Saturday 15 November 2008

Pisa in november

kan best nat zijn! Paraplu moet je nochtans niet meenemen, want op elke hoek van de straat staat er wel een manneke paraplu's te verkopen. En als het niet meer regent, verkopen ze namaakhandtassen van D&G, moet kunnen!
Zeer leuk uitstapje met ons tweetjes, ook al moest Hannes anderhalve dag aanwezig zijn op een congres en ook al regende het diezelfde anderhalve dag zodat ik helemaal kleddernat was... Zaterdag toen we terugkeerden naar huis was het alleszins prachtig weer, dus misschien een aanrader voor hen die nog niet in Pisa geweest zijn. Klein en aangenaam stadje, goed te doen op 1 dag en als je geluk hebt met de prijs van de ticketten van Ryanair hoeft het helemaal niet duur te zijn. Souvenirs voor de kinderen heeft ons welgeteld €1,60 gekost: twee popjes van Pinokkio en twee douchemutsen van het hotel meegegritst. Dolkontent waren ze!
Zeker voor herhaling vatbaar, maar dan liefst zonder dikke buik...

Pisa 2008

Trouw Eske en Dieter

Enkele foto's van het supertoffe en keineige trouwfeest van mijn zusje. Jammer dat een mens maar 1 keer trouwt, want anders was het zeker voor herhaling vatbaar!
Veel geluk aan het pasgehuwde koppel en laat elke dag een feest zijn!
(hmhm...)

trouw Eske en Dieter

Monday 3 November 2008

nieuw in de rayon vegetarische producten

De MUG-BURGER

pikante burger die prikt tijdens het eten

volgens Erinn

video van es

Eske is bijna de pineut

Vorige week vierden we Eskes vrijgezellenfeest. De eerste keer dat ik zoiets meemaakte en ook alweer lange tijd geleden dat ik nog eens op café zat de ganse avond. Best gezellig en plezant. Ik was vooral aangenaam verrast door mijn zus die ondanks voorgaande tegenspurtelingen van: Ik doe daar niet aan mee, ik wil geen onnozele opdrachten vervullen, ik wil mij niet belachelijk maken, enz..., het er toch zeer goed vanaf gebracht heeft. Eén van haar (nieuwe) Oudenhoofse vriendinnen bereidde een goed gevulde avond voor met plezante opdrachten die ons Es braafjes vervulde. Al moet ik toegeven dat ze na haar fles champagne in het park al wat minder verlegen en vooral enthousiaster overkwam.
Rond 1u 's nachts kwamen de mannen en vrouwen weer samen in een gezellig café van een bevriend koppel en daar konden Nele en ik ontspannen in de -een beetje aangeschoten maar vooral vermoeide fietsbenen- nabijheid van onze levensgezellen. Want een ganse avond dat Oudenhoofs dialect moeten aanhoren is niet niks, en in elk café iets moeten drinken, zeker als je zwanger bent, dat vergt veel inspiratie. (2 fanta's, een warme chocomelk, een fristi, een deca-koffie, een kamilletheetje en 3 bekers verse tomatensoep)
Dieters feestje was minstens even geslaagd, maar voor een verslag en foto's moet u bij iemand anders terecht, misschien schrijft mijn broer er wel iets over op zijn blog.
Tot zaterdag op het huwelijk!

vrijgezellenfeest

Tuesday 21 October 2008

Jente is twee

... en zegt nee.
Hij gaat door een koppigheidsfase en wij moeten daar mee leren omgaan. Gelukkig toont hij zich bij anderen steeds van zijn beste kant, net als Erinn trouwens. Op dat vlak kunnen we fier zijn op onze kinderen!
Leuke verjaardag gehad, Jente heeft ook genoten van alle kadokes die op hem af kwamen en Erinn moest af en toe een beetje slikken bij al die verwennerij voor haar broertje, maar ze mag er toch ook eens mee spelen.
Met het mooie weer noten gaan rapen in een chique bos vlakbij Hannes zijn werk, dat was een luxe-dag!
Verder is de bouwaanvraag nog steeds ingediend bij de gemeente van Ath en hebben we nog steeds geen zekerheid over wat, wanneer en hoe. We kunnen alleen maar blijven dromen!
Ik zoek wat recente fotootjes van de spruiten.
Tot gauw.

oktober 2008

Tuesday 19 August 2008

Jacobo




Jacobo nació el 22 de junio 2008, el dia que yo cumplí los 30! Seguro que Jacobo crecerá a ser una persona linda, guapa, inteligente, graciosa ... como yo, claro!
Querido Jacobo, te deseamos todo el amor que puedas encontrar en nuestro mundo, toda la felicidad que se encuentra por ahí y por aqui, todo el apollo de tus papas y toda la amistad (a veces luchas tambien, supongo) de tu gran hermano Simón.
Lo harás muy bien en nuestra tierra, estoy segura. Y un día te veremos en realidad, será un gran día para Colombia y Bélgica!

Con nuestros cuatro (casi cinco) corazones: Felicidades amigos colombianos!

Hannes - Fenna - Erinn - Jente

Foto's Houffalize

Met alle Verhelstjes en aanhangsels de Ardennen onveilig gaan maken, da's onze geliefkoosde bezigheid, en vanaf nu tweejaarlijks!
Geniet van de foto's, met ons nieuwe toestel getrokken, maar niet altijd dezelfde fotograaf.

Houffalize 2008


Hieronder de foto's van mijn moeder:

Bonne in Houffalize

Myrthe bedaart de gemoederen


(foto van Bonne, mei 2008)

We zijn met z'n allen bij Bonne en Bopa voor Bopa's verjaardag. Erinn wil weer eens niet eten en maakt er een soepje van, dus ze wordt gestraft (door mij), waarop ze in een huilen uitbarst en naar binnen vlucht, alwaar ze hartverscheurend 5 minuten staat te janken.
't Is bijna slaaptijd dus ik probeer haar te overhalen nog wat te spelen met Myrthe.

Fenna: Je kan kiezen Erinn, je kan nog 5 minuten hier staan huilen en dan moet je slapen. Of je kan nog 5 minuten gezellig met Myrthe spelen en dan gaan slapen.

Erinn: Boehoehoe!

Fenna: Wat ga je doen? Nog een beetje spelen of een boekje lezen met Myrthe?

Myrthe: Of televisie kijken?

Erinn: Boehoehoe!

Fenna: (kordaat) Erinn, nu is 't wel genoeg, wat ga je kiezen: nog 5 minuten huilen of met Myrthe nog een beetje spelen? Jullie kunnen samen een boekje lezen, of met de bal spelen, of met de autootjes, ...

Myrthe: Of televisie kijken...

en er was geen licht


(foto Bonne, mei 2008)

Hannes steekt het licht aan in de gang waarop 1 lamp direct kapotgaat:

Hannes: Voilà, alweer een serieuze daling in onze energiefactuur.

Vlinder


(foto Bonne, mei 2008)

Hannes legt aan Erinn uit hoe een tekenwedstrijd in elkaar zit:

Hannes: Alle kinderen moeten een vlinder tekenen en diegene die de mooiste vlinder tekent, wint een prijs.

Erinn: Gaan we dan nu de mooiste vlinder tekenen, papa?

We zijn er weer!


(Foto Bonne, mei 2008)

Dag lieve vrienden en anderen die deze blog lezen. We zijn er weer! Ik weet niet voor hoelang en voor hoeveel kwaliteit, maar dat ik op dit moment tijd én zin heb om iets te schrijven, dat staat vast.
Met ons gaat alles goed, dat hebben diegenen die ons gezien hebben deze zomer wel kunnen merken. De eerste steen van ons huis is nog niet gelegd, en die zal ook nooit gelegd worden, aangezien we niet met bakstenen zullen bouwen. Hahaha...
In mijn buik groeit er weer een lagetten-wondertje, we zijn benieuwd wat het deze keer zal geven. Derde keer, goeie keer zullen we maar zeggen, nietwaar?
Ik zal eens proberen wat foto's op te laden en een dialoogje tussen Erinn en Hannes te posten straks.
Veel hernieuwd leesplezier gewenst!

Monday 23 June 2008

Kado's

Aan allen die Erinn en mezelf verwenden zondag met prachtige en originele kado's: hartelijk bedankt!
Het bos heeft mij ook een klein kadoke gegeven, namelijk een teek. Controleer jullie gebruinde lichamen dus maar!
Het grote onweer waarvan sprake was zondag is nog steeds niet gepasseerd in Braine, we hebben weer eens een hoerenchance gehad.

Applaus

Een klein applausje graag voor de mama's en de papa's die zondag hun goed humeur bewaarden ondanks het feit dat de kleine spruiten niet wilden slapen. Ze hadden nochtans goed gegeten, de temperatuur was ideaal, de draagzak lekker wiegend, en toch hadden ze er geen zin in. Applaus ook voor die kindjes die ondanks het feit dat ze geen middagslaapje deden toch hun goed humeur bewaarden!
Wie van die schatjes sliep als eerste in op weg naar huis? Die krijgt een Chocotoff kado.

Foto's

Je zal het wel al gemerkt hebben, de fotofabriek ligt een beetje stil. Daar is een heel simpele verklaring voor: ons fototoestel (dat dat we gekocht hebben na de geboorte van Erinn) heeft het begeven. Hopelijk krijg ik wat foto's van de verjaardagen doorgestuurd van vriendelijke fotografen, en anders moeten jullie de kleurrijke klederdracht van de genodigden en de zeer mooi gebruinde taarten van Hannes maar fantaseren.
Mijn rimpels en grijze haren kan je misschien beter wegdromen.

vuile voeten

Zondagavond viel het mij op dat mijn voeten al in lange tijd niet meer zo vuil geweest waren. Het deed mij denken aan die goede oude tijd, op den dijk, in de jnm... Nu ik dertig ben, mag ik af en toe wat nostalgie tonen nietwaar?
Net voor het slapengaan gaf Hannes mij nog een mooi compliment: 'je ruikt naar buiten'.
Heerlijk, zo buitenzijn met goede vrienden. Bedankt!

Thursday 19 June 2008

Writer's block

In afwachting van meer persoonlijke inspiratie, een gedicht van Mit (en Pit?) voor mijn komende 30e verjaardag:

30 jaren zijn voorbij gevlogen.
Niet allemaal even onbewogen.
Je studie, de jeugd en de natuur
Brachten je overal zelfs bij vreemde cultuur
Ook de liefde kwam op je af -
Met een leuke man, twee flinke kindjes -
die maken je wel eens bekaf!
Nu nog een mooi eigen huis.
Dat zorgt volgend jaar voor veel gedruis.

