Sunday 13 December 2009

Test en français

Pour nos copains de Braine et environs: tout va bien ici, on est très heureux avec notre nouvelle maison, même si vous nous manquez! Merci pour les beaux moments vécus ensemble et on espère vous revoir dans le 2010!
Bientôt des photos sur notre blog!

Dankwoord

Dank aan allen die ons psychologisch steunden.

Dank aan
- mama en papa voor het schilderen, het babysitten, het eten koken, ...
- moeke en vake voor het tegelen, gyprocen, babysitten, ...
- dries en tine voor het verhuizen, het gyprocen, het verhuizen, de taarten, het verhuizen (drie keer met de camionette plus remorque heen en weer, chapeau!), het struiken planten ...
- eske en dieter voor het babysitten, het verhuizen van zwaar meubilair, het douchen, het kleren wassen en strijken, het boodschappen doen, ...
- maaike voor het naaien, het verhuizen, het babysitten, ...
- maarten en nele voor het gyprocen, het babysitten, het toch wel 1 grote kast uit elkaar vijzen, ...
- nathalie uit Ophain voor het babysitten en oude rommel meenemen
- clara uit Ophain voor het babysitten
- philippe uit Ophain voor de keuken te installeren
- herman voor het tegelen en de raadgevingen, ...
- koert voor het gyprocen en de keuken installeren
- christophe voor de binnenmuren te plaatsen
- renaat voor de binnenmuren te plaatsen
- hilde voor het verven
- liesbeth voor het gyprocen

en voor het geval dat de bouwfirma meeleest: bjorn, voor de werf te leiden.

Waaruit we kunnen concluderen dat zonder familie en vrienden we volgend jaar nog niet verhuisd waren!
Hannes laat me nog weten dat we vanaf nu beschikbaar zijn om jullie mee te helpen, ahum!

Enkele feiten

We wonen hier nu een week, de elektriciteit zijn ze vorige week maandag komen aansluiten, het water donderdag pas, de douche is sinds gisteren in gebruik, maar de vloer moeten we nog leggen. Erinn en Jente hun kamer zijn zo goed als af, er zijn geen gordijnen maar die zijn niet nodig voor het licht voorlopig en Maaike maakt voor onze kindjes prachtige deurgordijnen die we hopelijk binnenkort mogen hangen (want nu hoor je elke scheet). De kleren liggen in hun kasten, de bedden zijn terug in elkaar gestoken en er hangt al wat versiering. Lisa slaapt nog bij ons in de kamer en daar had ze het de eerste dagen wat moeilijk mee en wij dus ook (weinig geslapen!) Erinn en Jente slapen hier gelukkig even goed als in Braine. Onze matras ligt nog op de grond, maar dat geeft een heerlijk kampeergevoel en het is gewoon super om hier te gaan slapen zonder lawaai van buren of buiten.
Beneden is het al heel gezellig, met onze dagelijkse rommel overal, maar zeer leefbaar. De vloer voelt warmer aan, de grote ramen geven ontzettend veel licht en als het zonnetje schijnt, lijkt het wel zomer. Hier zijn er ook nog geen deuren, wat wel wat vervelend is als de wasmachine aanstaat. De vaatwas (luxe!!) maakt niet zo veel lawaai, maar we moeten het gebruik wel nog gewoon worden. Weet er iemand of Ecover ofzo ook producten heeft voor de vaatwas?
De uitleg over ons verwarmingstoestel laat ik maar weer aan Hannes over.
Foto's probeer ik ook nog eens op te laden, maar voorlopig werkt onze computer nog niet, dus geduld graag! Ik kan dus ook nog geen mails lezen, laat staan beantwoorden.
De vaste telefoon werkt wel (ook al staat die voorlopig in de berging) en ik heb nu ook een gsm. Ja ja, ons Fenna wordt groot: auto, gsm, vaatwas... Waar gaat dat eindigen?

joehoeoeoeoe!!!

't Is ons gelukt! We zijn er geraakt en we gaan hier nooit meer weg! Man man man, wat voelt dat goed een eigen huis, wat voelt dat zalig om tijdens je eigen afwas naar je eigen tuin te kunnen kijken (ook al bestaat die meer uit modder dan wat anders...). Wat is het heerlijk om in je eigen kamer te kunnen slapen (ook al delen we die nog even met Lisa en hebben we nog geen deur, noch gordijnen ...). Wat is het fantastisch om je eigen kinderen buiten te zien ravotten met je eigen knappe man die je eigen kruidentuin al aan het inrichten is (ook al valt 1 van die kinderen na 5 minuten in een plas modderwater en schreeuwt hij de buurt bij elkaar en weet ik nog begot niet wat ik in die kruidentuin wil zetten...). Neen mensen echt, ik wil hier nooit meer weg, ik heb eindelijk weer een thuis gevonden, na het lange dolen sinds mijn ouderlijk nest in Boekhoute. Het voelt hier net als toen ik nog thuis woonde: gezellig, warm, druk, lekker eten, rust, mooie omgeving, naar buiten zonder auto en mens te zien. Alleen zijn de rollen nu wel omgedraaid. Maar ik hoop dat ik mijn kindjes dezelfde goede jeugdherinneringen kan geven die ik meedraag van thuis!

Tuesday 10 November 2009

Nog drie weken!

Lieve mensen, plots gaat het vlot vooruit, allé, toch vlotter dan het voorbije jaar! Hannes wil de 28e verhuizen, elektriek of geen elektriek, water of geen water, we zullen wel kamperen in ons eigen nieuwe huisje!
Nadeel aan dit alles is dat we vanaf nu elke avond te vinden zijn tussen bananendozen en hopen rommel, én dat onze telefoon- en internetaansluiting nu vrijdag afgesloten wordt. We zijn dus niet meer bereikbaar, enkel via Hannes zijn GSM (na de werkuren).

Nu laat ik even Hannes aan het woord, dan kan hij uitleggen wat we allemaal aan het doen zijn in ons passief huis.

De afgelopen week bestond vooral uit het verder plaatsen van gyproc en het opvullen van ABA voegen. Vandaag heb ik samen met Dries de benedenverdieping klaargezet (joint finisher over alle voegen), zodat daarop de eerste verflaag kan komen. Ook werden de tegels in de douche geplaatst, die na alle voorzorgen meer dan waterdicht zou moeten zijn. De komende dagen hoop ik te beginnen met de vloer beneden (marmoleum) en de keuken.

Intussen zijn de mannen van het sanitair en verwarming ook in actie geschoten. Het passief ventilatie-verwarmingssysteem (van Genvex) staat op zijn plaats, en de meeste aansluitingen zijn reeds gemaakt. Het is nog wachten op de grondwerken voor het aansluiten van de aardwarmtewisselaar. Qua elektriciteit vind de elektrieker blijkbaar zijn weg terug in de nest kabels die zijn collega heeft achtergelaten, en oogt de zekeringenkast zo waarlijk professioneel.

Thursday 22 October 2009

magertjes

"Ik wou er weinig woorden over kwijt, at liever alle boterhammen op. Met pindakaas of choco, dat kon mij weinig schelen. Ik was niet veeleisend of achterbaks. Mijn bedoelingen waren edel, zo hield ik mijzelf voor. Ik was moegestreden, afgepeigerd en redelijk hongerig. Dorst had ik ook wel: ik dronk vijfendertig jeneverglaasjes water. Ik snakte naar een normaal glas, zo eentje van vijfentwintig centiliter, maar het mocht niet baten. Ze hadden enkel jeneverglazen. Ik vroeg mij af wie hier de levieten las, waar de schippers aan wal stonden en wie wachtte op Godot. Ik struikelde over mijn eigen twijfels. Ik zag aan de spiegel dat het nog lang kon duren. Ik smeekte noch bad."

Gekopieerd uit de blog van mijn broer, een tekstje zoals ik ze graag lees!
http://mooigeeltopje.blogspot.com/

Reacties

Aan Tom, Merel, Tine en Maarten: we hebben een reactie geschreven onder jullie geposte reacties.

Tuesday 20 October 2009

Twee huishoudens

Ja man, dat gaat hier goed vooruit! En ook weer niet, want er moet nog zóóó veel gebeuren voor we kunnen verhuizen... We blijven het positief bekijken natuurlijk, je kent ons!
Hannes zit elk weekend in Houtaing, vorig weekend waren Staf en Herman er ook, ze hebben met hun gedrietjes de hal betegeld.



Verder doet Hannes op z'n gemakje verder met de gyproc, af en toe met de hulp van een dierbare. Bedankt Maarten!

Geef toe, het ziet er toch al gezellig uit met die zon!!!



Ondertussen heb ik ook m'n werk hier in Eigenbrakel. Ook vorig weekend, toen heb ik de oude zwarte kast van mijn zus haar schoonfamilie buitengebonjourd met tafel en stoelen en al. Ttz. een vriend van mijn kuisvrouw (!) wou die wel hebben en is hem dus komen halen. Wij d'r lekker van af, maar oh wee, d'r zat toch wel een vochtplek verstopt achter de kast zeker! Benieuwd wat de huisbaas daar morgen van zal zeggen...

