Sunday 13 December 2009

Test en français

Pour nos copains de Braine et environs: tout va bien ici, on est très heureux avec notre nouvelle maison, même si vous nous manquez! Merci pour les beaux moments vécus ensemble et on espère vous revoir dans le 2010!
Bientôt des photos sur notre blog!

Dankwoord

Dank aan allen die ons psychologisch steunden.

Dank aan
- mama en papa voor het schilderen, het babysitten, het eten koken, ...
- moeke en vake voor het tegelen, gyprocen, babysitten, ...
- dries en tine voor het verhuizen, het gyprocen, het verhuizen, de taarten, het verhuizen (drie keer met de camionette plus remorque heen en weer, chapeau!), het struiken planten ...
- eske en dieter voor het babysitten, het verhuizen van zwaar meubilair, het douchen, het kleren wassen en strijken, het boodschappen doen, ...
- maaike voor het naaien, het verhuizen, het babysitten, ...
- maarten en nele voor het gyprocen, het babysitten, het toch wel 1 grote kast uit elkaar vijzen, ...
- nathalie uit Ophain voor het babysitten en oude rommel meenemen
- clara uit Ophain voor het babysitten
- philippe uit Ophain voor de keuken te installeren
- herman voor het tegelen en de raadgevingen, ...
- koert voor het gyprocen en de keuken installeren
- christophe voor de binnenmuren te plaatsen
- renaat voor de binnenmuren te plaatsen
- hilde voor het verven
- liesbeth voor het gyprocen

en voor het geval dat de bouwfirma meeleest: bjorn, voor de werf te leiden.

Waaruit we kunnen concluderen dat zonder familie en vrienden we volgend jaar nog niet verhuisd waren!
Hannes laat me nog weten dat we vanaf nu beschikbaar zijn om jullie mee te helpen, ahum!

Enkele feiten

We wonen hier nu een week, de elektriciteit zijn ze vorige week maandag komen aansluiten, het water donderdag pas, de douche is sinds gisteren in gebruik, maar de vloer moeten we nog leggen. Erinn en Jente hun kamer zijn zo goed als af, er zijn geen gordijnen maar die zijn niet nodig voor het licht voorlopig en Maaike maakt voor onze kindjes prachtige deurgordijnen die we hopelijk binnenkort mogen hangen (want nu hoor je elke scheet). De kleren liggen in hun kasten, de bedden zijn terug in elkaar gestoken en er hangt al wat versiering. Lisa slaapt nog bij ons in de kamer en daar had ze het de eerste dagen wat moeilijk mee en wij dus ook (weinig geslapen!) Erinn en Jente slapen hier gelukkig even goed als in Braine. Onze matras ligt nog op de grond, maar dat geeft een heerlijk kampeergevoel en het is gewoon super om hier te gaan slapen zonder lawaai van buren of buiten.
Beneden is het al heel gezellig, met onze dagelijkse rommel overal, maar zeer leefbaar. De vloer voelt warmer aan, de grote ramen geven ontzettend veel licht en als het zonnetje schijnt, lijkt het wel zomer. Hier zijn er ook nog geen deuren, wat wel wat vervelend is als de wasmachine aanstaat. De vaatwas (luxe!!) maakt niet zo veel lawaai, maar we moeten het gebruik wel nog gewoon worden. Weet er iemand of Ecover ofzo ook producten heeft voor de vaatwas?
De uitleg over ons verwarmingstoestel laat ik maar weer aan Hannes over.
Foto's probeer ik ook nog eens op te laden, maar voorlopig werkt onze computer nog niet, dus geduld graag! Ik kan dus ook nog geen mails lezen, laat staan beantwoorden.
De vaste telefoon werkt wel (ook al staat die voorlopig in de berging) en ik heb nu ook een gsm. Ja ja, ons Fenna wordt groot: auto, gsm, vaatwas... Waar gaat dat eindigen?

joehoeoeoeoe!!!

't Is ons gelukt! We zijn er geraakt en we gaan hier nooit meer weg! Man man man, wat voelt dat goed een eigen huis, wat voelt dat zalig om tijdens je eigen afwas naar je eigen tuin te kunnen kijken (ook al bestaat die meer uit modder dan wat anders...). Wat is het heerlijk om in je eigen kamer te kunnen slapen (ook al delen we die nog even met Lisa en hebben we nog geen deur, noch gordijnen ...). Wat is het fantastisch om je eigen kinderen buiten te zien ravotten met je eigen knappe man die je eigen kruidentuin al aan het inrichten is (ook al valt 1 van die kinderen na 5 minuten in een plas modderwater en schreeuwt hij de buurt bij elkaar en weet ik nog begot niet wat ik in die kruidentuin wil zetten...). Neen mensen echt, ik wil hier nooit meer weg, ik heb eindelijk weer een thuis gevonden, na het lange dolen sinds mijn ouderlijk nest in Boekhoute. Het voelt hier net als toen ik nog thuis woonde: gezellig, warm, druk, lekker eten, rust, mooie omgeving, naar buiten zonder auto en mens te zien. Alleen zijn de rollen nu wel omgedraaid. Maar ik hoop dat ik mijn kindjes dezelfde goede jeugdherinneringen kan geven die ik meedraag van thuis!