We wensen je:
zeker nog 2 keer 30 jaren
Waarin je veel vriendschap
en geluk kunt vergaren.

Gezondheid en veel liefs van Mit en Pit

Tuesday 27 May 2008

20 km zweten...

25 mei 2008

De dag begon goed. Erinn was doodop, is twee keer gevallen, en lag om 10 uur al terug in bed. Jente hielp mee afwassen, greep hierbij naar het afdruiprek en liet 5 glazen tegen de vloer kletteren. Scherven brengen geluk, zegt een oude volkswijsheid, maar leuk is anders ... Een hectische voormiddag lijkt dan ook niet de ideale voorbereiding voor een halve marathon.

Om 15.00 gingen dan de 20 km van Brussel van start. Je kon bijna letterlijk over de koppen lopen. Zigzaggen tussen de massa was een alternatief. Twee toeristen werden ter hoogte van het koninklijk paleis bijna onder de voet gelopen. Superman en mega-mindy liepen ook gezwind mee, maar moesten toch hun meerdere erkennen in een handvol Afrikanen. De jazz, djembe, rock en pop hingen op elke hoek van de straat in de lucht, en moesten de lopers vooruit duwen. Op de laatste helling naar de finish waren ambulanciers druk in de weer om enkele gedehydrateerde lopers bijeen te rapen.

Na 1:41:16 liep ik mijn laatste meters (de winnaar had me dat bijna een uur eerder al voorgedaan). Een 'double Mars' en een dubbele mineraalwater stonden fris te wachten.

Met dank aan de sponsors en de ploeg van Energy Assistance.

Tuesday 20 May 2008

Jente groet de dingen


Jente leest graag boekjes:

Jente: Poes poes poes

Fenna: Ja poes.

Jente: Bij bij bij

Jente: Bal

Fenna: Waar is de bal?

Jente: Daar. Kijke ... Bal bal bal Kijk bal...

Fenna: Mooi zitten hé Jente

Jente: Nee mama, bal bal bal... Daar bal

Fenna: Mooi zitten op de stoel, Jente

Jente: Oooooh

Fenna: Wat zie je?

Jente: Daar.

Fenna: Wat is dat?

Jente: Boot

Fenna: Wat nog?

Jente: Bal bal bal... Blleblellellelle

Fenna: Blelebleblelleellle

Jente: Haahaa!

Superweekend


Wat een heerlijk weekend achter de rug! Niet moeten werken, niet in de auto gezeten, niemand gezien en niets gedaan. Dat was een verademing na de drukke weekends van ervoor. Leuk natuurlijk om spaghetti bolognese te eten bij Renaat, Nele en hun schattige Evert, leuk natuurlijk om twee dagen erna spaghetti bolognese te eten bij Eske en Dieter, bruingebrand van hun Zuid-Amerika rondreis, leuk natuurlijk om naar Parc Paradisio te gaan met Ymke en Yorijn en oudertjes, leuk natuurlijk om varkensvlees te bewonderen en te verorberen bij Dries en Tine op het verrassingsfeestje voor het 30-jarige huwelijk van Staf en Lut, leuk natuurlijk om asperges te nuttigen bij mijn ouders met zus en broer en aanhangsels.
Maar dus ook eens leuk om thuis te blijven en niets speciaals te doen. Vooral voor de kinderen, ze genieten daar erg van, want altijd dat heen-en-weer-gerij in die saaie auto... Waarom moesten wij toch in Wallonië komen wonen? Zo ver van iedereen?
Gelukkig bevalt het ons hier, de mensen staan ons wel aan, het ritme, de gewoontes. Waarom komen jullie niet allemaal gezellig hier wonen? Da's goed voor de statistieken!

Wednesday 14 May 2008

Erinn en het Frans

Tijdens het middageten vertelt Erinn meestal honderduit over haar school en wat er gebeurde. Ze heeft nu blijkbaar ook geleerd dat 'roze' het lievelingskleur van meisjes is en dus niet voor jongens.

Erinn: In Spanje heb ik roze koeien.

Fenna: Dat kan toch niet?

Erinn: Roze koeien zijn voor meisjes, niet voor jongens. Jongens hebben geen roze.

Fenna: Waarom niet?

Erinn: Awel, parce que.

Fenna: Aaah...

Erinn: Hoe zeg je parce que in het Nederlands?

Fenna: Kindjes zeggen dan 'Daarom' in het Nederlands. Waarom? Awel, daarom.

Erinn: Aaah...

Snoezige leerling

Vandaag een snoezig mailtje van een leerling gekregen, ik wil het jullie niet onthouden.

Hallo Fenna,



Ik ben bedroefd voor het afgelopen week. Ik was ziek maar ben ik ziek nog nu.

Dus zal ik niet kommen vandaag kunnen.



Tot de volgende week.



Jelle

Tuesday 22 April 2008

Mijn ventje


Even een tussendoorse ode aan mijn ventje.
Hij ligt nu op het bed te lezen, dat gebeurt niet zo vaak... Meestal doet hij nog iets op de computer of is er nog wel iets te bekijken voor het werk, of volgt hij het nieuws.
Naast het werk en in het huishouden meehelpen, is mijn ventje ook een krak in onze kinderen bezighouden, meedoen aan marathons en allerhande statistische uitspraken doen tegen familieleden om hen zo weer op het rechte pad te krijgen.
Als je enkele van die bezigheden samen kunt doen, win je natuurlijk tijd en je weet het, als papa van twee p/kleuters is Quality Time het enige belangrijke woord in je zakcomputer.