Monday 12 October 2009

3 jaar

is onze zoon Jente gisteren geworden...

Jente wordt 3!

Tuesday 6 October 2009

Haat-Liefde

Ik heb een haat-liefde-verhouding met de mens. Als ik een beetje tijd heb, zoals nu, dan kan ik daar heel filosofisch over doen. Want vorige week vrijdag was het weer zover. Een mooi moment, gevolgd door een minder mooi moment. Het zat namelijk zo: Ik ging naar de markt, stond aan te schuiven aan het groentenkraam, achter mij passeerde een oud koppel mét preutenlekkerke. En er passeerde ook nog een oudere dame die begon te babbelen tegen dat oud koppel (in het Waals, maar ik zal het maar opschrijven in het Vlaams, da's makkelijker voor mij...): Maar allé, da's lang geleden zeg. Bisou bisou Hoe gaat het er nog mee? En met je dochter? ... En met je schoonbroer? ... En met ...?
Enzovoort. De antwoorden van het koppel zal ik jullie besparen, ik ben het trouwens al vergeten.
Maar wat daalde er nu neder in mijn filosofisch gepeins? Vroeger, toen ik iets jonger was, vond ik dat zulke saaie gesprekken, ik draaide mijn ogen en vond die mensen verschrikkelijk. Hadden ze niets beters te doen? De wereld verbeteren, bijvoorbeeld? Maar nu besef ik dat dát het is waar het allemaal om draait: familie, vrienden, de mensen om je heen, de warmte van een babbel, het geluk van een wandelingske op de markt met je preutenlekkerke.
Met mijn mama-vriendinnen van op de school van Erinn en Jente gaat het immers ook op die manier: hoe gaat het nog met je oudste? Niet te veel huiswerk? En je jongste, reageert ze nog zo slecht op haar medicamenten? En wanneer moet je naar het ziekenhuis voor dat onderzoek?

...

Een beetje later die vrijdag, en nu komt het minder mooie gedeelte, zag ik toch wel onze overbuurvrouw, die nota bene goed bevriend is met haar linkerbuurvrouw, wat papiertjes, daar gegooid door passerende schoolkinderen, op de oprit van haar linkerburen gooien. Zo van: mijnen oprit is nu lekker proper en de buren hebben het toch niet gezien.
djeezes!

Help!

Help, Hannes needs somebody! Help, not just anybody! Help, he needs someone who can puzzle gyproc in our beautiful new-but-not-quite-finished home in Houtaing!
Anyone out there? HelloOOOooo?

50 euro

Je kent ons, wij zijn anti-commercieel, wij zijn rasechte consuminderaars, wij geven niet om materie en nog minder om geld. Zondag gingen we zelfs per trein naar mit en pit, familiebezoekje, je weet wel, in deze ongure tijden brengt dat hoop. We deden zelfs mee met het reuzendansje, de plaatselijke folklore steunend, niet door biertjes te drinken, maar door enthousiaste kindjes als dankbaar publiek voor de voeten van de reuzen te gooien. En die notenworp die daarna kwam, met die heerlijke walnoten, da's gewoon keiplezant, voor de ouderen én jongeren. Iets minder misschien voor die peuter op wiens bolleke een harde noot terecht kwam. Maar wat waren we allen fier toen we zagen dat er tussen onze lekkere nootjes ook een prijsbriefje zat! Een prijs van dan nog wel 50 euro! Oma en Jente fier ermee zwaaiend, en alle omstaanders fluisterend " 't zijn vremden ...". Maar neen, Moerzekenaars, wij zijn helemaal geen vreemden, Jente is de achterkleinzoon van Werner, Wernèèr, of hoe spreken jullie dat uit... En de 50 euro werd mooi verdeeld tussen de aanwezige (achter)kleinkinderen. Erinn en Jente hun spaarpot is elk weer 10 euro rijker. En de plaatselijke middenstand is 50 euro armer. Zo gaat dat, in deze ongure tijden...

p.s. foto's van de dansende reuzen vind je elders op deze blog, ik denk zo'n twee jaar geleden.

Tuesday 29 September 2009

Babies enzo

27 september 2009


Ja ja, 't is niet omdat het herfst is dat er geen baby's geboren worden, allé, dat er geen babyborrels gegeven worden. Zaterdag was 't weer van dattum, bij Liesbeth en Joris en hun flinke dochter Emma. Mooie naam, ik had nog gedacht aan Emmeline voor Lisa... 't Werd een leuke namiddag, ook al ben ik weer eens verkeerd gereden en kon Hannes niet meekomen. Hannes werkte samen met zijn vader nog eens in Houtaing, vanaf nu zal hij daar elk weekend te vinden zijn. Mocht je zin hebben om mee te helpen, graag! Tot begin december elk weekend, en waarschijnlijk ook nog een week of twee tussendoor. De burgie-vriendjes zien het alvast zitten om de gyproc te stoppen, hadden we dat zo niet afgesproken???
Maar Emma dus, lekker in de Babybjorn, niet veel meer gezien dan een slapende snoet. Liesbeth had wel nog de tijd gevonden om lekker te koken, en ergens tussen de soep en de patatten door flanste ze ook nog een prachtig doopsuikerensemble in elkaar! Zoek niet verder naar de perfecte moeder, ik heb ze gevonden! Ze woont wel in West-Vlaanderen, dat kan misschien een nadeel zijn...
Zondag een dagje rust met Hannes in nabijheid. Even gaan kijken op de opendeurdag van Ecoflora in Halle, zeer de moeite waard! Komen we Daffie en zijn Krolientje niet tegen zeker! Helemaal in de ban van de zeis, ik ben er zeker van dat Daffie binnenkort zal zeisen in de kreken ipv. die lawaaierige bosmaaier te gebruiken!
En wat een weer zeg! Blijft dat zo duren? De dag dat we verhuizen zal het waarschijnlijk regenen, stormen, sneeuwen, hagelen, ijzelen, en vriezen tegelijk. Ik kijk er al naar uit!

Wednesday 23 September 2009

Nog wat kleuterpraatjes

Jente en Erinn zijn met stiften aan het kleuren.
Jente: 'Hé, een speculaaskleurtje!'

Erinn vertelt honderduit over de voorbije feestjes, waaronder dat van tante Josefien bij tante Miek.
Erinn: 'Hoe heet die meneer ook alweer, mama? Die meneer die met ons een schat verstopte?'
Fenna: 'Sander?'
Erinn: 'Ja, Sander. Die was wel grappig, hé! Ik vind Sander de grappigste van de hele familie!'
Jente: 'Ja, hij speelde met ons met de vliegtuigjes, dat was wel grappig, hé!'
Erinn: 'En wie was die jongen die dat papieren poesje maakte?'
Fenna: 'Michael?'
Erinn: 'Ja, Michael...'

Zo zie je maar weer, Sander, jij bent een meneer in de ogen van een kleuter, en Michael is de jongen! Of ook: hoe grijze haren en rimpels niets betekenen voor kleine kindjes. Of ook: volwassenheid kun je niet ontlopen!

Meneer Sander:



Jongen Michael:

Monday 21 September 2009

Een pasgeboren Opdecammeke

Zie foto's :

09_09_09

Wallonië - Vlaanderen 1-0

Ja, 't moest er eens van komen, nietwaar? Een vergelijking tussen Wallonië en Vlaanderen, tussen de Walen en de Vlamingen. We beginnen met volgende anekdote:
In het driesterrenhotel van Ellezelles konden we vanaf 8u20 ons ontbijtje gaan nuttigen. Wij stonden er natuurlijk al om 8u17, klaar om aan te vallen! Als eerste gasten hadden we vrijelijk de keus tussen al die tafels en ik kies dan graag een stoel met zicht op de andere gasten. Hannes mocht naar buiten kijken, daar heeft hij geen problemen mee. Mensen, vnl. koppels, oud en wat minder oud, jong en wat minder jong, kwamen binnen en nu komt het: de Walen zegden steeds vriendelijk 'Bonjour' en keken rond naar de andere gasten om goeiendag te knikken. De Vlamingen daarentegen keken eerst naar het ontbijtbuffet en gingen daarna zo vlug mogelijk een plaatsje bemachtigen, zonder boe of ba te zeggen. Frappant, nietwaar?! Vond ik ook en daarom ken ik Wallonië 1 punt toe, voilà. Mogen de besten winnen...

Bongo

Ellezelles


Dat was lang geleden zeg! Een weekendje weg met Hannes (Lisa was mee, maar zij was zó superbraaf dat we het zelfs romantisch konden maken!) én een fietstochtje op een mountainbike. Dat laatste had ik nog nooit gedaan en ik weet niet of er een tweede keer van zal komen... amai mijn poezelig achterste! Maar allé, we hebben het overleefd en het was echt heel tof. Hannes had via zijn werk een fietsbongobon gewonnen en we hebben een arrangementje uitgezocht in de buurt van ons nieuwe huisje, nl. Ellezelles. Tof dorpje, toffe streek eigenlijk, le Pays des Collines. Als je eens niet weet wat gedaan, ga daar eens een weekendje wandelen of fietsen! En binnen drie maanden wonen wij daar ook, joepie! Ik weet niet of ik mij nu zenuwachtig moet maken, want d'r is hier nog niet veel in dozen gestopt... 'k Heb trouwens geen dozen genoeg en elke keer als ik naar de Colruyt ga, liggen er geen grote. Soit, we zullen wel zien hoe we het doen...
Zoals gezegd was Lisa dus fantastisch gans het weekend! Slapen in het fietsstoeltje, slapen in de Babybjorn, slapen in het hotel, allemaal zonder problemen. Borstje eten, fruitpapje smossen, ze doet het allemaal met plezier. We genieten echt wel van onze kleine spruit, en we zijn ook stiekem blij dat het onze laatste spruit is!

