Mondhoeken

Naar Beneden

Heb je dat ook? Je komt terug van je werk (jawel, ook ik werk af en toe!), je mondhoeken staan zonder welbepaalde reden naar beneden en dat blijft heel de avond zo. De kindjes praten tegen je over school en je antwoordt zonder veel goesting, zonder veel enthousiasme, en die mondhoeken blijven naar beneden. Je legt de jongste twee in bed, met wat gehuil en gefriemel hier en daar, je geeft nadien de oudste een nachtzoen en die profiteert ervan om nog vlug wat te zegggen: "Mama, je moet mijn sokken eens sorteren." Ik: "Jaja Erinn, morgen als ik tijd heb hé, ..." (alsof ik niets belangrijkers te doen heb!). Erinn: "Ja, want sommige sokken zijn helemaal alleen... " Wel wel wel, 't is toch niet waar zeker, daar gaan die mondhoeken dan toch de hoogte in en mijn oudste tovert een glimlach op mijn gezicht!
Dankjewel lieverd en tot morgen, zeg ik opgewekt.