Superbonne


Bonne met haar vier kleinkinderen rondom haar...
Alle vijf content en wij op ons gemak...
Meer moet dat niet zijn, nietwaar?

Maarten is 26

Zondag 13 april, 26 jaar geleden, werd mijn kleine broertje geboren, ik verwelkomde hem met de zin "Is dat nu mijn kleine broertje?", Eske had ik twee jaar ervoor verwelkomd met de uitspraak "Zo vuil".
Je ziet, 't kan verkeren.
Eske zit voorlopig nog in 't Zuiden van Amerika, gezonnebrand, gediarreed, gemuggebeet en gemalariad. Vrijdag komen zij en Dieter terug thuis. Ben toch benieuwd!
Maar 't ging hier over Maarten natuurlijk. Zondag den 13e werden we uitgenodigd door Nele om zelfgebakken taart enzo te komen eten. 't Werd een toffe namiddag. Koers op den teevee, kindjes supergoed aan het spelen, Bonne zonder weerwoord op plagerijen ...
In de voormiddag waren we al in Zomergem gepasseerd, daar zijn wij heel goed in: zoveel mogelijk mensen zien op 1 dag. Erinn en Hannes brachten een blitzbezoek aan de bib van Lovendegem, we hielden een uitje in de tuin van Dries en Tine, kregen nog even de kans om met de moeder van Tine te praten en om ons oud brood aan Geus en Nora te geven, en kregen lekkere spaghetti voorgeschoteld bij Oma en Opa thuis, alwaar de paashaas nog een kadoke voor de kindjes had achtergelaten.

Maar...

Hij werd dus al 26, mijn broertje, en 't is hem aan te zien. Vooral na het middageten op een luie zondagmiddag, dan ziet hij er meer doodmoe dan springlevend uit. Maar hij deed goed zijn best om zijn humeur te bewaren, en hij blijft mijn immer goedlachse, optimistische en stekkengevende broer.

Erinn en Myrthe kunnen gewoon keigoed samen spelen! Ik weet niet hoe ze het doen, maar ze maken bijna geen ruzie. Erinn zit constant of te verzinnen of te commanderen, en Myrthe doet ofwel mee of gaat haar eigen gangetje. Ze is zo vrolijk en spontaan, die Myrthe, echt een plezier om bezig te zien. Overdreven knuffeltjes geven aan Erinn, overdreven lachen, maar altijd zichzelf. Erinn showt wat meer of aapt na.
Eergisteren zondag, hadden we een extra vakantiedagje ingelast in het huis van Eske en Dieter. Maarten en Nele kwamen ook langs en 't was super! Echt zo'n dag waarvan je vroeger als jongere droomde: als ik later getrouwd ben en kinderen heb, dan gaan mijn zondagen er zó uitzien. Once in a blue moon dus, maar af en toe gebeurt het wel. Alleen jammer dat Hannes er eventjes tussenuit moest voor een reünie op St.Lievens.

Ik hoop dat het ons nog eens lukt! Ik hoop dat Erinn en Myrthe zulke goede vriendinnen blijven. Ik hoop dat Jente en Rune ook zo goed overeen zullen komen.
Ik hoop dat alles zo goed blijft als het nu is...

April 2008

Sunday 6 April 2008

Stavelot

Een driedaagse trip naar Stavelot, om de geur van de lente in de Ardennen op te snuiven, om te stappen, om te rusten, om wat tijd te hebben voor elkaar, om te genieten dus.
Niet alles werd werkelijkheid, vrijdag viel het nog mee met die befaamde lente, maar zaterdag regende het dat het goot en zondag sneeuwde het, tot groot jolijt van onze meid. Elke dag een wandeling proberen maken, en echt waar, heel eerlijk, Erinn kan er wat van. Ze doet het graag, babbelt honderduit, wil spelletjes spelen, maar wandelt ondertussen ook goed door. Ze is geïnteresseerd in alles wat leeft, beweegt, springt, bloeit en loeit, maar ook kerken, mariabeeldjes en naar de pijltjes van de wandeling zoeken kunnen haar interesse wekken.
Jente ondergaat de wandelingen in de draagzak, meestal zonder problemen. Erinn zong toen ze dezelfde leeftijd had, maar dat is bij onze kerel dus niet het geval, hij kijkt wat rond, slaapt misschien wat, maar liefst van al sabbelt hij op iets ondefinieerbaars.
Op vakantie gaan met kinderen is niet vanzelfsprekend en al helemaal niet zoals vroeger, wij met z'n tweetjes weetjewel... Gelukkig zijn we nu echt geroutineerde ouders aan het worden (`t mag ook wel na bijna vier jaar). De taken zijn niet verdeeld, maar telkens er één van ons twee met het huishouden bezig is, is de andere bij de kinderen. Erinn kan je wel alleen laten, maar Jente moet je toch in de gaten houden. Gelukkig hadden we een huisje met een televisie, en dat is gewoon superdeluxe! Hannes maakte het zondags ontbijt klaar (croissantjes en chocoladekoeken uit de oven), ik probeerde te joggen (in de Ardennen blijft het bij 'proberen', ik kan niet zeggen dat ik vlugger ging dan wandelsnelheid ...), en de kindjes zaten gebiologeerd voor de buis naar de 'Kleine Einsteins' te kijken. Gruwelijk programma vind ik dat, maar Erinn doet braaf mee met de kleine opdrachtjes... Jente hangt (letterlijk) te kijken naar gelijk wat op tv en is rap afgeleid. Als er eten op tafel verschijnt is hij met niets anders meer te troosten dan boefen boefen boefen. Zijn eerste Franse woordje is dan ook 'core' (encore).
We hebben thuis geen tv, dus hoef ik me ook niet schuldig te voelen als ze naar onnozelheden zitten te kijken.
Allé, 't was plezant en zeker hopelijk snel voor herhaling vatbaar.

