Gedichtje van TantEs en Nonkel Dieter, geschreven door Bopa weliswaar...
Jente
Zoals je - zelfs prenataal - al kon denken
wisten tante Es en nonkel Dieter niets te bedenken.
We moesten via bonne die goeie oude bopa wenken
om je een schitterend leven toe te schenken.
We hebben het zo zwaar met verplegen en verbouwen,
dat er zelfs geen tijd meer rest om te trouwen.
Toch mag je gerust van ons onthou-en:
met zo'n familie zal je je leven nooit berouwen.
We haastten ons erg om hier te zijn, maar kunnen niet blijven.
Daarom, lieve Jente, moet je niet beginnen kijven.
Leg je zacht en heerlijk tussen mama's en papa's lijven,
wij moeten terug naar al die oude venten en wijven.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment