De paashaas is geweest, heeft eitjes verstopt in allerlei tuinen, veranda's en bloembakken, maar hij heeft ook Erinns geliefde tuutje meegenomen... Eindelijk zijn we ervan af en ze neemt het goed op. We hadden er haar wel al een aantal maanden op voorbereid en natuurlijk een kadoke in de plaats gegeven. Grote dank aan de Moerzeekse paashaas, die ook een wiskundige puzzel meebracht, en aan de Boekhoutse paashaas, die laarsjes verstopte tussen de bloemen.
`t Nadeel van een leven zonder tuutje is dat ik nu niet meer kan dreigen (als je niet luistert, gooi ik je tuutje in de vuilnisbak) en dat ik Erinn in de auto zelf moet bezighouden door samen te zingen, haar elk kwartier iets van eten te geven, links windmolens te tonen en rechts naar andere mensen te zwaaien etc. Plezier verzekerd, gelukkig slaapt Jente (voorlopig) zonder fopspeen.
No comments:
Post a Comment