Thursday 3 April 2008

het nadenken waard

Biefstukbelasting?

De klimaatproblematiek vinden we terug op ons bord, waar vlees het meest vervuilende onderdeel is van ons voedselpakket. Het blijkt namelijk dat één koe net zoveel broeikasgassen uitstoot als 4,5 auto's of 70.000 kilometer autorijden per jaar. Kim van der Leeuw van het Nederlandse Instituut voor Milieuvraagstukken heeft berekend dat één dag per week geen vlees eten, voldoende zou zijn om de klimaatdoelstellingen van particuliere huishoudens (3,2 megaton minder uitstoot per jaar) te verwezenlijken. Eén dag zonder vlees zou tweemaal zoveel broeikasgasuitstoot sparen als het vervangen van alle Nederlandse gloeilampen door spaarlampen. Wanneer er drie dagen per week geen vlees op tafel komt, realiseert men gezamenlijk een besparing die gelijk is aan het elimineren van 3 miljoen auto's. Kim van der Leeuw stelt in plaats van een kilometerheffing een biefstukbelasting voor.

Letterlijk overgenomen uit de Knack van enige tijd geleden.

para reflexionar

Second Life avatars and Brazilians: the same carbon footprint

AFP, 6 March 2008 - What do an avatar on Second Life and the average inhabitant of Brazil in the real world have in common? Incredibly, they both use the same amount of electricity.

It is perhaps not a fair example as the average virtual being in the online community is not active all the time, but the statistic does show that all that time the rich world spends online has an impact on the environment.

And how. Providing energy to work the Internet needs the equivalent of 14 power stations, which in turn cough out the same amount of harmful carbon dioxide emissions as the airline industry, research has estimated.

This does not even include all the emissions created by making PCs, mobile phones and PDAs and shipping them around the planet. If you add the energy required to recycle them -- not that that many are recycled -- the industry has quite a footprint.

Vast farms of servers made by IBM and others are used to power the Internet, and it is these gas-guzzling data centres of immense size and energy consumption that drive Second Life and indeed the entire Internet.

Siegfried Behrendt, a researcher at Berlin's IZT institute, calculates that downloading his daily newspaper uses the same amount of electricity as running a washing machine.

German IT firm Strato, meanwhile, reckons that looking for something on Internet search engine Google requires as much energy as an energy-efficient light-bulb uses in an hour.

This won't show up on your monthly electricity bill though, because most of the energy required for these actions takes place in a server somewhere on a data farm.

And consumption is growing. A study commissioned by US microchip maker AMD at Stanford University in the United States calculated that between 2000 and 2004 data farms' energy use doubled.

At this rate, in less than a quarter century the Internet will consume as much energy as the whole of humanity does today, Gerhard Fettweis from Dresden University in Germany believes.

Between now and 2010, "everything is possible. Either nothing changes, and the consumption of data centres grows 50 percent. Or real efforts are made, and a lowering of 50 percent is conceivable," Fettweis told AFP.

Real efforts were on show at CeBIT, raising hopes that innovation will find a way to lessen the IT industry's environmental impact.

Data centres produce a huge amount of heat but the rooms they are in also have to be kept cool to avoid overheating.

IBM -- which also operates server farms on behalf of other firms -- wants to capture that heat and use it to power air conditioning to keep things cool. And software giant Microsoft has a data centre near Quincy in the United States -- right next to a hydro-electric plant, providing its servers with renewable energy.

Another solution is so-called virtualisation of servers, a technique whereby special software turns spare capacity on the server to function as multiple computers.

This article is reproduced with kind permission of Agence France-Presse (AFP) For more news and articles visit the AFP website.

Tuesday 25 March 2008

Op schoot bij juf Fenna

Mijn academie houdt er speciale ideeën op na, en 1 ervan is de studenten een nieuwe identiteit geven. Ik dacht het mezelf gemakkelijk te maken door 'Vlaamse' namen te geven van vrienden. Voor elke les gebruikte ik dezelfde enveloppen waaruit de studenten konden kiezen. Met als gevolg dat ik sinds september al 4 Karels, 2 Maartens, 1 Dieter, 1 Dries, 1 Jelle, 1 Maaike, 2 Lindes en 1 Ellen gehad heb. Ik ben er nu efkes mee gestopt, met mijn nieuwe studenten een Vlaamse naam te geven, want het werd echt te verwarrend. Maar ik moet toegeven, het zorgde voor plezierige momenten en mijn leerlingen leken er ook best tevreden mee.