Friday 18 September 2009

Een passief huis in 3 maanden - W14

Zoals gedacht bleken 3 maanden wel heel optimistisch en eigenlijk zelfs niet realistisch. Aannemers coördineren lijkt geen sinecure en alles moet perfect in elkaar schuiven. Maar vanaf nu staan we onder tijdsdruk. De huur werd opgezegd, en op 15 december moeten we onherroepelijk verhuisd zijn. De rat race kan beginnen ...

Wat is de huidige stand van zaken? Sanitaire en elektrische leidingen werden doorheen de hele woning geleid. Ook de buizen voor het ventilatiesysteem werden in de plafonds ingewerkt. Binnen kwam er op de vloerplaat 22 cm pur-isolatie, en daarbovenop een laag chape. De buitenmuur werd nogmaals geïsoleerd, met polystyreenplaten. Daarbovenop is nu de eerste laag van de crepi aangebracht.


Vandaag is ook de blowerdoortest gedaan. Tijdens deze test wordt de luchtdichtheid van de woning gemeten. In de deuropening wordt een ventilator geplaatst, en de woning wordt in overdruk of onderdruk geplaatst, en de computer meet de hoeveelheid lucht die dan door spleten naar binnen treedt. Terwijl de woning in onderdruk staat worden de spleten gezocht (met de achterkant van de hand) en afgeplakt. Het resultaat mag er wezen: 0.4, wat betekent dat er bij een forse windvlaag per uur slechts 0.4 keer het volume van onze woning naar buiten wordt geblazen of gezogen. Voor een passief woning mag deze waarde maximaal 0.6 zijn, geslaagd met verve dus.


Voor de komende weken staat de afwerking op het programma. Gyproc zetten tegen de buitenwanden, gyproc opstoppen, vloeren, keuken in elkaar puzzelen (ik hoop dat er een alternatief bestaat voor de IKEA draaisleutels dat op een vijsmachine past), wastafels plaatsen in de badkamer, buitenzonnewering (pergola) aan de achtergevel, de molshopen aan de achterdeur openrijden en nog veel meer. Wie het voelt kriebelen en een handje wil toesteken is meer dan welkom.

Sunday 13 September 2009

Boerentrouw

De trouw moest even wijken voor de geboorte van Viktor, maar hier ben ik eindelijk met mijn persoonlijk verslagje.
We hebben er allemaal super van genoten! 't Was zeer speciaal, grappig, emotioneel, plezant, boers, lekker, rustig, enz.
We waren net op tijd 's morgens om mee te kunnen met de fietstaxi's, dat vonden de kindjes natuurlijk heerlijk, maar ook ik heb er van genoten! Even vlug kennis gemaakt met Tine's oudste zus Sofie en dan hup het gemeentehuis binnen. Daar werd het emotioneel, bij de herinnering aan onze eigen trouw, 6 jaar geleden alweer. Volgens mij had de burgemeester speciaal voor deze gelegenheid zijn speech van toen van onder het stof gehaald, hij leek toch verdacht veel op de onze! Het gedichtje van de schepen (?) kon wel wat beter, maar de ringen waren prachtig! Zijn ze ondertussen al gecomposteerd?
Dan weer op de fiets, een rondje rond de kerk, verbaasde chauffeurs toezwaaien, en dan richting erf van Dries en Tine. Wij maakten eerst nog een stopje in het huis van Staf en Lut om Erinn en Jente te verkleden als boerke en boerinneke, met stoppelbaard en al. Ze waren om op te eten!
Terwijl Staf en Co de drie zondebokken aan het spit stak, keken wij toe met een lekkere boterham in de hand. In de namiddag konden de kindjes zich uitleven op allerlei spelletjes die Tine en Dries ergens ontvreemd hadden. Ondertussen kwamen steeds meer gasten toe, die allen iets speciaals en unieks mee hadden voor het bruidspaar. Ik maakte verder nog wat nadere kennis met de andere familieleden van Tine. Zo liep haar Spaanse schoonbroer David lustig het erf rond, hij voelde zich perfect thuis in het Belgische stof en ik ben helemaal onder de indruk van ... (nu gaat het komen, hou je vast!) zijn prachtige ... (torso? romantische blik? strak poepke? sensuele Spaanse mond?) Nederlands! Jawel, die kerel spreekt fantastisch goed Nederlands, en dat zonder ooit les gekregen te hebben van mij! Van wie ik verder ook nog helemaal ondersteboven ben, is de jongste zus van Tine, hoe heet ze ook alweer, Mieke denk ik. Waauw, die kan koffies maken zeg! Haar moeder vertelde ons dan ook ettelijke keren dat ze 'barrista' is, geen idee wat dat precies betekent, maar 't klinkt wel serieus en ik knikte dus heel geleerd bij deze mededeling. De andere mededeling, nl. dat ze bijna (of al helemaal?) afgestudeerde seksuologe is, werd er ook nog tussen koffie en cake bijgegooid, waardoor ik me bijna verslikte in mijn poëtische espresso met hart, of was het nu een radijs? Enfin, zó veel nieuwe indrukken van die familie van Tine, dat ik er niet overal het fijne meer van weet...
Buikje vol van koffie en zelfgemaakte gebaksels kwamen enkele snoodaards samen om een vettig spelletje te bekokstoven voor het sierlijke bruidspaar. Moet wel gezegd dat Dries ondertussen al een vlek van 't een of 't ander op zijn hemdje had opgelopen en Tine ergens tussen struik en compostweecee haar hoge hakken kwijtgespeeld...
Ja, over die compostwc gesproken, machtig ding zeg! Erinn en Jente gingen er als volleerde cafégangers op zitten, bijna zonder hulp en ook bijna niet ingedonderd. En mijn zus, toen nog zalig hoogzwanger, heeft er eens goed op gescheten, weet dus wat je doet met die heilige compost boordevol herinneringen aan het daverende trouwfeest!
's Avonds was het dan eindelijk de beurt aan het langverwachte, door iedereen mij verzekerd, supersmakelijke biggetje aan 't spitje. Iedereen smakte langs alle kanten en ook de groenten werden met huid en haar verslonden.
Allé, ik kan hier nog uren doorgaan met haarfijn te vertellen wat er allemaal op het programma stond die leuke dag, maar 't wordt alweer tijd om mijn kindjes van school te halen.
Beste Tine, Beste Dries, we wensen jullie vanuit het verre Braine heel veel mooie jaren toe en heel veel mooie herinneringen aan een origineel trouwfeest!

Victorie!

Driewerf hoera voor ons nieuwe neefje Viktor, zoontje van Eske en Dieter. Geboren op de heuglijke dag 9 september in het jaar des heren 09. Geef toe, dat kan al niet misgaan! De bevalling was wel bijna misgegaan, maar ik zal u de details besparen, 't was ook mijn bevalling niet, dus ik weet niet of ik hier alles in 't vet mag uitsmeren...
De laatste keer dat ik Eske hoorde, stelden papa, zoon en mama het goed. Ondertussen zijn ze thuis en genieten ze waarschijnlijk van de gezellige drukte van een nieuw gezinnetje. De relatie man-vrouw moet helemaal opnieuw uitgezocht worden, de relatie papa-zoon en mama-zoon zit nog niet helemaal waar het hoort, alles wringt nog een beetje, de kleertjes zijn ofwel te groot ofwel al te klein. De kaka en pipi lekt op het ververskussen, plots vinden ze zijn pampers niet meer, soit... Plezier verzekerd met een pasgeboren spruit in huis!
Maar oh, het is zó speciaal, dat pasgeborene, dat nieuwe, dat zachte, die haartjes op zijn wangetjes, echte baby-bakkebaardjes. Dat emotionele roze van zijn velletje, zijn grote handen (even groot als die van Lisa!), zijn specialigheden (of wat is het juiste woord hiervoor?), zoals het feit dat hij op zijn rechterzij het beste kan slapen...
Welkom Viktor, in deze mooie en bizarre wereld. We hopen dat je je draaitje vindt en je oudjes ook! Gisteren hebben we met ons gevijven samen van het doopsuiker gesnoept en elk een wens gedaan voor jou. Hopelijk komen ze uit!
Veel plezier samen S, D en V!

Thursday 3 September 2009

Drine

Ziehier alvast de foto's van een supergeslaagd trouwfeest in het zomerse Zomergem!
Mijn persoonlijke commentaar volgt later ...

