Wat een heerlijk weekend achter de rug! Niet moeten werken, niet in de auto gezeten, niemand gezien en niets gedaan. Dat was een verademing na de drukke weekends van ervoor. Leuk natuurlijk om spaghetti bolognese te eten bij Renaat, Nele en hun schattige Evert, leuk natuurlijk om twee dagen erna spaghetti bolognese te eten bij Eske en Dieter, bruingebrand van hun Zuid-Amerika rondreis, leuk natuurlijk om naar Parc Paradisio te gaan met Ymke en Yorijn en oudertjes, leuk natuurlijk om varkensvlees te bewonderen en te verorberen bij Dries en Tine op het verrassingsfeestje voor het 30-jarige huwelijk van Staf en Lut, leuk natuurlijk om asperges te nuttigen bij mijn ouders met zus en broer en aanhangsels.
Maar dus ook eens leuk om thuis te blijven en niets speciaals te doen. Vooral voor de kinderen, ze genieten daar erg van, want altijd dat heen-en-weer-gerij in die saaie auto... Waarom moesten wij toch in Wallonië komen wonen? Zo ver van iedereen?
Gelukkig bevalt het ons hier, de mensen staan ons wel aan, het ritme, de gewoontes. Waarom komen jullie niet allemaal gezellig hier wonen? Da's goed voor de statistieken!
1 comment:
Goed plan! laat uw oog eens rustig ronddraaien in het Waalse platteland voor ons, en dan komen we misschien wel af!
en lang leve de rustige thuisweekends, ik geniet daar ook mateloos van!
Post a Comment