Monday 24 March 2008

I'm dreaming of a white Easter

Dat je van niets meer zeker kan zijn, is nog maar eens bewezen. Na de zomertemperaturen in de krokusvakantie, dacht ik dat de winter definitef voorbij was. Weg handschoenen, sjaal en slee (alsook de bouwplannen voor een sneeuwman)... tot pasen dus. De paaseieren verstopt onder de sneeuw, de paashazen met verkleumde pootjes en de klokken te bevroren om nog deftig te kunnen luiden.

Erinn kreeg er zowaar nog een sneeuwman(netje) bovenop en kan uitkijken naar de volgende witte pasen.


Saturday 22 March 2008

Hugo

't Zou de titel kunnen zijn van één van Maartens typetjes, maar neen, 't gaat natuurlijk over onze literaire Claus...
Kreeg wel even een krop in mijn keel bij het horen van het nieuws, toch altijd triest als er een groot man heengaat. Maar de reacties daarop zijn gewoon walgelijk af en toe, vooral dan op Radio 1, mijn frequentst beluisterde zender. Een gezaag van jewelste, een gedram over hoe subliem en groot en kweetnietwatnog hij allemaal was. Vooral dat 'groot' was hun geliefkoosde woord. In een interview met een andere belangrijke literaire vriend van Claus, ging de beginvraag als volgt: 'Was hij ... voor u ... de grootste?' Waarop het mooi beredeneerde antwoord: 'De grootste... ach, toch zeker één van de allergrootsten!'
Allé, schoon hè, Hugo heeft zeer verstandig voor euthanasie gekozen als je 't mij vraagt...

Tuesday 18 March 2008

Vrolijk

Een vrolijk lentelied, om tranen van in de ogen te krijgen ... zó mooi!


Monday 10 March 2008

Gesprek met Jente


Een gesprekje met Jente aan tafel tijdens het eten is kort en bondig:

Wil je nog wat?
Jente: "Jaaa" (vergezeld van heftig op en neer geschud met het hoofd)
Is het lekker?
Jente: "Jaaa"
Wil je nog drinken?
Jente: "Jaaa"

Enzovoort.
Zijn boterham is nog maar pas op (lees: in zijn mond gepropt) of hij steekt zijn bordje al naar voren voor een nieuwe.
Als we dan zijn slabbetje uitdoen begint hij steevast te reclameren omdat hij nog wil eten.

Neen, op je gemak eten samen met Jente zit er niet echt bij voorlopig.

Leuk?


Erinn vanmorgen naar school stappend door ferme tegenwind:

"Ik vind het niet zo leuk."

Fenna: "Wat vind je niet leuk?"

Erinn: "Ik vind het niet zo leuk vandaag."

Einde van het gesprek.

Wednesday 5 March 2008

onze grond



Aan een weide valt er natuurlijk niet veel te zien.
Toch waren wij direct verkocht door de ideale ligging (een doodlopende straat, redelijk dicht bij de A8, niet te ver van Ath, de tuin perfect op het zuiden gericht, klein maar proper dorpje, schooltje vlakbij enzovoort.) en de grootte: 19 are.
Genoeg voor een moestuintje, wat fruitbomen, een kippenren, een speeltuin met zandbak en een grasperk waar de honden in kunnen kakken.

We zullen wel zien wat het wordt.

Rustig of net druk?

Tjeetje, het lijkt erop of we toch een winterslaap houden... Zou wel heerlijk zijn eigenlijk, maar dat is het dus niet. Ik vrees dat we moeten toegeven dat ook wij het druk hebben... Wie had dat kunnen denken? En ik vrees ook dat dat mijn schuld is, want door mijn werk heb ik constant iets te doen. Elke dag is er wel een privé-les of Call-les te geven, behalve de zondag, maar dat betekent dus wel dat je daar rekening mee moet houden en iets voorbereid moeten hebben. En ik probeer maar deeltijds te werken, niet eenvoudig!
Maar je hoort me niet klagen, want ik ben zeer tevreden over mijn job! En Hannes blijft maar openbloeien in zijn job, we zijn toch twee zeer gelukkige mensen!
Met onze twee spruiten gaat het ook goed. Veel grappige anecdotes kan ik nu niet uit mijn mouw schudden, maar het leven staat niet stil met die twee in huis. Jente zijn lievelingswoordje is op dit moment MAMA, hoe kan het ook anders? Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat MAMA... En hij kan het zo lief zeggen soms, ik smelt gewoon.
Erinn haar lievelingsbezigheid is al een hele tijd knutselen en dat houdt veel dingen in: knippen, plakken, kleuren, verven, plooien, stempelen, kraaltjes rijgen enz.
Heel plezant, dat doe ik ook allemaal graag!

Het nieuwe van (onze en andere) blogs is er een beetje af, heb ik zo de indruk, ook te merken aan die talrijke reacties van ons breed lezerspubliek!
Niet getreurd, binnenkort krijgen jullie een interessant relaas van het bouwen aan ons passief liefdesnestje. Wordt het een klassieke soap? Een detective? Iets in de trant van een reality-programma? Gaat Fenna ervandoor met de metser? Verliest Hannes een oor bij het tegelen? Wordt Jentes kamer per ongeluk roze geverfd? U komt het binnenkort allemaal te weten!