Trouwfeest Dries en Tine

Eerste


Deel 2

De eerste schooldag, de eerste schoolweek... Erinn en Jente zijn er vol goede moed aan begonnen en alles verloopt vlot. Jente zit opnieuw bij Madame Sabine en Erinn zit bij een nieuwe, jonge juf, Madame Aurore (spreek in het Frans uit als: Oraure). Bij Jente zitten er natuurlijk veel blijtmuilen... ochtgottekes, die arme kindjes die voor het eerst naar school gaan. Sommigen huilen hysterisch als hun ma of pa weggaat, anderen huilen zachtjes en blijven zachtjes gans de tijd door huilen. Jente heeft voorlopig nog niet gehuild, en vorig jaar viel het ook wel mee. Hij hoort nu ook bij de grootsten van zijn klas natuurlijk. En Erinn bij de grootsten van haar school. Zij zit weer in een gemengde klas, t.t.z. tweede en derde kleuterklas samen. Vorig jaar was dat ook zo, dat wordt hier wel vaker gedaan in Wallonië. Geen idee waarom eigenlijk...
Verder moet er een heleboel gerief meegebracht worden: kleurpotloden, stiften, gom, scherper, tot en met de vloeibare zeep en huishoudpapier toe. 't Is een katholieke school, misschien daarom dat de ouders voor al het gerief moeten zorgen. Geld zal er ook nog toegelegd moeten worden, we betalen al voor het gebruik van de klas als de kindjes op school blijven eten, zelfs bij boterhammen. En dan komt er de komende maanden wel eens een gesponsorde wandeling om met het opgebrachte geld materiaal te kopen. Verder vragen ze aan de ouders om oud speelgoed, kladpapier enz. te doneren.
Enfin, af en toe lijken de klassen een beetje op een kringloopwinkel, maar onze kindjes zijn er heel gelukkig, en wij komen ook overeen met de juffen, dus dat is toch het voornaamste.
In Houtaing zullen ze geen verhaaltjes meer leren over Jezus, want 't is een gemeenteschool. Hier op school hebben ze blijkbaar de donderdag catechese, want Erinn kwam dan 's avonds af met een heleboel nieuwe feiten over haar favoriet Jezus en zijn moeder Maria (in 't Frans Marie). Zo beweerde ze eens dat Jezus de 'vissers' niet graag had. Bij nader inzien bleek het om 'zondaars' te gaan, die woorden liggen in het Frans nogal dicht bij elkaar : pécheur = zondaar ; pêcheur = visser.
Geef toe, een foutje lijkt mij rap gemaakt! Opgelet dus als je gaat vissen, geen stoute dingen doen in het struikgewas!

Eerste


Deel 1

Zondagavond sabbelde Lisa wat op een appelpartje tot ze begon te huilen. Ik nam haar appeltje, en zag dat er wat bloed op zat. Vlug mijn vinger in haar mond gepropt en jawel hoor: haar eerste tandje zat erdoor! Zomaar ineens, zonder waarschuwing, want veel zeverde Lisa niet de voorbije dagen.
Hoe zit het verder nog met haar motorische en andere ontwikkeling vragen veel mensen zich af. Wel, in juni hebben we nog eens een urinetest laten doen, en die was nog steeds positief. Lisa had toen dus nog steeds het CMV-virus in zich. Maar verder is er niets dat erop wijst dat ze er ook door 'aangetast' is. Integendeel, alles verloopt net zoals bij de andere twee. Ze hoort en ziet goed, ze kan al een minuutje of langer zitten, ze beweegt zich op een of andere manier voort. Dit laatste is natuurlijk met een korrel zout te nemen, ze verplaatst zich voornamelijk achteruit, maar zo geraakt ze al eens vast onder een zetel of drie meter van de plaats waar we haar oorspronkelijk gedumpt hadden.
Deze week ben ik ook begonnen met de borst af te bouwen. Wens me geluk!

Friday 28 August 2009

De Waalse God

Vanmorgen een telefoonles gehad met een toffe madam, en het gesprek kwam plots op God. Geloof je in God? Meestal is het antwoord dan: ik ben katholiek opgevoed, dus ik geloof wel, maar ik weet het eigenlijk niet goed. En geloof je in een leven na de dood? Ik weet het niet, maar ik hoop van wel!
Serieuze conversaties in het Nederlands, mijn arme studente zal er hopelijk geen punthoofd aan overhouden voor de rest van haar werkdag!
Na een halfuurtje les zijn we tot de volgende conclusie gekomen: als je doodgaat mag je zelf kiezen wat er na je dood gebeurt, reïncarnatie, eeuwig in de hemel, of gewoon niets.
Lijkt me een goed idee, benieuwd of God daar ook mee akkoord gaat.

Wednesday 26 August 2009

Snikheet

Iedereen heeft wel een snikhete periode achter de rug zeker?
Vorige week kwam Myrthe ons nog eens verblijden met een logeerpartijtje, en 't viel zeer goed mee! 't Scheelt natuurlijk veel als de kindjes goed opgevoed worden, dat merk je direct. Ze hebben alledrie goed samen gespeeld, af en toe wat ruzie gemaakt, maar niet zo vaak. Ik zal straks eens een dialoogje opschrijven tussen de drie p/kleutertjes.
Zondag was het BBQ ter ere van Eske's 29e verjaardag. Zeer leuk, zeer lekker, prachtig weer, prachtige kindjes, enz. Jammer dat ik geen foto heb van Eske zelf, maar ik denk dat mama er wel genoeg genomen heeft. (hoeveel waren het er ook al weer? 150 op 3 uur?)

Typisch gesprek tussen Erinn, Myrthe en Jente:

Jente: Ik ben Bob de Bouwer!
Myrthe: Ik wil ook Bob de Bouwer zijn. Mag ik ook Bob de Bouwer zijn, Jente?
Jente: Nee, ik ben Bob de Bouwer.
Erinn: Nee Myrthe, wij zijn tekenaars.
Myrthe: Nee, wij zijn prinsessenaars.

Beeld je nu vorig gesprek in al roepend met hoog stemmetje....
Inderdaad!

Myrthe en BBQ

Dankwoordje

Eindelijk een dankwoordje voor mijn trouwe lezers die de tijd vonden om te reageren op mijn wanhoopsbericht! Ik denk dat ik in een vroege midlife-crisis, of een late postnatale depressie zat, ik had nood aan veel affectie en erkenning!
Die periode van mistroostigheid is nu eventjes achter de rug, en we kunnen er weer volop tegenaan!
Dus nogmaals bedankt voor de vele en lieve reacties, we doen ons best om het hier wat interessant te houden voor iedereen, en om het plezant te houden voor ons.
Tot gauw!

Monday 17 August 2009

Bij Miek en Jo

was er een feestje zaterdag voor de 95e verjaardag van Tante Josefien. Een toffe madam, met altijd stralende oogjes, maar meer kan ik er niet over zeggen, want ik ken haar niet echt en we hebben haar die middag ook niet veel gezien. Tegen dat ik goed en wel het fototoestel bovenhaalde, was ze terug naar huis vertrokken.
95 jaar ... dat moet wat zijn! Zou je op die leeftijd nog gevoelens van onzekerheid hebben, of verlegenheid? Vraag je je nog af hoe de wereld in elkaar zit en waarom de mensen zo egoïstisch zijn? Wacht je rustig af op wat onvermijdelijk komen zal, of ben je toch zenuwachtig voor de grote reis? Allemaal vragen die ik niet durf te stellen en waar ik misschien gewoon geen antwoord op wil hebben.
Mijn grootouders zijn al allemaal verstrooid met de wind mee naar verre einders, maar die van Hannes leven nog alle vier. 't Zou interessant zijn om eens een gesprek met hen te hebben over vroeger, hoe het leven toen was, hun verwachtingen als tiener/twintiger, de organisatie van hun huishouden/werk/kinderen, ... Maar zo vaak zien we hen niet, en dan nog het meest van al op feesten, dat zijn geen momenten om persoonlijke vragen te stellen. En vaak moet je roepen, want ze horen niet zo goed meer, en dat gaat al helemaal niet. Waarschijnlijk ben ik ook bang voor een uiteenzetting van een halfuur waar geen touw aan vast te knopen valt.
Hoe dan ook, 't was een leuke bijeenkomst, dankzij die familiefeesten komen we nog eens oude JNM-vrienden tegen het lijf. Jammer dat we elkaar niet wat vaker kunnen zien, maar soms lijkt het wel dat wij als koppel met kinderen geen overeenkomstige activiteiten meer kunnen vinden met koppels zonder kinderen.
Jammer ... maar ja ... d'r is ook zo veel jammer soms ...

bij Miek en Jo

Kleutervloek

Af en toe ontsnapt mij eens een vloek... Zelfs ik ben maar een gewone mens! De kinderen vangen zoiets ontzettend gauw op, ze voelen dat op één of andere manier aan...
Jente zei een paar weken geleden "godverdommie" en Erinn tijdens het tekenen "fuck".
Ik probeer ze vermanend 'potverdorie' te leren, maar dan zal ik dat woord toch eerst zelf moeten leren gebruiken!
Als Jente iets niet wil, bvb. zijn eten opeten, dan kan hij heel kwaad zeggen: "Ik wil da ik nie wil!"
Tijdens een wandeling in Houtaing zagen we op de weg in de verte een doodgereden duif liggen, waarop Erinn: "Kijk, een boeketje pluimen!"

