Een dag of twee geleden deed ik nog eens een oproep via mail naar een aantal vrienden (alfabetisch tot ik geen zin meer had) om reacties los te weken, want soms stel ik mij toch vragen over onzen blog. Leest er dit iemand, iemand die geen familie is, iemand die geen Freya heet? Ik weet wel dat schrijven éénrichtingsverkeer is, maar ik hoor toch graag wat commentaar van mijn lezers, of gewoon wat info over hún leven. Want jullie weten nu bijna alles over 't onze, maar ik niets over dat van jullie. Maar ja, wij houden ook een blog bij natuurlijk, en daarvoor dient dat nu eenmaal.
Gelukkig ben ik af en toe een beetje vrijpostig en stuur dus gewoon een mail met de dwingende vraag om wat te becommentariëren en jawel hoor, daar komt wel reactie op! Lang leve mezelf!
A. uit W. schreef het volgende:
"Het bijhouden van een blog is een beetje zoals het SETI programma: je zend boodschappen de ruimte in en je hoopt dat er ooit, ergens, andere intelligentievormen bestaan die je boodschappen ontvangen en ontcijferen. Nooit iets terug krijgen is niet echt wat men verstaat onder het woord "bemoedigend"."
L. uit G. moedigde ons ook aan:
"Beste Wallo-fen,
Lees en bekijk met plezier (bijna alle dagen) je blog, maar veel behoefte
tot commentaar heb ik eigenlijk niet, tot hiertoe ga ik overal mee akkoord."
B. uit R. is lekker jaloers:
"Tijd voor een nieuwe wedstrijdvraag!
En de foto's van jullie stukje grond doen me watertanden..."
Bedankt, schatten!
6 comments:
Wees maar gerust, ook ik kijk geregeld naar de blog.
Je zit in mijn RSS reader, telkens als je een nieuw bericht hebt, lees ik dat via mijn reader.
En daarnaast is er facebook nog.
heb jullie blog aan mijn favorieten toegevoegd dus vanaf nu zal ik geregeld je berichten lezen en misschien zelfs becommentariëren, tenminste als het niet teveel over recepten en zo gaat want da is mijn ding niet
Ik lees heel regelmatig jullie blog, zit bij mijn favorieten. Vooral de nieuwtjes over de kindjes vind ik leuk. Niet mee stoppen dus!
de mensen er zoveel mogelijk aan herinneren dat je blog bestaat hé fen: een link op je facebookpagina, in je mailtjes, in vanalles en nog wat. de meesten zijn heel lui en moeten dus echt zo gemakkelijk mogelijk (via 1 klik) je blog kunnen openen.
Ik lees jullie blog ook geregeld maar omdat jullie mij niet kennen, vind ik het wat raar vaak te gaan becommentariëren. Ik ben op jullie blog gekomen via jullie nichtje Do haar ex-vriend die een link vanop zijn blog had staan. Aangezien ik ook op 'den buiten' woon, nu zwanger ben van mijn eerste kindje, geen televisie in huis heb of wil én aan het verbouwen ben, kan ik me dus wel vinden in jullie verhalen :) Doe zo verder dus!
Merel
ik schrijf niet graag :-P, maar ik hoor graag dat het goed gaat met jullie!
Post a Comment