P.S. Toch jammer dat we geen TV hebben, anders had ik wat grapjes kunnen maken over Phaedra die een man zoekt, of over hoe heet dat lelijk wicht van op VTM met een eigen soapserie, of over al die rijpere vrouwen die de VRT onveilig maken.
Niet dus.

Friday 22 February 2008

foto-update

Neen neen, we houden geen winterslaap. Integendeel, elk weekend gaan we weer braaf op familiebezoek of komen er vrienden langs.
Daarvan getuigen volgende foto's.

februari 2008

Tuesday 29 January 2008

Doordenkertje


Erinn: De ooievaar heeft het haar van mijn baby'tje geknipt en nu is 't een jongetje.

Fenna: En hoe heeft hij het haar geknipt? Met zijn bek?

Erinn: Neen, met zijn knipoog.

Friday 25 January 2008

Absurditeiten onder ingenieurs

Deze middag tijdens het eten:

A. De tijd vliegt voorbij. Het leven gaat altijd sneller en sneller.

B. Dat komt omdat een maand, naarmate je ouder wordt, relatief steeds korter wordt.

C. Dat klopt niet helemaal, naarmate je ouder wordt, ga je langzamer, en gaat de tijd dus trager (bewijs geleverd door Einsteins relativiteitstheorie).

B. En worden voorwerpen langer. De meeste oude mensen die ik ken worden nochtans korter.

Monday 21 January 2008

Ik ben fan

Ik ben sinds kort fan geworden van Yevgueni.
Verder geen commentaar.

foto's

Onze foto's van Pits verjaardagsfeest vind je hier:

pit wordt 80


Foto's van Rat van hetzelfde feest vind je hier:

Hallo daar allemaal,

een selectie van zondagse foto's vind je op

http://picasaweb.google.nl/ratlaget/VerjaardagsfeestVa

zijn er nog foto's????

groetjes,

Rat

18 januari 2008



Een doodgewone dag voor velen, een speciale dag voor ons want onze allerliefste papa Hannes werd ... eum even denken, ja ... 28 jaar!
't Werd een typische werkdag, volwassenen hebben bijna altijd hun verjaardag op een werkdag... 't Lot zeker?
Maar deze keer had ik al lang op voorhand een kadoke bekokstoofd met mijn dierbare schoonfamilie en mijn al even dierbare ouders. Namelijk een chique valies om op zakenreis te gaan. 't Werd een soort outdoormodel uit de A.S.Adventure, maar mijn ventje lijkt er wel tevreden mee. We zullen zien of het goede kwaliteit is (wat wel zou mogen voor die prijs), want vanmiddag vertrok hij ermee naar Lyon, voor zijn werk, inderdaad. Met een jonge Franstalige én vrouwelijke collega aan zijn zijde, hij zal zich dus niet al te eenzaam voelen.
Ikke daarentegen...

Op de foto hieronder kan je een typisch Marokkaans gerecht met lamsvlees bewonderen...


Monday 14 January 2008

Pit is 80

Pit is 80 geworden en we hebben het geweten! 't Was een typisch Lagettenfeest, met oude wijn en veel te veel eten, met veel familie die in alle eer en geweten Hannes en Dries door elkaar blijven halen, maar die wel mijn naam onthouden. Tiens, dat vind ik nu eens vreemd...
Een typisch Belgisch feest met, jawel, veel te veel eten, gebabbel en gepraat en speechen en deftige achtergrondmuziek, een gezellig klein zaaltje waar niet te dansen viel. Niemand die dat wou hoor, maar allé, 't zou toch mogelijk moeten zijn. In andere landen wordt er namelijk gedanst op feesten, of worden er spelletjes gespeeld, of wordt er muziek gespeeld als de muzikanten geen stijve nek hebben of wordt er zeven dagen gevierd of worden er scheve moppen getapt (die ene van Pit niet meegerekend).
Bij ons niet, en ik moet eerlijk zeggen, ik vond het een superkeineigtof feest! Toch jammer dat er geen plaats was om te dansen, niet dat ik dat wou, maar allé...
Slechts één iets viel tegen, en 't was nu eens niet de paling want die serveerden ze niet. Neen, 't waren de nagerechten. Ik had nochtans zorgvuldig plaats gehouden in mijn binnenste, geen brood gegeten bij de soep, geen puree bij het voorgerecht, zelfs het volledige hoofdgerecht overgeslagen... 5 Porties van die heerlijke ijstaart van Pit kun je ook niet echt vulling noemen. Neen, al mijn zintuigen stonden gefixeerd op het nagerechtenbuffet. 't Beloofde ook veel goeds: nagerechtenbuffet door de kleinkinderen, dat is nog nooit misgegaan. Awel, nu wel. Vind ik persoonlijk. Mijn bananentaart, om daar maar mee te beginnen, was gruwelijk mislukt, wat Erinn en Jente niet belette een groot stuk naar binnen te werken (goed opgevoed of wat?). Neen, ze was erbarmelijk, ik hoop dat de varkens in Zomergem geen digestie gekregen hebben...
Dat was dus het ergste, mijn eigen zorgvuldig bereide taart. Maar Hannes zijn citroenricottataart was te zuur, zijn wafeltjes te hard, en in Dries zijn chocoladetaart zaten vieze rozeblaadjes, en zijn koekjes waren niet doorbakken. De potjes prut van Tine leken op prut, de appeltaart van Marijn leek zó uit een kookboek weggelopen, daar ben ik dus niet aangeweest, uit principe. De lopende smurries van Maai waren te lopend, de rijstpap van Riet was te zoet en te geel. Wat was er nog? Of heb ik iedereen al geërgerd?
Maar allé, de truffels waren als altijd overheerlijk en ook de kokosrotsjes vond ik zeer geslaagd.
't Leukste was eigenlijk dat Jente en Erinn oververmoeid waren, niet wilden slapen en zich toch flink gehouden hebben. Lang geleden dat we nog eens kunnen blijven plakken hebben op een feest!
Beste Pit, ik kijk al uit naar uw 81e verjaardagsfeest! Ge gaat dat toch vieren met ons allen, hé?

