Zaterdagavond naar onze eerste walking dinner gegaan, georganiseerd ter ere van 45 jaar Laborelec, waar Hannes werkt. Zeer tof gedaan, leuke collega's en bazen ontmoet, lekker eten, achteraf veel mensen op de dansvloer. Een geslaagde avond, wat wil een mens nog meer ... Maar daarover wil ik het eigenlijk niet hebben. Ik wilde iets schrijven over de 'taalproblemen' die avond. Die waren er namelijk niet, hoewel er zowel Vlamingen als Walen rondliepen. De baas speechte zowel in het Frans als het Nederlands, zonder telkens saai in herhaling te vervallen. Hij vertelde gewoon vlotjes overschakelend van de ene taal naar de andere en iedereen die hem goed verstond. Tijdens het eten werd er vanalles gepraat, aan onze tafel vnl. Nederlands omdat onze tafelgenoten zich beter voelden in het Nederlands dan wij in het Frans. Maar ik wil maar zeggen dat het echt niet zo moeilijk is als sommige mensen beweren, integendeel, het is zelfs plezant en zeer leerrijk. En je hoeft je niets aan te trekken van je slechte accent, want geef nu toe, welke Vlaming spreekt er nu zelf mooi AN?
Enfin, dat betekent niet dat ik hier nu plots in het Frans ga beginnen schrijven hé!
Bedankt aan Bonne en Bopa die kwamen babysitten, ik heb vernomen dat ze zich zeer goed gedragen hebben!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Zouden de Walen voor ons dan Westvloams spreken?
Het is inderdaad leuk te horen dat een taalbarrière slechts een illusie is.
Doe zo verder.
C'est vrai! Moi aussi j'ai déjà eu plusieurs 'meetings' avec les deux langues ensembles sur une table.
...
al lijkt het toch altijd dat het Frans net iets meer de bovenhand haalt, er is absoluut geen sprake van een barrière. Maar ik denk er toch aan om ergens een cursusje Frans op te duikelen, want in zo'n situaties merk je toch dat het middelbare-school-frans allesbehalve voldoende is (in mijn geval dan toch).
Post a Comment