koken met Erinn

Wat doe je als je plots thuis zit te wachten op die derde spruit en je geen lessen meer voor te bereiden hebt? Inderdaad, koken met de oudste, of toch iets lekkers klaarmaken. Jente vindt dat natuurlijk ook heel plezant, maar meestal blijft het bij veel morsen en zoveel mogelijk proberen te proeven. Erinn luistert al wat beter.
Wat stond er gisteren op het menu? Gevulde tomaten met zelfgemaakte tonijnsla, versierd met groentjes. En frietjes van het frietkot, zo heb ik nog wat beweging ook, haha!
't Was overheerlijk!
Van Eske kreeg ik volgende tip voor een zeer gezonde tonijnsla (van Eske? jawel, zij is ook een echte keukenprinses!): meng een blikje tonijn (zonder olie) met wat yoghurt en een lepel mosterd. Klaar is kees en geen mayonaise nodig! Erinn mengde er nog wat maïs en erwtjes onder en zo werd het een volledig slaatje.
Smakelijk iedereen!

alweer een week

Alweer een weekje voorbij, geen baby. Ben ik zó ongeduldig? De gewassen kleertjes en de wieg beginnen alweer stof te vangen...
Vandaag is het carnaval op Erinns school en rarara, als wat wilde ze verkleed gaan? Natuurlijk, als prinses, zoals tientallen andere meisjes op school... Gelukkig kan ze nog steeds in hetzelfde kleedje van altijd!
Jente wilde verkleed naar de crèche als vampier, hij houdt namelijk veel van de peuterstrip 'Stoppeltje', een echte aanrader! Hij ging dus als vampier met de mededeling dat hij zijn juf Aurore zou opeten. Ben benieuwd of daar iets van gekomen is...
Jente kan trouwens ook leuk uit de hoek komen, een tijdje geleden beweerde hij: "Toen Nente klein was, Nente klein was!"
Schattig toch, hé?

ontbijtfilosofie

Deze ochtend aan het ontbijt, Erinn laat plots haar muesli even links liggen en vraagt heel serieus:
"Mama, ben jij geboren of was jij eerst een aap?"

Allé bébé

Je ziet het, vrijdag de 13e, voorlopig gaat alles goed... En morgen Valentijn, dat wordt misschien iets anders! De kinderen bij mijn ouders en ik hopelijk aan het bevallen, zo zie ik het althans in mijn dagdromen. De ideale situatie. Ik heb zo ergens een gedicht liggen, van Bernlef??, waarin staat, als ik het mij goed herinner: "Alles wacht af. Dit is de ideale situatie."
Vind ik een prachtige zin, maar op dit moment helemaal niet van toepassing op mezelf. Ik wacht namelijk vol ongeduld op onze derde spruit, die pas uitgerekend is voor 1 maart, ik weet het, maar als je al meer dan een week weeën hebt, begin je toch te hopen dat ze vroeger zal komen. Mijn werk is bijna gedaan, alles ligt klaar, babykleertjes gewassen, babykamer min of meer in orde, valies voor ziekenhuis toch maar gereed gezet (je weet maar nooit dat de thuisbevalling niet lukt), enfin, je ziet het, j'en ai marre!
Ik houd jullie op de hoogte.