De trouw moest even wijken voor de geboorte van Viktor, maar hier ben ik eindelijk met mijn persoonlijk verslagje.
We hebben er allemaal super van genoten! 't Was zeer speciaal, grappig, emotioneel, plezant, boers, lekker, rustig, enz.
We waren net op tijd 's morgens om mee te kunnen met de fietstaxi's, dat vonden de kindjes natuurlijk heerlijk, maar ook ik heb er van genoten! Even vlug kennis gemaakt met Tine's oudste zus Sofie en dan hup het gemeentehuis binnen. Daar werd het emotioneel, bij de herinnering aan onze eigen trouw, 6 jaar geleden alweer. Volgens mij had de burgemeester speciaal voor deze gelegenheid zijn speech van toen van onder het stof gehaald, hij leek toch verdacht veel op de onze! Het gedichtje van de schepen (?) kon wel wat beter, maar de ringen waren prachtig! Zijn ze ondertussen al gecomposteerd?
Dan weer op de fiets, een rondje rond de kerk, verbaasde chauffeurs toezwaaien, en dan richting erf van Dries en Tine. Wij maakten eerst nog een stopje in het huis van Staf en Lut om Erinn en Jente te verkleden als boerke en boerinneke, met stoppelbaard en al. Ze waren om op te eten!
Terwijl Staf en Co de drie zondebokken aan het spit stak, keken wij toe met een lekkere boterham in de hand. In de namiddag konden de kindjes zich uitleven op allerlei spelletjes die Tine en Dries ergens ontvreemd hadden. Ondertussen kwamen steeds meer gasten toe, die allen iets speciaals en unieks mee hadden voor het bruidspaar. Ik maakte verder nog wat nadere kennis met de andere familieleden van Tine. Zo liep haar Spaanse schoonbroer David lustig het erf rond, hij voelde zich perfect thuis in het Belgische stof en ik ben helemaal onder de indruk van ... (nu gaat het komen, hou je vast!) zijn prachtige ... (torso? romantische blik? strak poepke? sensuele Spaanse mond?) Nederlands! Jawel, die kerel spreekt fantastisch goed Nederlands, en dat zonder ooit les gekregen te hebben van mij! Van wie ik verder ook nog helemaal ondersteboven ben, is de jongste zus van Tine, hoe heet ze ook alweer, Mieke denk ik. Waauw, die kan koffies maken zeg! Haar moeder vertelde ons dan ook ettelijke keren dat ze 'barrista' is, geen idee wat dat precies betekent, maar 't klinkt wel serieus en ik knikte dus heel geleerd bij deze mededeling. De andere mededeling, nl. dat ze bijna (of al helemaal?) afgestudeerde seksuologe is, werd er ook nog tussen koffie en cake bijgegooid, waardoor ik me bijna verslikte in mijn poëtische espresso met hart, of was het nu een radijs? Enfin, zó veel nieuwe indrukken van die familie van Tine, dat ik er niet overal het fijne meer van weet...
Buikje vol van koffie en zelfgemaakte gebaksels kwamen enkele snoodaards samen om een vettig spelletje te bekokstoven voor het sierlijke bruidspaar. Moet wel gezegd dat Dries ondertussen al een vlek van 't een of 't ander op zijn hemdje had opgelopen en Tine ergens tussen struik en compostweecee haar hoge hakken kwijtgespeeld...
Ja, over die compostwc gesproken, machtig ding zeg! Erinn en Jente gingen er als volleerde cafégangers op zitten, bijna zonder hulp en ook bijna niet ingedonderd. En mijn zus, toen nog zalig hoogzwanger, heeft er eens goed op gescheten, weet dus wat je doet met die heilige compost boordevol herinneringen aan het daverende trouwfeest!
's Avonds was het dan eindelijk de beurt aan het langverwachte, door iedereen mij verzekerd, supersmakelijke biggetje aan 't spitje. Iedereen smakte langs alle kanten en ook de groenten werden met huid en haar verslonden.
Allé, ik kan hier nog uren doorgaan met haarfijn te vertellen wat er allemaal op het programma stond die leuke dag, maar 't wordt alweer tijd om mijn kindjes van school te halen.
Beste Tine, Beste Dries, we wensen jullie vanuit het verre Braine heel veel mooie jaren toe en heel veel mooie herinneringen aan een origineel trouwfeest!
