Monday 20 August 2007

Enkele standpunten


Af en toe denk ik eens na, jawel, over het Leven en de Rest, en dus ook over de Zin en Onzin van ons bestaan of over het Nut van deze blog. Er zijn een aantal blogs in onze vriendenkring en wij (Hannes en ik) volgen die regelmatig en met plezier. Ze zijn allen serieus anders. Maartens blog bijvoorbeeld bevat geen dagboektekstjes, geen typische "mijn-kind-schoon-kind-foto's" maar wel... eum.. wat eigenlijk? No-nonsense vertelsels die je eigenlijk op 't toilet zou moeten lezen, Maartens favoriete leesplek. 't Is misschien een gat (ja, U hebt hem goed gezien, die leuke woordspeling) in de markt: een mini-laptopje voor boven het wc-papier om allerlei blogs te kunnen lezen.
Een andere blog die we met plezier en steeds weerkerende verwondering lezen is die van nonkel Guy uit Zelzate: een typische wandelblog, met verslagen over wandeltochtjes en foto's daarvan. Helemaal anders en zeer interessant, want hij doet dingen die wij nooit zouden doen en dus nooit ervaring mee kunnen hebben.
Andere vreemde ervaringen kun je lezen op de blog van Christophe, al eeuwenlang de vriend van onze nicht Doremieke, die in 1 week meer uitgaat dan wij ooit gedaan hebben in onze studententijd... Tjoff steekt er ook veel videootjes tussen zodat het met wat verbeelding en een pint in onze handen lijkt of we er bijzitten.
De laatste en ook weer totaal verschillende blog is die van onze Colombiaanse vrienden Juanfé en Lizeth (nu terug in hun geliefde Colombia). Lizeth maakt er iets gezelligs spiritueels van met verslagjes over bedevaarten naar een of andere kerk en met vele Spaanse zinnetjes vol van heilig, zalig, eeuwig en hart. Juanfé van zijn kant zorgt dan voor de grappige en herkenbare tekstjes bij de foto's van hun zoontje Simón.
Wat ik dus eigenlijk wilde zeggen... al die verschillende blogs doet me wel eens nadenken over de onze. Veel interessante dingen staan er nu niet echt op, enfin, toch niets wereldschokkends. 't Is natuurlijk ook niet de bedoeling, onze bedoeling is gewoon om familie en vrienden te verblijden met foto's van onze kroost en om af en toe eens een stek onder water te geven, for old times' sake...
Maar soms, heel soms, na het lezen van een of ander artikel in de Knack, Visie, Bond etc., krijg ik toch zin om eens wat van mijn meningen op het net te zetten. Enkele van mijn persoonlijke standpunten over onze maatschappij neer te pennen en met iedereen te delen. Ik schrijf dan een ganse tekst in mijn hoofd, dat gaat vlot, maar de dag erna lijkt het me toch maar belachelijk om het effectief te typen en de woorden willen ook geen zinnen meer vormen. Jullie blijven dus gespaard van mijn visies, Hannes jammer genoeg niet.
Aan de andere kant lijkt het me ook beter om niets te publiceren, er worden al genoeg meningen de wereld in gestuurd, meningen die over niets gaan en ook niets te betekenen hebben, die gezegd worden omdat iedereen denkt dat we over alles een mening moeten hebben.
Awel hè, ik heb daar lekker geen mening over dus ik ga jullie daar ook niet mee lastig vallen.
Nè.

Nueva vida


Nieuw leven in de brouwerij! Erinn en Jente hebben er twee speelkameraadjes bij:
Yorijn Zutterman (zie foto), zusje van Ymke en dochtertje van Ann en Christophe, een schattig en lief baby'tje, klein en fijn, met een grote neus (voor zaken?) en een grote wilskracht om het tuutje in haar mond te houden.
Evert Ide, zoontje van Nele en Renaat, een kereltje dat in goede handen terecht is gekomen, maar waarover ik nog niets kan vertellen, want nog niet op babyborrel geweest.
Maarten en Nele zijn nog steeds in blijde verwachting, Myrthe beseft het nog niet goed, maar wij zijn allen superbenieuwd.
Proficiat allen!

Back in Braine

Hi folks!
We kregen al wat klachten binnen, onze blog is idd totaal niet up to date, maar niet getreurd, want onze Asseneedse vakantie liep gisteren teneinde en dus staan we vandaag weer paraat om jullie te entertainen!
't Druilt en 't regent hier in Braine, hopelijk bij jullie ook... Vanmorgen toch groentjes moeten gaan kopen voor Jentes papje, en te voet door de Waalse regen getrokken met Erinn aan de hand en Jente in de buggy. Kindjes trekken altijd de aandacht van voorbijgangers, zeker als die van het vrouwelijke en ietwat bejaarde soort zijn. "C'est courageux, ça!" kreeg ik dus te horen en op die manier zit je wat minder in met Erinns natte broek en mijn mooie bemodderde laarsjes.
Soit, het leven in Braine is dus weer begonnen, maar met heel wat veranderingen in zicht: volgende week begint de twee-weekse training op mijn toekomstige taalacademie (later hierover meer, als ik écht ben begonnen), Hannes blijft dan thuis om voor de kids te zorgen en binnenkort gaat Jente 2,5 dagen naar de crèche en Erinn terug naar school. Een andere school dan vorig jaar, iets dichter bij huis, maar nog steeds in het Frans. We hebben haar Frans een beetje proberen bijhouden deze zomer, met Franse lessen bij mij en zwemlessen hier in de buurt, hopelijk is het genoeg om niet helemaal vanaf nul te moeten beginnen. Ze lijkt wel goed het verschil tussen Nederlands en Frans te kennen en te begrijpen en maakt er eigenlijk geen probleem van dat we hier Frans moeten praten en in Assenede bijv. Nederlands. Voor Jente zal het een grote schok zijn, maar ik heb er alle vertrouwen in, de crèche zag er echt leuk uit, met maar 13 kindjes en de drie verzorgsters waren zeer tof.
Verder hoop ik straks of vanavond nog een fotoverslag te kunnen maken van onze vakantie in Assenede.
Hoe was/is jullie vakantie?