Gouden Gekkie
Mijn hart is als een oude man
in slaap gedommeld bij het vissen.
Mijn gedachten zijn een kabbelend beekje
in de frisse lentezon.
Mijn lichaam een bijna gouden steen
dichtbij en bijna echt.
Raap me op
en steek me in je broekzak.
Daar hoor ik thuis.
(Oh neen, Fenna schrijft weer gedichten...)
(Niet ongerust worden, trouwe fans, 't is maar éénmalig ;-)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
schoon!
Nee fenna, t mag herhaald worden, t is mooi ! :)
ik kan het ook wel smaken ...
Jullie zijn dan ook alledrie gekkies!
Post a Comment