Grappig toch, die kindjes.

Thursday 13 August 2009

Kikkererwtencurry

veganistisch, 15' voorbereiding, 45' bereiding, voor 4 personen

Eén van mijn favorieten! Ik vind kikkererwten heerlijk, ook al zijn ze niet zo eenvoudig klaar te maken. We gebruiken een snelkookpan, dat bespaart veel tijd en energie, en af en toe koop ik ze ook in potten al gekookt.

2 uien, fijngesneden
4 teentjes knoflook, uit de pers
1 el ghee of olie
1 tl chilipoeder
1 tl zout
1 tl kurkuma
1 tl paprikapoeder
1 el gemalen komijn
1 el gemalen koriander
2 blikjes kikkererwten à 440g, uitgelekt
1 blikje tomaten à 440g, in stukken
1 tl garam masala

1. Verhit de olie in een pan, voeg ui en knoflook toe en fruit ze op middelhoog vuur al roerend glazig.
2. Voeg chilipoeder, zout, kurkuma, paprikapoeder, komijn en koriander toe. Bak dit al roerend 1 minuut.
3. Roer de kikkererwten en niet-uitgelekte tomaten erdoor. Laat het mengsel afgedekt op laag vuur 20' sudderen; af en toe roeren. Roer de garam masala erdoor. Laat het nog 10 minuten met deksel sudderen.

Verse tomaten erin gooien gaat natuurlijk ook, maar dan wat minder lang laten sudderen.
Veel plezier!

Aardappel-appelschotel

vegetarisch, 30' voorbereidingstijd, 45' oven, voor 4 personen

Nodig:
2 grote aardappelen
3 groene appels
1 ui
60g fijngeraspte belegen kaas
2,5 dl room
1/4 tl nootmuskaat
versgemalen zwarte peper

1. Verwarm de oven voor op 180ºC. Bestrijk een grote, ondiepe ovenschaal met olie. Schil de aardappelen en snijd ze in dunne plakjes. Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd ze in dunne plakjes. Snijd de gepelde ui in dunne ringen.
2. Leg aardappel, appel en ui in laagjes in de schaal; eindig met een laag aardappel. Strooi er gelijkmatig kaas over. Giet de room erover.
3. Bestrooi de schotel met nootmuskaat en zwarte peper en bak hem in ca. 45 minuten goudbruin. Laat hem voor het serveren 5 minuten staan.

Donderdag

Donderdag veggiedag, is het niet zo? Bij ons is het meestal gans de week door veggiedag, ik probeer wel eens per week vis te maken (als ze bijten) en als Hannes kookt is het vaker vlees. Varkensvlees van Dries en Tine, de koteletjes vind ik heerlijk, maar de worsten en het gehakt zijn iets te speciaal gekruid naar mijn goesting. Wat de kinderen niet weerhoudt om meerdere malen naar de 'worstjes van Dries en Tine' te vragen, gisteren ook, toen ik eens vegetarische tofu-worstjes serveerde.
Soit, ik verkies vegetarisch te koken en te eten, en ik denk er zelfs over om een veganistische dag in ons programma te zetten ook. Lijkt me niet eenvoudig, maar d'r zullen wel een heleboel receptjes op 't net te vinden zijn. Gisteren in de bio-winkel zag ik zelfs haver-room liggen. Heeft er daar iemand ervaring mee? Kan je daarmee bvb. slagroom mee kloppen? Want dat lukt toch niet met soja-room?
Vandaag dus veggie, uit mijn favoriete kookboek "Het grote vegetarische kookboek", gekregen in 1999 van mijn lieveling. Waar is de tijd...
Om jullie aan te moedigen ook wat meer vegetarisch te eten (want dat is voor meerdere zaken goed!), hierboven de receptjes die ik vandaag uitprobeerde. De kindjes zijn op sportstage tot 16u, dus heb ik wat tijd!

Wednesday 12 August 2009

Oproep

Een dag of twee geleden deed ik nog eens een oproep via mail naar een aantal vrienden (alfabetisch tot ik geen zin meer had) om reacties los te weken, want soms stel ik mij toch vragen over onzen blog. Leest er dit iemand, iemand die geen familie is, iemand die geen Freya heet? Ik weet wel dat schrijven éénrichtingsverkeer is, maar ik hoor toch graag wat commentaar van mijn lezers, of gewoon wat info over hún leven. Want jullie weten nu bijna alles over 't onze, maar ik niets over dat van jullie. Maar ja, wij houden ook een blog bij natuurlijk, en daarvoor dient dat nu eenmaal.
Gelukkig ben ik af en toe een beetje vrijpostig en stuur dus gewoon een mail met de dwingende vraag om wat te becommentariëren en jawel hoor, daar komt wel reactie op! Lang leve mezelf!

A. uit W. schreef het volgende:
"Het bijhouden van een blog is een beetje zoals het SETI programma: je zend boodschappen de ruimte in en je hoopt dat er ooit, ergens, andere intelligentievormen bestaan die je boodschappen ontvangen en ontcijferen. Nooit iets terug krijgen is niet echt wat men verstaat onder het woord "bemoedigend"."

L. uit G. moedigde ons ook aan:
"Beste Wallo-fen,
Lees en bekijk met plezier (bijna alle dagen) je blog, maar veel behoefte
tot commentaar heb ik eigenlijk niet, tot hiertoe ga ik overal mee akkoord."

B. uit R. is lekker jaloers:
"Tijd voor een nieuwe wedstrijdvraag!
En de foto's van jullie stukje grond doen me watertanden..."

Bedankt, schatten!

Friday 7 August 2009

TantEs



TantEs is bijna favoriete tante af, want nog slechts enkele weekjes wordt haar zoontje geboren en dan is het gedaan met mijn kindjes te verwennen... Jammer! Gelukkig zijn er nog TanteMaai en TanteTine om zich op familiefeesten bezig te houden met mijn kroost!
Gisteren ging mijn zus nog mee naar het openluchtzwembad van Huizingen, tof zwembad, maar zoals verwacht iets te veel volk natuurlijk. Maar de kindjes vonden het zalig en hebben er intens van genoten. Voor Jente was het de eerste keer (toch bewust) dat hij in een zwembad kwam. Indertijd met Erinn in Spanje gingen we regelmatig zwemmen, maar met ons drukke leven van nu (en drie kindjes is net iets anders dan eentje) komt dat er niet meer van.
Een aanrader voor iemand die nog niet weet wat gedaan op een warme zomerdag: het provinciaal domein van Huizingen, open vanaf 9u (inkom 2,5€ voor volwassenen), het zwembad van 11u (inkom 7€ voor volwassenen).
De kindjes op onderstaande foto zijn duidelijk herkenbaar aan hun blanke 'anti-kanker' lijfje.

Passiefenna


Af en toe mag ik ook eens een kijkje gaan nemen in ons passief huis, 's avonds laat, als kindjes en borsthangende baby in bedje liggen en Hannes nog een artikel ofzo voor zijn werk wil lezen. Dan neem ik een Waals vriendinnetje mee, een thermos thee en een doos met koekjes en ik vertrek, een 50-tal minuutjes in de auto en dan begint het genieten, het dromen, het plannen... Het is gewoon heerlijk om in je eigenste stukje grond toe te komen, om door je eigen onkruid te stappen, om van je eigen frambozen te snoepen... En dan ons huis... Man man, dat zal wat worden! Voor ons toch, 't is echt ons droomhuisje, klein maar dapper rijst het uit de Waalse grond. Aan de voorkant geen ramen, maar aan de achterkant lijkt het wel een serre... En binnen zal alles functioneel zijn, aangepast aan ons gezinnetje, met drie kleine slaapkamertjes, een grote badkamer met instapdouche, een open keuken en living en overal waar je kijkt groen en natuur! Wat een verschil met onze woning van nu, en van indertijd in Spanje...
We hebben al heel wat afgezien op dat vlak! Maar 't is toch bijna zover, ik kan niet wachten. Ik probeer mezelf wat in te tomen, want anders wordt het hier ondraaglijk.
De vensters zitten erin, zie foto. Wil je in 't echt eens komen kijken? Geen probleem, laat het ons weten en we vinden nog wel een werkje uit om ons mee te helpen!

Tuesday 28 July 2009

Zolderrestjes

Hallo trouwe lezers,
zoals jullie wel al weten verhuizen we (heel) binnenkort...
We zijn al zo'n beetje aan het opruimen en vinden daarbij zaken die we nog nooit gebruikt hebben of nooit meer nodig zullen hebben. Die zaken bieden we jullie gratis en voor niets aan! Enige voorwaarde is dat jullie het hier komen halen.
Hetgeen we niet kwijtraken, gaat naar de kringloopwinkel of bij 't groot ijzer of 't oud vuil.
We zullen regelmatig de foto's aanvullen met zaken die we hier en daar nog tegenkomen in verloren hoekjes.

p.s. neen Tine, dit is geen kopie van jullie trouwlijst!

zolderrestjes - gratis en x-de hands

Een passief huis in 3 maanden, W6

We zijn intussen ongeveer anderhalve maand bezig, en zelfs tijdens het bouwverlof is er volop activiteit. De Duitse bouwfirma's stoppen blijkbaar nooit met werken.

