es bastante dificil cogerle y 'castigarle'.
En este mismo momento, Jente ha empujado un botón del ordenador, y tenía que empezar todo de nuevo!
El guevón!

Bueno, espero oír/escuchar algo de vosotros muy pronto!