Een sociaal leven

We zitten hopeloos achter, ik weet het. En wij die vol goede moed gestart waren en elke week iets gingen schrijven... Soit... Vorige week naar een verjaardagsfeestje van een oud-collega uit Evergem geweest, in Assenede. We konden er dus naar toe met de fiets (van mijn ouders) en dat was superheerlijk! Zóóó lang geleden dat ik nog eens 's avonds en 's nachts gefietst had en het deed zo'n deugd dat ik me zaterdag maar een gekocht heb. Nu kan ik Erinn met de fietskar op school gaan halen, en dat scheelt toch rap een 45-tal minuten! 't Is druk geweest op de school van Erinn, la Petite Ecole dans la Prairie. Vrijdag werden de grootouders uitgenodigd voor een koffie en een pannenkoekje, de kindjes zongen van 'Bonpapa et Bonnemaman' en iedereen superfier natuurlijk. Zaterdagavond konden we dan inschrijven voor een souper om geld in 't laatje te brengen voor de turnlessen. Daar gingen we graag naartoe, want Xavier de turnleraar is Erinns favoriet! Oma en Opa vergezelden ons en 't werd een aangename, warme avond. De kindjes kregen allemaal een 'Oscar', die van Erinn werd 'la plus souriante'. Zondag kwam Myrthe met Maarten en Nele op bezoek, we maakten nog eens nen fameuzen tajine en gingen even wandelen op de rommelmarkt in de buurt, waar we weer eens stomme kadokes kochten voor onze kindjes. Uren speelplezier, daar doen we het voor, nietwaar? Myrthe was alleszins zeer tevreden met haar buggy'tje en baby'tje, schattig! Zo'n ukje dat met moeite zelf kan lopen, een buggy duwend en bezorgd kijken of alles nog goed is met poppemie.

Verder hebben we wasmagneten gekocht en we zijn er zeer tevreden over: geld- en energiebesparend, wat wil een mens nog meer. Ze wassen zelfs de poepluiers van Jente schoon, dus dat zit wel snor. Allen kopen die handel!

Jente krijgt nu elke dag een fruit- en/of groentepapje, de ene dag lukt al beter dan de andere... Afbouwen zit er nog niet echt in, vrees ik. Het liefst eet hij stukjes groente uit het vuistje, à la Gil Rapley.

De paashaas

De paashaas is geweest, heeft eitjes verstopt in allerlei tuinen, veranda's en bloembakken, maar hij heeft ook Erinns geliefde tuutje meegenomen... Eindelijk zijn we ervan af en ze neemt het goed op. We hadden er haar wel al een aantal maanden op voorbereid en natuurlijk een kadoke in de plaats gegeven. Grote dank aan de Moerzeekse paashaas, die ook een wiskundige puzzel meebracht, en aan de Boekhoutse paashaas, die laarsjes verstopte tussen de bloemen.
`t Nadeel van een leven zonder tuutje is dat ik nu niet meer kan dreigen (als je niet luistert, gooi ik je tuutje in de vuilnisbak) en dat ik Erinn in de auto zelf moet bezighouden door samen te zingen, haar elk kwartier iets van eten te geven, links windmolens te tonen en rechts naar andere mensen te zwaaien etc. Plezier verzekerd, gelukkig slaapt Jente (voorlopig) zonder fopspeen.

Bélgica en 5 días

En Semana Santa, Roberto, Yolanda y Julia escaparon de España (y sus procesiones) para descubrir Bélgica. Misión imposible? Según nosostros si! Al menos estas 6 ciudades fueron conquistados por nuestros visitantes españoles.

Bruselas - Gante - Amberes - Brujas - Beersel - Braine-l'Alleud

Visto esta lista, parece que a los belgas nos gustan nombres que empiezan con B. Sea el B de Bélgica, de Bier, de Buen tiempo o de Banketbakkerbroodjes, sinceramente, no lo sé.

A parte de los recorridos por las ciudades más famosas, también eran días llenos de comida: jamón y queso recien importados de los altiplanos españoles, chocolate y cerveza belga y comidas caseras (sin carne ni sal).

Julia, Erinn y Jente se entretenieron bien: Erinn llamando todo el rato "JULIA", Julia respondiendo "JULIA", Jente disfrutando de las peleas por un puzzle o una bicicleta ... hasta que llegaban el domingo de resurección y los huevos de pascuas: paz total y punto final.

A Rober, Yoli y la mocosa, muchas gracias por la visita, el baño linguístico, los regalos, las comidas en los restaurantes... Lo pasámos muy bien. El domingo por la noche, estuvimos sopa frita.

Bélgica en 5 días

Lang Leve België!

Zaterdagavond naar onze eerste walking dinner gegaan, georganiseerd ter ere van 45 jaar Laborelec, waar Hannes werkt. Zeer tof gedaan, leuke collega's en bazen ontmoet, lekker eten, achteraf veel mensen op de dansvloer. Een geslaagde avond, wat wil een mens nog meer ... Maar daarover wil ik het eigenlijk niet hebben. Ik wilde iets schrijven over de 'taalproblemen' die avond. Die waren er namelijk niet, hoewel er zowel Vlamingen als Walen rondliepen. De baas speechte zowel in het Frans als het Nederlands, zonder telkens saai in herhaling te vervallen. Hij vertelde gewoon vlotjes overschakelend van de ene taal naar de andere en iedereen die hem goed verstond. Tijdens het eten werd er vanalles gepraat, aan onze tafel vnl. Nederlands omdat onze tafelgenoten zich beter voelden in het Nederlands dan wij in het Frans. Maar ik wil maar zeggen dat het echt niet zo moeilijk is als sommige mensen beweren, integendeel, het is zelfs plezant en zeer leerrijk. En je hoeft je niets aan te trekken van je slechte accent, want geef nu toe, welke Vlaming spreekt er nu zelf mooi AN?
Enfin, dat betekent niet dat ik hier nu plots in het Frans ga beginnen schrijven hé!
Bedankt aan Bonne en Bopa die kwamen babysitten, ik heb vernomen dat ze zich zeer goed gedragen hebben!