Dat een passief huis vooral uit isolatie bestaat moet onderstaande foto bewijzen. Heel deze stapel papiervlokken (11 paletten volgens de vrachtbrief) worden in de buitenwanden van het houtskelet ingeblazen.



Bovendien wordt alles winddicht afgetapet, al is daar nu weinig van te merken, en staat er op dit ogenblik een stevige bries op de eerste verdieping.

Tenslotte een beeld van de omgeving vanuit de dakgoot.

En het antwoord is...

te bekijken in onderstaande video!



Mama en Bonne winnen een overnachting mét ontbijt (voor 1 persoon weliswaar) in een passief huis naar keuze. Proficiat!

Wil je ook eens een luxueuze overnachting winnen? Doe dan mee aan onze wedstrijdjes! En wees niet verlegen om te reageren, iedereen maakt wel eens dt-fouten en niet iedereen vindt de vragen altijd even gemakkelijk!
Ik zal nog eens een leuke wedstrijd verzinnen, maar dan hoop ik wel dat er massaal veel reactie op komt, ok? Kwestie van mij te kunnen meten met mijn bijna-schoonzus!

Kussen vanuit Braine...

Thursday 23 July 2009

een geslaagde gentse feesten



Hieronder volgen enkele tips om van een dagje gentse feesten met drie kleine kindjes een zeer geslaagde dag te maken!

Tip 1 = gouden tip: neem de grootouders mee om te trakteren en de buggy's te bewaken, om als extra zitplaats te dienen als de kindjes moe zijn, enz.



Tip 2: bereid alles zorgvuldig voor: de kinderen zijn toch wakker rond 7u, dus begin dan al aan je dag: boterhammetjes smeren voor 's avonds, fris water en chocomelkjes in de frigobox leggen, reservekleren klaarleggen, jassen, zonnecrème enz. stapelen in de auto, boekjes en kleurtjes naast de autostoeltjes leggen, zodat ze zich kunnen bezighouden tijdens de lange rit naar Gent, flesje water bij de hand, vochtige doekjes voor baby's vuile poep zijn ook handig als peuters een ijsje eten, etc.

Tip 3: Je mag dan naar de Gentse Feesten gaan, je neemt je kinderen mee, dus besef goed dat je niets van de GF zult kunnen doen zoals vroeger: alles wordt bepaald door hen en voor hen. Je kiest dus 1 activiteit in de voormiddag, en eentje in de namiddag, liefst niet te ver uit elkaar. Als je nog iets anders kunt meepikken, is dat mooi meegenomen.

Tip 4: Eet een lichte lunch in de Hema, dat is goedkoop en ze zijn voorzien op kinderen. Jij kan nog even van de koffie genieten terwijl de kindjes naar een video kijken. Het toiletbezoek is er ook goedkoper dan buiten op straat in de kotjes (0,30€)



Tip 5: Spreek af met vriendjes/neefjes/nichtjes: zo hebben ze altijd iemand om mee ruzie te maken en kan jij zien dat je eigen kinderen helemaal niet zo stout zijn...

Tip 6: Doe alles op 't gemak en rust uit waar nodig...



Tip 7: Laat je kroost deelnemen aan een leuke workshop georganiseerd door vrienden/familie: zo kan je steeds iemand de schuld geven als er eentje zoekgeraakt of een blessure oploopt...



Waarschijnlijk kunnen jullie nog tientallen tips uit jullie mouwen schudden!

Monday 20 July 2009

Nieuwe vraag

Freya wint de vorige editie, bij gebrek aan betere antwoorden! Zij wint een overnachting voor 1 persoon en 1 kind in ons toekomstig passief huis!
Wil je ook zo'n leuke overnachting winnen? Beantwoord dan volgende vraag:

van welk woord in het gedichtje voor vaderdag spreekt Erinn alleen de 'ch' uit?

Een weggevertje, nietwaar?

Sunday 19 July 2009

De maand juli

is nog niet voorbij, maar we hebben wel al veel feestjes en foto's achter de rug!

12 juli 2009



16 juli 2009

Heerlijk weekend ...

dit weekend, en het is nog niet achter de rug! Terwijl ik dit schrijf ligt Lisa te soezen in ons bed, Jente te dromen in het zijne, Erinn te spelen op haar kamer en Hannes is daar ook, aan het opruimen (veronderstel ik toch!). En ik mag lekker eens alleen mijn goesting doen.
Eindelijk nog eens een weekend thuis gehad met ons gevijven. D'r is al zoveel drukte geweest de laatste maand, leuke en plezante drukte, maar het doet goed eens gewoon thuis te zijn en niet altijd valiezen te moeten pakken, rap rap rap nog luiers wassen en drogen om mee te nemen naar godweetwaar, in eigen bed te slapen enzovoort. Je kent dat wel!
Vanmorgen heb ik koekjes gemaakt met Erinn en Jente en daarna hebben ze me 'geholpen' met de lasagne: champignons en courgette snijden, dat lukt al aardig. Veel werk, zeg, zo'n lasagne! Maar ik moest toch de nieuwe schotel uitproberen die ik van mijn schoonouders kreeg, dus hupakee, een ganse voormiddag gebakken en gekookt. En tijdens het koken zit ik zo te dromen van ons nieuw huis, onze nieuwe keuken : hoe zal het zijn om daar te koken? Veel beter alleszins, met een uitzicht op onze piepjonge maar grote tuin en veel natuurlijk licht in huis. We kijken er allemaal ontzettend hard naar uit!

Even kijken of ik nog wat tijd heb om foto's op te laden...

Zwangere-vrouwenpraat

Aan alle vriendinnen en niet-vriendinnen die zwanger zijn of pas bevallen, hieronder de naam van twee productjes die mij goed geholpen hebben:

- twee à drie maanden vóór de bevalling: weleda perineum massageolie
- bij borstvoeding, tegen kloven: lansinoh (hoeft niet verwijderd te worden voor het drinken, ruikt niet, is natuurlijk, en helpt zeer goed!) (7 euro)

Meer uitleg kan je altijd via mail krijgen!

Succes ermee!

Thursday 9 July 2009

Boegètse vakantie

Een weekje in het huis van mijn ouders gelogeerd toen zij op reis waren naar Portugal. Altijd leuk om eens van huis weg te zijn zonder veel geld te moeten uitgeven! 't Was moordend heet die week, iedereen herinnert het zich vast nog wel! Gelukkig konden we onder het terras vertoeven en spelen in de gloednieuwe zandbak. Verder moesten we natuurlijk ook eens naar de zee! Voor Erinn is een vakantie zonder strand geen échte vakantie meer. Ze hoort natuurlijk de verhalen van haar klasgenootjes. Ja ja, het begint al. Wanneer zal ze een gsm willen???

vakantie boekhoute

Wednesday 8 July 2009

Een passief huis in 3 maanden, W3

De "Bob de bouwers" zijn er stevig ingevlogen. Maandagochtend zijn ze gestart met de houtconstructie (prefab), en dit is het resultaat dinsdag vlak voor de middag. Voor de bouw stuurt de Duitse firma die instaat voor de winddichte ruwbouw een ploeg van een 4-tal mannen over. Het houtskelet is 25 cm dik, en wordt later opgevuld met papiervlokken. Aan de buitenkant komt nog extra isolatie en een crepi als afwerking. Volgende week worden de dakpannen er nog opgelegd, en daarna komt het bouwverlof eraan. Tijd dan om er zelf tegenaan te gaan en de binnenwanden dicht te maken waar nodig.



Saturday 27 June 2009

Een passief huis in 3 maanden, D+14

Afgelopen maandag werd de eerste vrachtwagen beton geleverd voor de funderingen van de woning. Intussen werden ook een aantal wachtbuizen in de grond gewerkt. Een deel van de grondwerken is echter uitgesteld tot latere datum, waaronder het ingraven van een aardwarmtewisselaar en de regenwaterput.



Vrijdagavond zag het er al heel anders uit. De vloerplaat is gegoten, en de muren van de carport staan recht. We kunnen onze auto reeds parkeren, en hoeven niet langer de berm van de buren te gebruiken. De carport zelf zit nog niet in de planning voor de werken dit jaar, en komt er pas wanneer we een beter zicht hebben op onze financiële situatie. Het zal er de eerste maanden/jaren wel wat vreemd uitzien.



Door het graven maakten we ook kennis met de lokale bodem, een zware leemgrond die stevig aan de schoenen blijft plakken. Ideaal voor aardappelen, maar het werken in de moestuin wordt geen evidentie. Intussen oogstten we ook de eerste krieken en frambozen. De aanplantingen van afgelopen winter beginnen hun vruchten af te werpen!

Monday 22 June 2009

Hallerbos

Gisteren leuke verjaardagswandeling! Ondanks de foute wegbeschrijving, het slechte weer en de files kwamen de die-hards toch genieten van het mooie Hallerbos en de lekkere frangipane-taart van Hannes.
Bedankt aan alle aanwezigen voor de fijne namiddag en de leuke kadootjes!

