Af en toe denk ik eens na, jawel, over het Leven en de Rest, en dus ook over de Zin en Onzin van ons bestaan of over het Nut van deze blog. Er zijn een aantal blogs in onze vriendenkring en wij (Hannes en ik) volgen die regelmatig en met plezier. Ze zijn allen serieus anders. Maartens blog bijvoorbeeld bevat geen dagboektekstjes, geen typische "mijn-kind-schoon-kind-foto's" maar wel... eum.. wat eigenlijk? No-nonsense vertelsels die je eigenlijk op 't toilet zou moeten lezen, Maartens favoriete leesplek. 't Is misschien een gat (ja, U hebt hem goed gezien, die leuke woordspeling) in de markt: een mini-laptopje voor boven het wc-papier om allerlei blogs te kunnen lezen.
Een andere blog die we met plezier en steeds weerkerende verwondering lezen is die van nonkel Guy uit Zelzate: een typische wandelblog, met verslagen over wandeltochtjes en foto's daarvan. Helemaal anders en zeer interessant, want hij doet dingen die wij nooit zouden doen en dus nooit ervaring mee kunnen hebben.
Andere vreemde ervaringen kun je lezen op de blog van Christophe, al eeuwenlang de vriend van onze nicht Doremieke, die in 1 week meer uitgaat dan wij ooit gedaan hebben in onze studententijd... Tjoff steekt er ook veel videootjes tussen zodat het met wat verbeelding en een pint in onze handen lijkt of we er bijzitten.
De laatste en ook weer totaal verschillende blog is die van onze Colombiaanse vrienden Juanfé en Lizeth (nu terug in hun geliefde Colombia). Lizeth maakt er iets gezelligs spiritueels van met verslagjes over bedevaarten naar een of andere kerk en met vele Spaanse zinnetjes vol van heilig, zalig, eeuwig en hart. Juanfé van zijn kant zorgt dan voor de grappige en herkenbare tekstjes bij de foto's van hun zoontje Simón.
Wat ik dus eigenlijk wilde zeggen... al die verschillende blogs doet me wel eens nadenken over de onze. Veel interessante dingen staan er nu niet echt op, enfin, toch niets wereldschokkends. 't Is natuurlijk ook niet de bedoeling, onze bedoeling is gewoon om familie en vrienden te verblijden met foto's van onze kroost en om af en toe eens een stek onder water te geven, for old times' sake...
Maar soms, heel soms, na het lezen van een of ander artikel in de Knack, Visie, Bond etc., krijg ik toch zin om eens wat van mijn meningen op het net te zetten. Enkele van mijn persoonlijke standpunten over onze maatschappij neer te pennen en met iedereen te delen. Ik schrijf dan een ganse tekst in mijn hoofd, dat gaat vlot, maar de dag erna lijkt het me toch maar belachelijk om het effectief te typen en de woorden willen ook geen zinnen meer vormen. Jullie blijven dus gespaard van mijn visies, Hannes jammer genoeg niet.
Aan de andere kant lijkt het me ook beter om niets te publiceren, er worden al genoeg meningen de wereld in gestuurd, meningen die over niets gaan en ook niets te betekenen hebben, die gezegd worden omdat iedereen denkt dat we over alles een mening moeten hebben.
Awel hè, ik heb daar lekker geen mening over dus ik ga jullie daar ook niet mee lastig vallen.
Nè.
5 comments:
bloggen is gewoon doen waarin je zin hebt. Niet voor de andere, gewoon voor jezelf. En dan ontdekken dat ook een andere jouw stijl apprecieert én regelmatig komt bezoeken.
That's life.
Just enjoy it!
't Blijft wel bijzonder plezant jullie blog te lezen, echt waar.
De meest interessante uiteenzettingen gaan aanvankelijk vaak over niks omdat ze meestal handelen over een gevoel dat je bij iets hebt en da's tenslotte het moeilijkst in woorden te vatten.
eigenlijk feitelijk wilde gewoon van iedereen horen hoe ongeloooofelijk interessant en tof en boeiend en geweldig jullie blog is...
tsstss, strevers
tine
Wel, ik kijk er steeds naar uit om nieuwtjes te zien en te lezen. En ja, soms denk ik: is deze blog nu nog niet bijgevuld? ;-)! Of iemand nu dicht of ver woont: een weblog doet wonderen: één klik en hopla: daar zijn de woordjes en de prentjes! Daarom: keep linked!
Liefs! Rat
ik volg deze meningen. en: hou je zeker niet in om je dwaaste gedachten te publiceren. ik doe dat ook niet.
Post a Comment