Eerste

Deel 1

Zondagavond sabbelde Lisa wat op een appelpartje tot ze begon te huilen. Ik nam haar appeltje, en zag dat er wat bloed op zat. Vlug mijn vinger in haar mond gepropt en jawel hoor: haar eerste tandje zat erdoor! Zomaar ineens, zonder waarschuwing, want veel zeverde Lisa niet de voorbije dagen.
Hoe zit het verder nog met haar motorische en andere ontwikkeling vragen veel mensen zich af. Wel, in juni hebben we nog eens een urinetest laten doen, en die was nog steeds positief. Lisa had toen dus nog steeds het CMV-virus in zich. Maar verder is er niets dat erop wijst dat ze er ook door 'aangetast' is. Integendeel, alles verloopt net zoals bij de andere twee. Ze hoort en ziet goed, ze kan al een minuutje of langer zitten, ze beweegt zich op een of andere manier voort. Dit laatste is natuurlijk met een korrel zout te nemen, ze verplaatst zich voornamelijk achteruit, maar zo geraakt ze al eens vast onder een zetel of drie meter van de plaats waar we haar oorspronkelijk gedumpt hadden.
Deze week ben ik ook begonnen met de borst af te bouwen. Wens me geluk!