Onze foto's vind je hier:

From verjaardagspicknick 09


Foto's van Veerle kan je hier bekijken:

http://foto.zita.be/4633354138

Saturday 20 June 2009

Rarara...


Een nieuwe prijsvraag voor onze trouwe lezers: Wie is deze man met zijn baard en hoed?
Veel succes!

Een passief huis in 3 maanden, D+4



En we zijn vertrokken ... Na 1 dag graven lagen er twee gigantische bergen in onze tuin. Een met afgegraven graszoden en een tweede met teelaarde. Een graafmachine siert nu de plek waar eens ons huis zal verrijzen (tussen 6 en 9 juli).

Sunday 7 June 2009

Prijsuitreiking

Jullie waren er rap bij en 't was idd niet moeilijk, jammer genoeg... Ik had beter de drie echo's genomen...
Maar, geef toe, 't is toch leuk vergelijken!
Maarten en Rat krijgen binnenkort een tekening toegestuurd, Freya krijgt een Lisa-likje als ze volledig vrij van CMV bevonden is. Ik moet eerstdaags nog eens een urinetest laten doen, en als die negatief is, mogen we op beide oren slapen volgens de specialist! Tot de puberteit wellicht, maar die is gelukkig nog veraf!

Saturday 6 June 2009

Wedstrijd




Wie is wie?

Tine weekt blijkbaar veel reacties van trouwe bloglezers los dankzij haar originele wedstrijdjes. Wij kunnen niet achterblijven en organiseren dus ook eens een contestje.
Eerste prijs : een tekening van Erinn
Tweede prijs : een tekening van Jente
Troostprijs : een likje van Lisa

Op bovenstaande foto's zijn onze kinderen drie maanden oud. Wie is wie?

Koddige Kleuters

Met kleuters in huis niets dan last, maar grappig is het ook! Vooral als ze nog niet goed kunnen praten en bepaalde woorden op een leuke manier uitspreken. Toen we met Erinn pas terugwaren in België aten we vaak peperkoek, waar zij dan 'peterpoep' van maakte. Jente zit nu in dezelfde uitspreekfase en houdt van 'bokammetjes'. Hij weet ook dat de bijtjes en de 'trommeltjes' honing in de bloemen zoeken en dat de boer op een 'kaktor' rijdt. Hij doet elke dag braaf zijn 'tampoffels' aan en soms knutselt hij met 'klapband'. Sinds ons uitje in Plopsaland houdt hij van de verhaaltjes van 'Kabouter Klop' en natuurlijk vindt hij, net als Erinn, 'pain de pies' overheerlijk!

Een passief huis in 3 maanden, D-8

Binnen 8 dagen is het zo ver: dan komen de graafmachines aangerukt om de funderingen te graven van onze nieuwe woonst. drie maanden gaat de totale bouw duren, althans volgens de verkopers van de bouwfirma. We zullen zien ...

Wat er op dit ogenblik staat:
- een groot weiland, het gras meer dan een halve meter hoog,
- paaltjes met touwtjes,
- een werfkast, nog niet in dienst.

Om het gras te maaien hebben we gelukkig twee hulpjes, die ook nog de tijd nemen om uitgebreid te poseren in hun nieuwe werkmensoutfit.

Sunday 17 May 2009

Plopsaland

Kijk maar eens naar de foto's, 't was daar heel plezant!

PlopsaCoo

Saturday 16 May 2009

Zeugende Geus

10 baby'tjes en geen man in huis, ze doet het toch maar die Geus van Dries en Tine! Voor foto's verwijs ik jullie door naar hun blog (Cie de Knor en de Bie) want wij hadden een onvergetelijke namiddag, waardoor het fototoestel mooi in zijn zakje bleef liggen...
Erinn en Jente hadden veel plezier met het strelen, plagen, eten geven en bewonderen van de 10 prutskes en hun moeder. Een aanrader voor als je eens niet weet wat gedaan met je kroost! Tine bakt misschien ook wel een taart voor jullie en Dries houdt de kinderen bezig met spelletjes.
Vooraf ook nog een bezoekje gebracht aan Oma en Opa, alwaar de veranda een prachtige aanwinst is voor jong en oud! Binnen is buiten, buiten wordt binnen, van alle voordelen kan je zo zeer goed genieten.
Mooie dag!

Thursday 23 April 2009

Lisa is 2

maandjes oud sinds gisteren en ze stelt het zeer goed! Later meer, maar nu kan je al genieten van enkele foto's van onze spruit de laatste maand.

Lisa 2 maand

Kleuterpraat


Erinn speelt het paardjesspel (mens-erger-je-niet) op haar eentje.
Hannes: Dat is gemakkelijk als je alleen speelt, dan win je altijd.
Erinn: Maar ik wil niet winnen voor mezelf hè, ik wil winnen voor de paardjes.

Erinn tegen Jente:
Niet doen Jente, mama gaat dat straks sorteren. Weet je wat dat is Jente, sorteren? Dat is alles op een andere plaats leggen.

Jente zit op het toilet maar plast ernaast.
Fenna: Wat is dat nu? Heb je naast het toilet geplast?
Jente: Dat is niet mijn schuld!
Fenna: Ah nee? Wiens schuld is het dan wel?
Jente: Van mijn piemel.

Jente laat een boer:
Fenna: Wat was dat?
Jente: Mijn mond.

Tuesday 24 March 2009

Lisa wordt 1

maand, welteverstaan. En pas morgen, maar nu heb ik wat tijd om iets te schrijven.
Ik moet nog eens een verslagje schrijven over het fameuze CMV-virus...
Ik heb dus CMV opgelopen in het eerste trimester van de zwangerschap. De vroedvrouw beweerde dat dat niet zo erg was: de moederkoek is dan heel stevig en laat normaal niets door. De gynaecoloog was niet zo positief en liet ons een hele lijst zien met problemen die zich kunnen voordoen bij de baby. Hij was ook voor een vruchtwaterpunctie, maar dat wilden wij in geen geval: ten eerste zijn daar ook risico's aan verbonden en ten tweede, wat konden we doen als we zagen dat de baby ook CMV had gehad? Ik was al aan de helft van de zwangerschap toen we het wisten, en abortus was voor ons sowieso geen optie. Via de echo's konden we de evolutie van de baby goed volgen en alles leek normaal, geen te klein hoofdje, normale bewegingen etc.
Na de geboorte moest er zo vlug mogelijk een urinestaal naar het labo om getest te worden en de uitslag was jammer genoeg positief: Lisa heeft ook CMV opgelopen. Het probleem is eigenlijk dat we nu niet goed weten wat dat precies inhoudt. We zijn van plan om eens te gaan praten met een 'specialist', maar voorlopig hebben we nog geen tijd gehad. Lisa heeft al 1 test ondergaan, een EEG (hersenechografie) en ook daar was alles normaal. De volgende testen zijn voor het oor en oog. De pediater beweert dat we haar regelmatig moeten laten testen tot haar 2 à 3 jaar.
We weten het allemaal niet zo goed, maar we hebben veel vertrouwen omdat we ook zien dat Lisa een heel normale baby is: de Apgar-score was goed, de reflexen zijn normaal en thuis lijkt ze niet anders dan onze andere twee spruiten, behalve dat ze iets rustiger is.
Veel wanhopen doen we dus niet, alleen is het niet leuk om constant met zo'n vrees te leven, en zeker de dag van de test zelf, dan denk je toch weer even aan al die dingen die mis kunnen lopen... Maar natuurlijk kan er altijd vanalles mislopen, ook met de andere twee. Mocht ik geloven in een god, dan kon ik het aan hem/haar overlaten, maar aangezien dat niet het geval is, moet ik ergens anders het vertrouwen vandaan halen, en dat doen we dan ook maar. 't Is allemaal het einde van de wereld niet en er zijn zaken die veel erger zijn dan dit. Relativeren en optimistisch blijven.

Hieronder vind je nog wat foto's, van het gezin, het bezoek en Lisa natuurlijk.

eerste maand Lisa

Thursday 12 March 2009

Bloed

Tijdens de carnavalperiode werd er heel wat verkleed hier thuis. Onder andere als vampier (we hebben zo'n cape liggen). Na onze uitleg (aan Erinn, maar Jente luisterde mee) over het feit dat vampieren het bloed van de mensen drinken, wou Erinn dat natuurlijk naspelen en beet ze Hannes en mij in de nek. Bij Jente wou ze dat ook doen, maar hij liep bang weg en riep verschrikt: Mijn bloed! Mijn bloed!

Kaas met gaten

Erinn: Bopa zegt dat de gaatjes in de kaas het lekkerst zijn, maar ik vind alles van de kaas lekker!