p.s. de foto's komen binnenkort.
Anderen die foto's hebben van het feest, stuur ons een link door!

machtige foto's

Mensen en andere personen die geïnteresseerd zijn in fotografie moeten zeker eens gaan kijken op volgende fotoblog:
http://picasaweb.google.com/steelfien

Zeer mooi, Fien!
(goed toestel zeker?)

Verder kan je voor dagelijkse achtergrond bij het nieuws nog steeds terecht op de blog van mijn broer Maartentje.

Dries en Tine hebben geen zware bevalling maar wel een zware eerste maand achter de rug met hun nieuwe telg: Nora. Is 't een Lagetje?

Veel blogplezier in 2008!

(ik geniet er alleszins van!)

en français

Nos meilleurs voeux pour le nouvel an!
et les paroles d'une chanson fabuleuse:

Paroles de Parler d'ma vie Chansons de Jean-Jacques Goldman Paroles de Pas toi
Pas l'indifférence
Imprimer la chanson Pas l'indifférence de Jean-Jacques Goldman à partir d'une fenêtre en mode texte et sans publicité  :-) Envoyer le texte Pas l'indifférence de Jean-Jacques Goldman à un ami Favori
Musique: Jean-Jacques Goldman
MP3 Karaoké


J'accepterai la douleur
D'accord aussi pour la peur
Je connais les conséquences
Et tant pis pour les pleurs

J'accepte quoiqu'il m'en coûte
Tout le pire du meilleur
Je prends les larmes et les doutes
Et risque tous les malheurs

Tout mais pas l'indifférence
Tout mais pas le temps qui meurt
Et les jours qui se ressemblent
Sans saveur et sans couleur

Et j'apprendrai les souffrances
Et j'apprendrai les brûlures
Pour le miel d'une présence
Le souffle d'un murmure

J'apprendrai le froid des phrases
J'apprendrai le chaud des mots
Je jure de n'être plus sage
Je promets d'être sot

Tout mais pas l'indifférence
Tout mais pas le temps qui meurt
Et les jours qui se ressemblent
Sans saveur et sans couleur

Je donnerai dix années pour un regard
Des châteaux, des palais pour un quai de gare
Un morceau d'aventure contre tous les conforts
Des tas de certitudes pour désirer encore

Echangerais années mortes pour un peu de vie
Chercherais clé de porte pour toute folie
Je prends tous les tickets pour tous les voyages
Aller n'importe où mais changer de paysage

Effacer ces heures absentes
Et tout repeindre en couleur
Toutes ces âmes qui mentent
Et qui sourient comme on pleure

Jean-Jacques Goldman

Dear Friends

To our English-speaking friends, a very happy 2008 as well!
We wish you lots of time to spend precious moments with your dearest. Lots of time as well to read our blog!
I received an i-Pod from my sweet husband, and I have to admit it, it's just great! I'm mostly going to use it for my classes (I bought some portable loudspeakers as well), but last time on the bus, it was so good to turn off the world around me (with its horrible conversations between cigarette-stinking people, with its dirty streets and pouring rain, with its indifference... ) and turn on my brand new i-Pod with my own favourite songs. Really, a healing Zen-moment! You should try it as well!
So, for 2008, I wish you some very special moments on your own, with nobody but yourself and perhaps some good music, but only your own voice inside talking to you and you listening to yourself.

Hola chicos!

Hola a todos y todas!
Aqui estamos en un nuevo año... El tiempo vuele... se dice en holandés, no sé si en español significa algo...
Os deseamos un 2008 con mucho amor, amistad, deseos, vacaciones, trabajo y cosas asi.

Con nosotros todo nos va muy bien. Hemos comprado un terreno para construir una casa. Es bastante grande (casi 2000 metros cuadrados) y está situado en un sitio precioso, en el medio del campo, con una vista fantástica!
Asi que estamos muy ansiosos de construir y de vivir en nuestra casa. Por fin, la nuestra!
Con los dos gusis muy bien tambien. Erinn tiene 3 años y medio, le gusta ir al cole, le encanta su profe (es una profe muy buena) y se maneja bien en el francés.
Jente es una otra historia... Le gusta copiar a su hermana, tambien si es demasiado dificil o peligroso para él. Le gusta hacer el tonto, hacernos reír y enfadarnos tambien. Es un poco travieso, no escucha y ya es muy fuerte, asi que a veces es bastante dificil cogerle y 'castigarle'.
En este mismo momento, Jente ha empujado un botón del ordenador, y tenía que empezar todo de nuevo!
El guevón!

Bueno, espero oír/escuchar algo de vosotros muy pronto!