Eindelijk een dankwoordje voor mijn trouwe lezers die de tijd vonden om te reageren op mijn wanhoopsbericht! Ik denk dat ik in een vroege midlife-crisis, of een late postnatale depressie zat, ik had nood aan veel affectie en erkenning!
Die periode van mistroostigheid is nu eventjes achter de rug, en we kunnen er weer volop tegenaan!
Dus nogmaals bedankt voor de vele en lieve reacties, we doen ons best om het hier wat interessant te houden voor iedereen, en om het plezant te houden voor ons.
Tot gauw!
1 comment:
Nu ... zeg... Fenna, niet overdrijven hé. Een blog is maar een blog.
In mijn ogen is een blog in de eerste plaats een vorm van zelf expressie. Of er nu lezers zijn of niet, doet er niet toe, je bent jezelf.
Desalniettemin is het mooi meegenomen (1) dat je gelezen wordt, (2) dat je mensen als ik zo wat op de hoogte houdt van wat er gebeurt en in je omgaat.
Je moet niet zoeken naar het effect van je teksten.
Het blijft je eigen blog, die je op je eigen manier invult.
De eigenheid ervan maakt het interessant om te volgen, ook al wordt er geen reaktie geplaatst.
Post a Comment