De thuisbevalling

Een geïnteresseerde onbekende lezer van deze blog vroeg me naar een verslag van de thuisbevalling en dat geef ik graag, want het is zeer goed verlopen. Erinn is geboren in een Spaans ziekenhuis en Jente in een Waals, voor onze derde spruit wou ik toch wel eens iets anders, voornamelijk omdat Nele en Maarten twee keer thuis bevallen zijn en daar niets dan goede ervaringen over hebben. Mijn ziekenhuiservaringen zijn niet zo positief...
Dus, hoe ging het ook alweer? De maandag zat er wat bloed bij de slijmprop en dus belde ik (een beetje in paniek) naar de vroedvrouw. Ze woont vlakbij dus kon direct komen, heeft me onderzocht en ik had 3 cm opening. Maar ik voelde nog geen erge weeën. 's Avonds kwamen er wat weeën, maar niet regelmatig. Mama toch maar gebeld en zij kwam 's middags al om op de kinderen te passen indien het zover was. Ze is ook blijven slapen, voor niets eigenlijk, want de baby kwam niet. 's Ochtendsvroeg had ik nochtans regelmatig weeën gedurende 2 uur, maar toen de kinderen opstonden, hielden ze weer op. Eske kwam dan mama aflossen en bleef ook slapen, ook voor niets. Gelukkig dat ze er toch waren, want ik liep op het einde van mijn latijn en kon niet veel meer verdragen. Eske nam Erinn nog mee voor een tochtje in de carnavalstoet van Braine zodat ik wat kon rusten. Jente zat op de crèche en Hannes op het werk. Woensdag tegen de middag komt Nele en haar kroost Eske aflossen. Terwijl de kinderen en Nele naar de speeltuin gaan, ga ik Jente halen op de crèche en neem hem ook nog even mee naar de speeltuin. Ondertussen zijn de weeën echt begonnen en beginnen ze elkaar kort op te volgen. Ik geloof er niet echt in, want ik voel de weeën enkel onderaan in mijn buik. Niet zoals bij Jente en Erinn in de hele buik. Later zal de vroedvrouw mij vertellen dat dat komt omdat mijn vruchtwater nu eens niet eerst gebroken is en zo de kracht van de weeën wat opvangt. Nele gaat naar huis met een gevoel van: 't is zover. Ik begin aan het avondmaal en probeer tussendoor de weeën op te vangen, wat me aardig lukt. Opa Staf komt tegen half 7 en neemt Erinn en Jente mee naar Zomergem. Ik bel de vroedvrouw en zij komt direct. We maken de slaapkamer klaar: een tafel voor het gerief van de vroedvrouw (o.a. een zuurstofapparaat in het geval van nood), plastiek op het bed, verwarming op hoogste stand en een kleine elektrische blazer in aanslag enz. De vroedvrouw geeft tips om de weeën op te vangen en om de baby sneller te laten zakken. Ze belt een andere vroedvrouw (in Wallonië zijn ze blijkbaar altijd met twee) en die komt even later, ik lig ondertussen op het bed af te zien, maar ik moet zeggen dat ik de weeën redelijk goed kan opvangen. Natuurlijk verergert het op een bepaald moment en kan ik me niet goed meer houden. De persweeën zijn dan waarschijnlijk begonnen, ik nijp Hannes zijn hand en been plat, kwestie van ergens anders wat druk te voelen. De vroedvrouwen masseren onderaan mijn rug en blijven tips geven over wat ik het beste kan doen, want op dat moment kan ik niet meer denken en alleen nog roepen van de pijn. Wat je beter niet doet, want dan krijgt de baby niet genoeg zuurstof en kan je niet goed persen. Ik probeer me dus te concentreren op het persen en ja hoor, na een kwartiertje, halfuurtje, komt er een grote klodder uit en onze baby Lisa wordt op mijn buik gelegd, Hannes knipt de navelstreng door en ik kan genieten van dat eerste, natte en warme gevoel van het pasgeboren wezentje. Een vreemd gevoel, met niets te vergelijken en veel te kort jammer genoeg. Daarna komen de verdere zorgen onderaan, wat minder leuk is: het persen voor de moederkoek, het naaien enz. Lisa wordt een beetje gekuist, gewogen ook denk ik, maar niet gemeten. Of was het omgekeerd? Soit, ik lig uitgeteld maar superfier op het bed en Hannes bezorgt zich om zijn dochter. Zoals alle keren al, hij is een supergoede vader, niet bang voor bloed en consoorten, niet bang om zo'n pasgeboren wichtje vast te pakken...
En dan, na een uur of twee, laten de vroedvrouwen je alleen, 't is bijna middernacht, vlug nog de grootouders bellen. Wel even wennen aan het feit dat we compleet alleen zijn, dus als er iets mocht gebeuren... Maar alles gaat goed natuurlijk, het drinken aan de borst ook. De volgende dag komt de ene vroedvrouw 's ochtends nog eens kijken en verzorgen en de andere 's middags. Zeer goede verzorging en zeer goede begeleiding! Dat is het voornaamste verschil met mijn twee vorige ervaringen in het ziekenhuis: de vroedvrouw begeleidt je echt tijdens de bevalling en helpt je de weeën op te vangen. In het ziekenhuis leek het erop dat ze zo vlug mogelijk epidurale wilden geven om van de last vanaf te zijn. Jammer dat het bij Jente niet werkte, zodat ik toch nog het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd heb!
Ook voor Hannes werd het dit keer een iets leukere belevenis, intiemer en rustiger. Vooral omdat de dag erna Erinn en Jente nog bij Oma en Opa bleven. We hadden dus een volledige dag voor ons gedrietjes. Dat was echt genieten! Eens de twee oudsten terug in huis, was het genieten soms ver te zoeken, de eerste dagen moest iedereen zijn draai terug vinden.

Enfin, je ziet het, ik ben echt heel blij dat ik thuis bevallen ben, vooral nu we weten dat Lisa ook CMV opgelopen heeft, maar daarover later meer.

Lieve Lisa

Foto's van onze kersverse dochter en fiere familieleden zijn hier te bekijken:

Eerste 2 weken Lisa


Een verslag volgt later.

Friday 20 February 2009

koken met Erinn



Wat doe je als je plots thuis zit te wachten op die derde spruit en je geen lessen meer voor te bereiden hebt? Inderdaad, koken met de oudste, of toch iets lekkers klaarmaken. Jente vindt dat natuurlijk ook heel plezant, maar meestal blijft het bij veel morsen en zoveel mogelijk proberen te proeven. Erinn luistert al wat beter.
Wat stond er gisteren op het menu? Gevulde tomaten met zelfgemaakte tonijnsla, versierd met groentjes. En frietjes van het frietkot, zo heb ik nog wat beweging ook, haha!
't Was overheerlijk!
Van Eske kreeg ik volgende tip voor een zeer gezonde tonijnsla (van Eske? jawel, zij is ook een echte keukenprinses!): meng een blikje tonijn (zonder olie) met wat yoghurt en een lepel mosterd. Klaar is kees en geen mayonaise nodig! Erinn mengde er nog wat maïs en erwtjes onder en zo werd het een volledig slaatje.
Smakelijk iedereen!

Thursday 19 February 2009

alweer een week

Alweer een weekje voorbij, geen baby. Ben ik zó ongeduldig? De gewassen kleertjes en de wieg beginnen alweer stof te vangen...
Vandaag is het carnaval op Erinns school en rarara, als wat wilde ze verkleed gaan? Natuurlijk, als prinses, zoals tientallen andere meisjes op school... Gelukkig kan ze nog steeds in hetzelfde kleedje van altijd!
Jente wilde verkleed naar de crèche als vampier, hij houdt namelijk veel van de peuterstrip 'Stoppeltje', een echte aanrader! Hij ging dus als vampier met de mededeling dat hij zijn juf Aurore zou opeten. Ben benieuwd of daar iets van gekomen is...
Jente kan trouwens ook leuk uit de hoek komen, een tijdje geleden beweerde hij: "Toen Nente klein was, Nente klein was!"
Schattig toch, hé?

ontbijtfilosofie

Deze ochtend aan het ontbijt, Erinn laat plots haar muesli even links liggen en vraagt heel serieus:
"Mama, ben jij geboren of was jij eerst een aap?"

Friday 13 February 2009

Allé bébé

Je ziet het, vrijdag de 13e, voorlopig gaat alles goed... En morgen Valentijn, dat wordt misschien iets anders! De kinderen bij mijn ouders en ik hopelijk aan het bevallen, zo zie ik het althans in mijn dagdromen. De ideale situatie. Ik heb zo ergens een gedicht liggen, van Bernlef??, waarin staat, als ik het mij goed herinner: "Alles wacht af. Dit is de ideale situatie."
Vind ik een prachtige zin, maar op dit moment helemaal niet van toepassing op mezelf. Ik wacht namelijk vol ongeduld op onze derde spruit, die pas uitgerekend is voor 1 maart, ik weet het, maar als je al meer dan een week weeën hebt, begin je toch te hopen dat ze vroeger zal komen. Mijn werk is bijna gedaan, alles ligt klaar, babykleertjes gewassen, babykamer min of meer in orde, valies voor ziekenhuis toch maar gereed gezet (je weet maar nooit dat de thuisbevalling niet lukt), enfin, je ziet het, j'en ai marre!
Ik houd jullie op de hoogte.

Tuesday 6 January 2009

foto's kerst

Enkele foto's van de kerstvakantie.
Nog geen foto's van de familie van Fenna, helaas, dat zal voor de volgende keer zijn.
Enjoy!

kerstvakantie 2008